Hoe help je je kind met rouwen?
Het was de zomer van 2018. De negenjarige Thomas en Rachid waren onafscheidelijk. Grote lol met elkaar op school, en ook buiten school altijd samen spelen en lachen. In de zomer vóórdat beide jongens naar groep zes zouden gaan, sloeg het noodlot toe. Op vakantie raakten Rachid en zijn familie betrokken bij een auto-ongeluk. Hierbij kwam Rachid om het leven. Hartverscheurend. De klap was voor Thomas groot, al was daar in de eerste maanden na het ongeluk niet zo veel van te merken. Maar op een gegeven moment begon het doorgaans vrolijke, sociale en spontane jongetje zich steeds meer af te zonderen. Ook op school begon hij een afwezige en terneergeslagen indruk te maken. In december 2018 kwamen de ouders, samen met Thomas, bij mij. Bij Thomas was sprake van uitgestelde rouw: hij kwam op een later moment pas toe aan het verwerken van zijn gevoelens. In dit artikel lees je tips voor jou als ouder, wanneer je kind rouwt. Op deze manier kun je hier het beste mee omgaan.
Tip 1: Blijf goed opletten
Het komt vaak voor dat kinderen te maken krijgen met uitgestelde rouw. Dat betekent dat het verlies als het ware later tot hem doordringt, bijvoorbeeld op het moment dat alles weer ‘rustig’ en ‘normaal’ is. Op het moment dat hij zich veilig voelt, komt hij toe aan het verwerken en tonen van zijn emoties. Als ouder of verzorger is het goed als je hier alert op bent. Wanneer er een verandering optreedt in het gedrag van je kind, kan dat te maken hebben met het verlies van een tijdje terug.
Tip 2: Wacht af
Het is niet nodig om je kind uitgebreid te vragen naar zijn gevoelens en emoties. Laten merken dat hij altijd bij je terecht kan met zijn gevoelens en emoties is natuurlijk goed. En wat je kunt doen als het moment daar is? Gewoon luisteren, er samen over praten en troost bieden, en het verdriet proberen te begrijpen en te verwoorden. Het is niet nodig om de gevoelens te verklaren, of om te zeggen dat het allemaal wel goed komt. Je mag best bevestigen dat het erg is wat er is gebeurd. Dan voelt je kind zich gehoord en begrepen. Laat daarbij ook zien hoe hij ermee kan omgaan, op een speelse manier. Ga bijvoorbeeld samen knutselen, tekenen of bouwen.
Tip 3: Durf om hulp te vragen
Elk kind gaat op een andere manier om met rouw en verlies. Heb je echter het idee dat je kind vastloopt in deze verwerkingsprocessen? Dan is het zaak om op tijd hulp te vragen. Als erkend en gespecialiseerd rouw- en verliesbegeleider help ik jou en je kind de goede richting op. Om het coachen op een zo ontspannen mogelijke manier te laten verlopen, sluit ik zoveel mogelijk aan bij de belevingswereld van je kind. Zo maak ik graag gebruik van spel, in combinatie met verschillende vormen van creativiteit. Denk aan verven, tekenen en kleien. Of we gaan heerlijk de natuur in. Het doel van de coaching is om de scherpe randjes van de pijn te halen. De verschrikkelijke gebeurtenis ongedaan maken is uiteraard niet mogelijk. Maar je kind kan wél leren om het verlies en alle gevoelens, herinneringen en emoties een plekje te geven.
Je mag best bevestigen dat het erg is wat er is gebeurd
Kenmerken rouwverwerkingsproces
Heeft jouw kind…
- plotselinge gedragsveranderingen?
- terugtrekgedrag?
- last van lusteloosheid en moeheid?
- ander speelgedrag?
- (plotseling) moeite met eten?
- last van prikkelbaarheid?
- slaapproblemen?
- veel huilbuien of last van angsten?
Dan kan het zijn dat je kind een verstoring in zijn rouwverwerkingsproces heeft opgelopen.
Voor jou en je kind!
Behalve na het overlijden van een dierbare zijn er nog meer situaties waarin je kind te maken kan krijgen met een rouwproces. Denk bijvoorbeeld aan gebeurtenissen zoals een echtscheiding of een verhuizing. Maar het kan ook zijn dat je kind om andere redenen niet lekker in zijn vel zit. Ook in deze gevallen kan kindercoaching helpen om hiermee om te gaan. Daarnaast bied ik jou als ouder ook de nodige steun. Zo heb ik een speciale workshop voor jou als ouder waarin je handvatten krijgt voor hoe je je kind het beste kan begeleiden bij het verwerken van verlies.
Specialisten in jouw buurt
-
Op een of meer momenten in ons leven ervaren we allemaal een soort verlies. Het kan het verlies van een relatie zijn als gevolg van een relatiebreuk of scheiding, van een baan of bedrijf, van een huisdier, van een geliefde, van gezondheid of het gevoel van veiligheid na een traumatische gebeurtenis. Wat de tragedie ook is, de natuurlijke reactie is om te rouwen. -
Rouwen is iets dat meeslepend kan zijn, en het is belangrijk om te begrijpen dat je hier de tijd voor moet nemen. Het is net zo belangrijk om te onthouden dat rouw niet eeuwig hoef te duren en je na verloop van tijd zal leren omgaan met verdriet. Een van de moeilijkste ervaringen in het leven is het verlies van een dierbare of een geliefde. -
Een goede uitvaart kan helpen om afscheid te nemen en je verlies te verwerken. -
Samen een dierbare herdenken kan zó belangrijk zijn. Vorig jaar leidde dat weleens tot ingrijpende beslissingen. Zo ging vroeg op een ochtend in november mijn telefoon. -
Na de uitvaart is de periode van rouw eigenlijk pas net begonnen. Het verlies is nog heel recent. -
Je wist dat het moment een keer zou komen, maar nu het er is bijt het nog meer dan verwacht. Na het verlies voelde je jezelf verbonden met iedereen om je heen. Op den duur had je alleen het idee dat je contacten steeds meer afstand begonnen te nemen. Tot het voelde alsof je jouw verdriet alleen nog kon voelen wanneer je alleen was. -
Eigenlijk wil je dat kinderen zo min mogelijk met de dood te maken hebben. Toch krijgen mensen regelmatig op jonge leeftijd al te maken met de dood. Soms een ver familielid, soms iemand die heel dichtbij staat. -
Een jong gezin in de bloei van hun leven heeft net hun tweede kind gekregen, maar ze zitten op een donkere wolk. Wat een fijne tijd moet zijn met elkaar als jong gezin, is nu elke dag weer een gevecht en een grote uitdaging. -
Er waren eens drie bomen. Tijdens een harde storm verloren ze alle drie een tak waarvan ze erg hielden. -
Een verlies is altijd ingrijpend. Op het moment zelf, waarop schok en onbegrip de boventoon kunnen voeren. Maar zeker ook achteraf: waarna een vaak lang verwerkingsproces van rouw en verlies begint.