Pura Vida
Van jongs af aan was hij al ondernemend, humoristisch, onafhankelijk, ongrijpbaar, misschien enigszins rusteloos. En had hij oog voor zijn medemens. Coen dacht in oplossingen.
Al op de kleuterschool hielp hij een klasgenootje dat moeite had met de pitjes in haar mandarijn. ‘Dan eet je toch gewoon om de pitjes heen!’ Hij slaagde ondanks zijn dyslexie voor de opleiding aan het Instituut voor de Autohandel. Met hulp van zijn vader die de examenstof bladzijde voor bladzijde voorlas.
Maar Coen koos een andere weg. Hij trok de wijde wereld in. Werkte overal om in zijn levensonderhoud te voorzien en leuke dingen te doen. En hij maakte overal vrienden. Er zat vaart in het leven van Coen. Hij hield van uitdagingen, was sportief, inspireerde en motiveerde anderen om vooral te leven!
Tot grote vreugde, maar ook tot verbazing van zijn ouders, broer en zus, kon hij totaal onverwacht op de stoep staan. ‘Hoi, daar ben ik weer!’ Om zich vervolgens naadloos te voegen in het dagelijkse leven van zijn dierbaren hier.
Het eiland Mallorca had een speciale plek in het leven van Coen en zijn familie. Ze kwamen daar al jaren, het voelde als thuiskomen. Samen met zijn grote liefde besloot Coen om zich daar te settelen. Vol optimisme en doorzettingsvermogen vond hij er werk en bouwden ze aan een echt thuis voor hen beiden en hun jonge hondjes. Tot die dag in augustus, waarop Coen een eind aan zijn leven maakte en aan zijn laatste reis begon.
Coen Sebastiaan, stoere, sterke, prachtige, eigenzinnige man… Toen werd het stil, stiller dan stiller dan stil…
Erna Jansen
Praat erover
Denk je aan zelfmoord? Praat erover. Bel 113 of 0800-0113 of chat via 113.nl. 24/7 open, anoniem en vertrouwelijk. Online therapie of coaching.
Specialisten in jouw buurt
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt. -
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.