Verdriet accepteren: weer in je kracht staan na verlies
Wanneer je een verlies ervaart, is dit enorm heftig en ingrijpend. Na een verlies kan je leven dan ook op zijn kop staan. Het valt niet mee om het verdriet te dragen en te leven met het verlies. Je kunt je heel eenzaam voelen, overweldigd worden door emoties en vooral in het verleden leven. Of misschien voel je je vooral verward en weet je niet meer hoe je verder moet met je leven. Het heden is ondraaglijk, je ervaart een grote leegte en de toekomst lijkt uitzichtloos. Om je weer te helpen stappen te zetten en je leven in te richten mét het verlies, kan coaching een uitkomst zijn..
ACT en rouw
Anjo Zeegers biedt rouw- en verliesbegeleiding door een combinatie van persoonlijke kracht-coaching en ACT (acceptance & commitment). Het doel van ACT is om het verlies te integreren in je leven, door te accepteren dat de emoties er zijn en het verdriet ook toe te laten. Daarnaast leer je omgaan met de gevoelens en pijn die naar boven komen bij een verlies. ACT geeft hierbij handvatten zoals hier-en-nu-oefeningen (mindfulness) en handelingen op basis van jouw waarden. Je gaat stilstaan bij wat je echt belangrijk vindt om je zo weer te verbinden met het leven, in een periode waarin je hier meestal ver van afstaat.
Acceptatie van emoties
De eerste stap is om alle gevoelens te accepteren die tijdens het rouwproces naar boven komen. Alle emoties mogen er zijn: het doel is niet om deze te veranderen, maar door hier op een andere manier mee om te gaan. Je kunt je namelijk al snel overweldigd voelen door de emoties die er op je afkomen. Aan de hand van defusie-oefeningen leer je van een afstandje te kijken naar je gedachten en gevoelens, jezelf hiervan los te koppelen en het gevoel draaglijker te maken. Je creëert zo ruimte voor onplezierige gevoelens, zonder dat je erin verdrinkt. Door dit dagelijks toe te passen en te oefenen, ga je weer beter functioneren en voor jezelf zorgen.
Het accepteren van verdriet en een verlies een plekje geven valt niet mee
Verliesverwerking
Het verwerkingsproces verloopt bij iedereen anders. Het doel is dan ook om een eigen manier van verwerken te vinden en uitingen van het verdriet te vinden die bij jou passen. Misschien helpt het jou om erover te praten, te sporten, creatief bezig te zijn of aan de slag te gaan met een hobby. Het is in ieder geval belangrijk om de emoties en herinneringen niet weg te stoppen, maar toe te laten. Anjo: ‘Houd de herinnering levend en loop er niet voor weg. Dit kun je op meerdere manieren doen, bijvoorbeeld door steun te zoeken bij anderen, samen herinneringen op te halen en het verdriet te delen.’
Herinneringen ophalen
Door een herdenkingsdag in te lassen bijvoorbeeld. Anjo: ‘Na het overlijden van een vriend werden alle naaste familie en vrienden vorig jaar uitgenodigd bij zijn zussen. Een afspeellijst op YouTube met zijn favoriete muziek speelde, zodat je, wanneer je binnenkwam, meteen in de sfeer was. Er hing een koord met foto’s hem als slinger door de kamer. Daarnaast stond er op de eethoektafel allemaal hapjes en drankjes die hij lekker vond. Ook komen we al twaalf jaar lang samen op de verjaardag van een nichtje van mijn tante om herinneringen op te halen. Elk jaar wordt dan een speciale taart ontworpen en worden er gedichten voorgedragen.’
Verdriet een plekje geven
Dat zijn allemaal manieren om het verdriet draaglijk te maken, zonder dat emoties uit de weg gegaan worden. Het verdriet mag er namelijk zijn. Het gaat erom dat je leert leven met het verlies en niet om erover heen te komen, want het verlies blijft altijd aanwezig. Rouwen duurt een leven lang, maar de vorm en mate van rouw veranderen wel. Je doorloopt verschillende fasen: van het aanvaarden van verlies, het toelaten van de pijn, het aanpassen aan een leven waar datgene wat je verloren hebt geen deel meer van uitmaakt en dit vervolgens een emotionele plek te geven om weer verder te gaan.
Over Stories of Life
Kun je wel wat begeleiding gebruiken bij de rouw- en verliesverwerking? Anjo Zeegers van Stories of Life helpt je met haar ervaring als uitvaartbegeleider, levenseindegids en coach graag om het verdriet weer een plekje te geven. Dit hoeft overigens niet alleen het verlies door een overlijden te omvatten; het kan ook om het verlies van een baan of relatie gaan. Maar ook bijvoorbeeld bij een chronische ziekte, wanneer je gedwongen wordt om afscheid te nemen van je vroegere zelf. Neem dus gerust contact op om de mogelijkheden te bespreken.
Specialists in your neighbourhood
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis. -
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is.