Ans Markus: ‘Door het schilderen heb ik langzamerhand meer zelfvertrouwen gekregen.’
Vlot loopt ze de trappen op naar de bovenste etage van het pakhuis. Onlangs werd ze 70, maar dat is haar beslist niet aan te zien. ‘Ik eet bewust en fiets iedere dag’, onthult Ans Markus haar geheim. ‘Maar toch weet ik best dat je het proces van ouder worden niet volledig zelf in de hand hebt. Daarom ben ik dankbaar voor iedere dag dat ik me goed voel en nog lekker kan werken.’
De derde etage van het imposante pakhuis uit 1629 oogt licht en ruim door de enorme ramen in het dak. Een groot deel van de verdieping wordt in beslag genomen door Ans’ atelier. Grote schilderijen staan, al dan niet verpakt in bubbeltjesplastic, in rijen opgesteld langs de muur. Op tafels staan bronzen sculpturen en porseleinen objecten. Veel foto’s en diverse schilderijen sieren de muren. Aan de andere kant van de ruimte bevindt zich de eetkeuken en een gezellige zithoek. ‘Ik vind het heerlijk om zo alles om me heen te hebben’, vertelt Ans terwijl ze genietend om zich heen kijkt. ‘Dit is mijn leven, hier voel ik me fijn.’
Onzekerheid verbergen
Dagelijks neemt ze plaats achter haar schildersezel, maar haar werk verkopen doet ze liever niet. ‘Dat vind ik heel moeilijk’, verzucht Ans. ‘Aan elk schilderij kleeft een verhaal. Dat werk bijvoorbeeld,’ wijst ze naar een doek waarop twee handen staan afgebeeld. ‘Dat zijn de handen van mijn moeder. De laatste tien jaar van haar leven verbleef ze in een verzorgingstehuis. Ze is 101 jaar geworden. Ik ging iedere dag naar haar toe. Die tien jaar waren echt een groot cadeau; dat we samen waren, ik haar haren deed, een sinaasappeltje uitperste of gewoon haar hand vasthield. In die tien jaar zag ik die parmantige, sterke dame echter ook aftakelen. Dat was wel iets waar ik aan moest wennen. Zelf ben ik nu 70 en dat vond ik toch wel een dingetje. Toen ik 50 werd, heb ik een leuk feest gegeven en dat ik 60 werd, vond ik ook prima. Maar nu mijn leven met een 7 begint, wordt het wel serious business’, grinnikt ze. ‘Daarom is het extra belangrijk om jezelf goed te blijven verzorgen. Ik zal bijvoorbeeld nooit zonder make-up de deur uitgaan. Er is wel eens gezegd dat ik een image heb gecreëerd met mijn zwarte ogen en rode lippen, maar dat is nooit mijn intentie geweest. Ik heb me altijd op deze manier opgemaakt. Al sinds mijn 15de. Toen deed ik dat nog stiekem in de bus onderweg naar school, omdat het niet mocht van mijn moeder. Met make-up probeerde ik mijn onzekerheid te verbergen.’
Cocon van windsels
Die onzekerheid werd in haar eerste huwelijk alleen maar erger. Haar echtgenoot was kleinerend en driftig en na tien ongelukkige jaren besloot Ans hem, samen met hun dochtertje Sigrid, te verlaten. ‘Om geld te verdienen, tekende ik op braderieën portretjes voor 25 gulden. Voor een paar gulden kocht ik een lapje op de markt om voor Sigrid en mij kleren te naaien. In die periode besloot ik ook te gaan schilderen. Met Sigrid als mijn trouwe model – geld om een model te huren had ik niet – begon ik mijn eigen gevoel te schilderen. Mijn verhaal over gekwetst zijn, en daarom schilderde ik vrouwen die in hun veilige cocon van windsels zaten. Windsels als een beschermlaag. Door het schilderen heb ik langzamerhand mijn eigen windsels kunnen afwerpen, heb ik zelfvertrouwen gekregen. Je zou dus kunnen zeggen dat ik mijn succes aan mijn ongelukkige huwelijk te danken heb. Uit die negativiteit is veel positiviteit geboren. Doordat ik er alleen voorstond, heb ik de kracht kunnen vinden in de dingen waar ik goed in ben.’
Fashion
‘Als ik niet was gaan schilderen, was ik misschien wel wel modeontwerpster geworden’, peinst Ans. ‘Mijn interesse voor fashion begon al op jonge leeftijd. We hadden het thuis niet rijk, maar mijn moeder zorgde er altijd voor dat ik met Kerst, Pasen en Pinksteren een nieuw jurkje droeg. Later, als alleenstaande moeder, zorgde ik er ook altijd voor dat mijn dochter en ik netjes in de kleren zaten. De meeste kleding uit die tijd heb ik nog. Ik heb sowieso de meeste kleding van de afgelopen veertig jaar nog. Ook die vind ik moeilijk om weg te doen. Loop maar eens mee’, zegt ze terwijl ze de trap afloopt. Daar, op de tweede etage van het eeuwenoude pakhuis, bevindt zich de imposante kledingverzameling (circa 1500 stuks) van de kunstenares. ‘Hier hangt van alles tussen’, loopt Ans, zichtbaar genietend, tussen de kledingrekken door. ‘Kijk, dit heb ik zelf gemaakt, maar er hangen ook jurkjes tussen van Dior, Balenciaga, Victor en Rolf en Vivian Westwood. Ik kan helemaal verliefd worden op een mooie stof of belijning. Vroeger kocht ik wel van die dure stukken, maar tegenwoordig struin ik iedere maandagmorgen de Noordermarkt af naar mooie vintage kleding of stof. Ik zet daar dan overigens ook net zo makkelijk de schaar in om er mijn eigen draai aan te geven. Maar ondanks het feit dat ik er graag goed verzorgd bijloop, vind ik de binnenkant het allerbelangrijkst. Ik vind het fijn om anderen te helpen, les te geven aan daklozen en hen weer op weg te helpen. Omzien naar alleenstaande moeders. Naar anderen kijken, zien wat er gaande is, dat is belangrijk. Niet oordelen, maar mededogen hebben.’
“Als ik geen ongelukkig huwelijk had gehad, was ik misschien wel modeontwerpster geworden”
8 weetjes
Guilty pleasure: zak drop
Ontspanning: op maandagochtend rondstruinen over de Noordermarkt
Gekke gewoonte: niet afwijken van de volgorde van opmaken.
Eerst mijn ogen, dan mijn lippen, anders gaat het mis
Levensmotto: oprecht en aardig zijn
Grote voorbeeld: Picasso en Balenciaga
Het meest trots op: Sigrid, zij is zo’n sociaal mens
Droom: tot heel lang lekker kunnen werken met mijn dierbaren om me heen
Expositie
Wil jij het werk van Ans Markus zelf ook eens van dichtbij bewonderen? Aan het eind van dit jaar, in oktober, november en december, exposeert ze ter ere van haar 70ste verjaardag in museum Jan van der Togt in Amstelveen. Kijk voor meer informatie op www.ansmarkus.nl.
Haar: Corné Snels (Hardy’s Secret Service)
Visagie: Micky Jooren
Fotograaf: Rene van der Hulst
Tekst: Monique Bons
Productie: Elly Jole (Hardy’s)
Modeontwerper: Anne de Grijff en items uit privé collectie Ans Markus
Styling: Entisar Ben-abdelmoumen (Gimbrère Mode)
Shoes: www.vanarendonk.nl
Locatie: Atelier Ans Markus Amsterdam
-
Presentatrice en columnist Iris van Lunenburg bewijst dat beauty and brains prima samengaan. En toch blijkt daar nog steeds een groot vooroordeel over te bestaan.
-
Ze nipt voorzichtig van de hete, zwarte drank. ‘Je moet altijd de tijd nemen om koffie te drinken’, zucht Tess Milne genietend.
-
In de afgelopen maanden toerde de talentvolle concertpianiste met haar voorstelling ‘Home’, die dit najaar in reprise gaat, langs de Nederlandse theaters. ‘In mijn theatervoorstelling vertel ik verhalen in woord en muziek over mensen met een bijzondere thuissituatie’, vertelt Iris.
-
Genietend om zich heen kijkend zit Isabel Commandeur in de open laadbak van de terreinwagen die haar naar de volgende locatie in Safaripark Beekse Bergen brengt waar de fotoshoot van ForYou Magazine plaatsvindt. ‘Wat een supergave locatie is dit’, lacht de (stem)actrice en zangeres.
-
Het grote publiek leerde Romy Monteiro in 2014 kennen toen ze aan ‘The Voice of Holland’ meedeed. Toch was het nooit haar meisjesdroom om op het podium te staan, al was ze vanwege haar moeder Antje Monteiro wel gewend aan het musicalleven.
-
Als kind wist Susan al dat ze boeken wilde schrijven. ‘Sinds mijn 8ste is schrijven mijn manier om te ontdekken wat ik vind en voel. Door te schrijven, kom ik steeds op een diepere laag van mezelf en het leven terecht.
-
‘Ja hoor, ik kende ForYou Magazine al. Ik haalde er altijd al veel inspiratie uit over huidverzorging. Er staan goede tips en regelmatig leuke aanbiedingen in.
-
Alhoewel haar achternaam bij menigeen direct de connectie legt met haar achttien jaar oudere halfbroer John, heeft Jennifer Ewbank haar eigen sporen als singer-songwriter, zangeres en pianiste ook al ruimschoots verdiend.
-
‘Echt een geweldige locatie die, in combinatie met de jurken van Addy, een sprookjesachtige charme kreeg’, blikt actrice July Janssen enthousiast terug op de fotoshoot van ForYou Magazine. ‘Het grauwe, regenachtige en mistige weer maakte het juist spannender. De werknemers bij Parc Broekhuizen waren erg aardig.
-
Het was een feestje om te doen’, blikt de blonde topsportster terug. ‘Ik doe zulk soort dingen niet zo vaak, maar het is hartstikke leuk om voor een enkele keer te doen: je krijgt mooie make-up, je haar zit leuk en je draagt prachtige kleding.