
Ze had nooit geleerd goed voor zichzelf te zorgen
Tessa* had geen idee wat haar overkwam toen ze ineens volkomen overstuur raakte op haar eerste vakantiedag in het vakantiehuisje op de Veluwe. Oké, het was niet de roadtrip die ze dit jaar door Canada zouden maken, en die ze vanwege corona eerst maar even op de lange baan hadden geschoven. Maar ze moest toch blij zijn dat dit huisje deze week nog vrij was en ze op vakantie konden? Wat was er met haar aan de hand?
Overal tegenop zien en bekaf
Tessa kon helemaal niet genieten. Integendeel: ze voelde zich vreselijk. Ze had angstklachten, zag overal tegenop en was bekaf. Zelfs een kop thee zetten was teveel moeite. De laatste weken voor haar vakantie waren er al wat barstjes gekomen in haar normaal gesproken zo zonnige humeur. Ze was kort aangebonden, moe, sliep slecht en kon zich nauwelijks concentreren. Dat zou vast wel weer overgaan als ze straks vakantie had, want daar was ze echt aan toe.
Hectisch
De afgelopen maanden waren voor Tessa ontzettend hectisch geweest. Terwijl ze nog werd ingewerkt in haar nieuwe functie als afdelingsmanager in het verzorgingstehuis waar ze al jaren meedraaide, brak de coronacrisis uit. Ineens lag er een grote verantwoordelijkheid op haar schouders en sprong ze bij waar dat nodig was. Er moest enorm veel geregeld worden en na de eerste drie weken elke dag van ’s morgens acht tot ’s avonds tien doorgewerkt te hebben, durfde ze eindelijk bepaalde zaken te delegeren zodat ze zichzelf een vrij weekend kon gunnen.
Tweede natuur
Klagen deed ze daar overigens niet over. Ze was het gewend om haar schouders eronder te zetten en zaken op te lossen waar anderen geen tijd voor hadden of lieten liggen. Dat was ze van jongs af aan gewend. Als kind zorgde ze immers vaak voor haar gehandicapte broertje om haar ouders maar zoveel mogelijk te ontzien. Het was een tweede natuur voor haar geworden.
Het was een tweede natuur voor haar geworden
Overlevingsstand
Voorafgaand aan haar vakantie had Tessa maandenlang in de overlevingsstand gestaan en net nu, nu ze had gehoopt tot rust te kunnen komen, ging het helemaal mis. Geen wonder: ze had zichzelf helemaal opgebrand, en zolang ze maar doorging, kon ze zichzelf nog op de been houden. Maar nu was het helemaal op. Tessa had een burn-out.
Burn-out coach
Inmiddels zijn we een flink aantal weken verder en begeleid ik, als geschoolde burn-out coach, Tessa om er weer bovenop te komen. En dat gaat met heel kleine stapjes. Tessa moest eerst leren inzien wat de onderliggende oorzaak van haar burn-out was. In haar geval lag dat aan het feit dat ze altijd maar met en voor anderen zorgde en de dingen moeilijk uit handen kon geven. Ook voor de coronaperiode was dat al haar valkuil. Ze had nooit geleerd wat ze zelf leuk vond en waar ze energie van kreeg. Tessa is er nog niet, maar ze is wel op de goede weg. Ook is het voor haar van belang om te kijken of ze haar nieuwe rol als afdelingsmanager, los van de coronacrisis, op de juiste manier oppakt om herhaling van een burn-out te voorkomen. In dat traject zal mijn ervaring als loopbaancoach dan ook goed van pas komen.
Vertrouwen
Ik merk aan Tessa dat ze het soms best nog lastig vindt om oude gewoontes los te laten en voor zichzelf te kiezen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat het haar gaat lukken!
*In verband met de privacy gaat het hier om een fictieve casus
-
Slechthorendheid kan een belemmering vormen op de werkvloer, zelfs voor mensen die al een hoortoestel dragen. Dan is het van belang om eerst goed te inventariseren hoe de situatie op dat moment is en wat de wensen en mogelijkheden zijn.
-
Toen Jessie (36) haar vwo-diploma had behaald, wilde ze eerst een tussenjaar doen. Ze had nog geen idee wat ze wilde gaan studeren.
-
Kijk eens rond op je werk. Waarschijnlijk zie je heel veel verschillende mensen. De één druk pratend met andere collega’s, de ander rustig in een hoekje met een koptelefoon op. Als werkgever krijg je te maken met veel verschillende ‘soorten’ werknemers.
-
Dat 2022 een bewogen jaar is staat al vast! Na jarenlange lockdowns zijn we eindelijk het “nieuwe normaal” aan het gewoon worden, en onze maatschappij is wellicht onherroepelijk veranderd. Nederlanders waren de voorbije jaren gedwongen om thuis te zitten, en dat zorgde uiteraard voor heel wat opschudding in, en aandacht voor, de online wereld.
-
De afgelopen 2 jaar zijn bewogen jaren geweest doordat er veel beperkingen waren door corona. Door corona zijn we ook grotendeels thuis gaan werken en ondervonden dat dit voor veel bedrijven goed werkte. Nu de maatregelen voorbij zijn, merk je dat we weer meer teruggaan naar kantoor.
-
Verlies je ineens je baan doordat je leidinggevende je contract niet heeft verlengd? Of is samen besloten dat je er beter mee kunt stoppen? Ergens weet je ook wel dat je niet op je plek zat. Toch is het dan vaak lastig om verder te kijken, omdat je niet wil breken met het comfortabele.
-
De Azerbeidzjaanse Efendieva Sevindzj heeft een passie voor vertalen: van juridische documenten tot sprookjes, en alles ertussenin. Ze is niet alleen beëdigd tolk, maar vertaalt als kandidaat-notaris moeilijke juridische stukken naar begrijpelijke taal.
-
We hebben een roerige periode achter de rug. Misschien moest je tijdens de pandemie ineens veel thuiswerken, is de inhoud van je werkzaamheden veranderd, of ben jij zelf veranderd. Denk eens na: ben jij nog blij met je baan?
-
Als de coronaperiode ons één ding heeft laten zien, is dat er een heleboel mogelijk is wanneer het er echt op aankomt. Het werkende leven stond bij iedereen opeens op zijn kop. Kantoren die sluiten, de kinderopvang die dichtgaat, maar werk dat gewoon doorloopt.
-
Je kinder- en pubertijd is een mooie periode waarin je allerlei ervaringen opdoet. Je maakt vrienden en ontwikkelt jezelf. Daarnaast ben je aan de slag met verbreden van je kennis en verken je welk beroep je wilt doen.