
Ik ben geadopteerd deel 2
Het ‘dossier’ leerde, dat mijn moeder een non was. Ik was ongeveer 20 toen mijn ouders het voor me openden. Dat mijn broer en ik geadopteerd en van verschillende afkomst waren, wisten we zolang we ons konden heugen, maar dat ik ooit te weten zou komen wie mijn biologische moeder was, had ik niet verwacht. Ik was er niet mee bezig geweest. Het dossier was een onverwacht cadeau.
Het dossier gaf me aanwijzingen hoe haar te vinden. Ze schreef terug hoe fijn ze het vond dat ik met haar in contact wilde komen. Ze zou een jaar later met verlof naar Nederland komen, samen met haar broer, die pater was in de Filippijnen.
Ze kwamen. In mijn hoofd speelden zich films af over tv-programma’s waar adoptiefkinderen en hun biologische ouders elkaar snikkend in de armen vielen. Ik hoorde een autodeur slaan en liep naar buiten om hen te begroeten en dacht: ‘O, da’s apart: ik kén ze!’ en gaf hen een begroeting als ik goede bekenden zou hebben gegeven. Ze hadden geen religieus gewaad aan. Eerder casual en ietwat gedateerd. Ze volgden me glimlachend naar binnen en voor we het wisten, waren we in gesprek alsof we elkaar inderdaad al járen kenden…
‘Een echte Verstraelen!’ bleek pater zuster toegevoegd te hebben toen ik hen tegemoet liep. Ik bekeek hen vanaf mijn stoel terwijl we aan de koffie zaten. Ik luisterde naar hun stemmen. Mijn Haarlemse spraak week af van hun Limburgse. Maar verder… Ik was verrast, verbijsterd eigenlijk, dat we onmiddellijk met elkaar konden praten over belangrijke zaken. Wat was er indertijd gebeurd? Hoe had ze geleefd? Pater Eugène luisterde meer dan dat hij sprak. Hij glimlachte en maakte af en toe een opmerking waaruit een zacht gevoel voor humor sprak. ‘Dalai Lama’, dacht ik, terwijl ik hem bekeek. Een gedachte die in de veertig jaar die zouden volgen, steeds meer bewaarheid werd.
‘Toen ik mij schuldig voelde over wat mij was overkomen’, sprak zuster (ik zou haar – tot op dit moment van schrijven – altijd ‘zuster’ blijven noemen, ook al werd ze in de jaren daarna steeds meer ‘mijn moeder’ in mijn hoofd) en ik ook nog duidelijk zwanger was, zei Eugène tegen me: ‘Zusje, er bestaat maar één zonde, en dat is de zonde tegen de Liefde. Die zonde heb jíj niet begaan!’ En ze vervolgde: ‘Zijn opmerking maakte dat ik mij veel beter kon voelen over mijn zwangerschap en daardoor kon kiezen voor jou, die eerste anderhalf jaar.’
Eugène was professor aan de universiteit van Cebu in de Filippijnen, maar zou met wat vrijgekochte straatjongens een nederzetting stichten op het meest oostelijke eiland Dinagat. Zuster volgde hem en samen bestierden zij de nederzetting ‘Beloved’, waar ik met mijn jonge gezin een aantal malen zou vertoeven.
De avonturen die ik daar beleefde, vormen een verhaal op zich. Voor nu volstaat dat zuster nu 93 is en in Nederland woont. Ze is een magisch, open-minded, excentriek en lief mens. Het liefst vermaakt ze mensen met haar dolle yoga-acties. Ze stort zich dan op de grond om haar benen in de lucht te gooien en haar voeten achter haar hoofd op de grond te brengen, terwijl ze ‘Ploeg – schaar – ploeg – schaar’ roept. ‘Ik ben erg erfelijk belast!’ verwijt ik haar graag. En dan moeten we beiden heel hard lachen.
Lees hier het eerste deel van deze column
-
Heb je altijd al gedroomd van een eigen beautymerk? Dan is 2025 jouw moment. Met een groeiende vraag naar unieke, gepersonaliseerde producten en duurzame verpakkingen, biedt dit jaar meer kansen dan ooit om jouw ideeën tot leven te brengen.
-
Het voorjaar is langzaam maar zeker aan het beginnen en dat betekent voor veel mensen dat het weer tijd is voor het lenteklaar maken van hun huis en tuin.
-
Gokken in een online casino is tof en spannend, maar je moet altijd de controle houden. Verantwoord spelen betekent dat je kunt genieten zonder in de problemen te komen, zowel financieel als emotioneel.
-
Ben jij iemand die al een maand van tevoren luidkeels meezingt met de kerstliedjes die uit de radio schallen en de kerstboom al heeft opgetogen voordat de goedheilig man het land heeft verlaten? Ben je elk jaar teleurgesteld over hoe de feestdagen zijn verlopen, omdat het niet aan je verwachtingen voldeed? Of zie je juist telkens weer op tegen de stress, sociale verplichtingen en geforceerde gezelligheid van de feestdagen?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Als je denkt aan stoere gadgets, dan schieten motoren, gereedschap en high-tech snufjes door je hoofd. Maar laten we eerlijk zijn, zelfs de meest ruige kerels hebben een plek nodig om even op adem te komen. En nee, ik heb het niet over de sportschool. Ik heb het over de wc. Denk aan een toiletverhoging.
-
Jij bent die powervrouw waar iedereen tegenop kijkt. Een succesvolle carrière, een paar leuke kinderen en een gezellige vriendengroep. Maar dat is de buitenkant. Bijna niemand weet hoe moeilijk jij het soms vindt om alle ballen in de lucht te houden.
-
Valentijnsdag is het perfecte moment om je geliefde te verrassen met een cadeau dat écht vanuit het hart komt. Of je nu groot wilt uitpakken of het juist klein en persoonlijk houdt, het gaat erom dat het cadeau laat zien hoe goed je elkaar kent. Denk buiten de standaard chocolade en bloemen, en kies iets wat echt bij jouw partner past.
-
Durf je niet zo goed op anderen af te stappen? Dan ontmoet je misschien liever online nieuw mensen dan in reallife. De mogelijkheden hiervoor zijn de laatste jaren alsmaar groter geworden. Zo kun je tegenwoordig bijvoorbeeld gebruik maken van verschillende apps en websites om nieuwe mensen te ontmoeten.
-
De winterdip is voor veel mensen helaas een terugkerende traditie. Vaak zijn de maanden tot en met december nog wel te doen, we hebben dan nog een lekkere dosis vitamine D in ons lichaam én de gezelligheid van de feestdagen trekt veel mensen er nog wel doorheen. Maar wanneer het dan januari is, en de gezelligheid een beetje naar de achtergrond raakt dan komt de winterdip vaak 10 keer harder aan.