systeem

We zijn allemaal onderdeel van een systeem

Eigenlijk zijn we allemaal een radertje in het grote geheel. Onderdeel van een systeem. Van je gezin, je werk, je vriendengroep. Als er één radertje stagneert, heeft dat invloed op de rest. Dan veranderen dingen. En dat kan op jou, als onderdeel van dat systeem, een behoorlijke impact hebben. In dit blog vertel ik je wat meer over systemisch werk. Over hoe je kunt (leren) omgaan met de gevolgen van veranderingen in jouw omgeving.

Waar gaat het nu écht over?

Tijdens het intakegesprek stel ik veel vragen. Over nu, over vroeger, over relaties en waar je voor komt. Daarna ga ik ontrafelen wat er aan de hand is. Wat valt mij op in zo’n eerste en soms ook nog een tweede gesprek? Waar gaat het écht over? En uiteraard check ik bij de cliënt of dat wat ik opmerk zou kunnen kloppen. Door het gehele systeem mee te nemen, kun je een patroon ontdekken. Soms gaat het dan over iets heel anders dan de cliënt in eerste instantie denkt.

Contact verbroken

Dat was bijvoorbeeld het geval bij Annet. Haar zus had ineens besloten dat ze het contact met haar en de rest van de familie wilde verbreken. Annet snapte dat niet. Ze was er boos over en verdrietig om en probeerde steeds weer om haar zus op andere gedachten te brengen. Vooral voor hun bejaarde moeder vond ze dit een afschuwelijke situatie. Al haar inspanningen draaiden echter op niets uit en veroorzaakten alleen nog maar meer boosheid, frustratie en verdriet.

Coaching

Eén radertje in dit gezin was de andere kant op gaan draaien en dat ontwrichtte het hele systeem. Iedereen had daarmee te maken. De beslissing van Annets zus was echter iets waarop ze geen invloed hadden. Het enige waarop ze wel invloed hadden, was hoe ze daar zelf mee omgingen. Dat is natuurlijk een heel proces, en daarin heb ik Annet gecoacht.

Begrip creëren

Bijvoorbeeld door bij haar een stukje meer begrip te creëren. Annets zus had als puber het etiketje ‘moeilijk opvoedbaar’ opgeplakt gekregen en was uiteindelijk uit huis geplaatst. Dit had onzichtbare littekens bij haar achtergelaten. Ze voelde zich een buitenbeentje, verstoten en niet gewenst. Annet droeg veel boosheid in zich over deze hele periode. In de therapie kozen we ervoor te werken met Annets boosheid, maar ook wat de uithuisplaatsing voor haar zusje had betekend.

Annet vond een manier om de breuk minder pijnlijk te maken

Acceptatie

Eerst je eigen boosheid voelen helpt. Dat gaat vaak verder dan alleen deze ene situatie, zeker binnen een gezin. Als de boosheid eruit is, kan er weer ruimte komen voor iets anders. Iets positievers. Annet zocht naar een manier om met de keuze van haar zus om te gaan. Ze realiseerde zich dat de keuze van haar zus niet zozeer met haarzelf te maken had. Beiden zaten in hun eigen proces. Zo kon Annet haar eigen reactie, maar ook die van haar zus, accepteren.

Oplossingen vinden

Annet vond een manier om de breuk minder pijnlijk te maken. Een deel van haar pijn betrof het verdriet van haar moeder. Daarom besloot Annet vaker bij haar langs te gaan en af en toe wat leuks met haar te ondernemen. Daarnaast haalde ze ook de banden met haar nichtje, de dochter van haar zus, aan. Via haar bleef ze op de hoogte van het wel en wee van haar zus. Het verdriet om de breuk verdween er niet helemaal door, maar Annet vond wel een manier om zich erbij neer te leggen.

Jouw systeem in kaart brengen

Juist door het systeem in kaart te brengen en te analyseren waar de schoen precies wringt, kun je met systemisch werk heel mooie resultaten bereiken. Als je de giftige angel eruit kunt halen, creëer je ruimte voor begrip. Dit zorgt voor betere gesprekken en meer acceptatie van elkaar. Denk je dat dit voor jou ook een oplossing zou kunnen zijn om beter te kunnen omgaan met een bepaalde situatie? Neem dan gerust contact met me op. Ik help je graag!

Datum: 22 september 2023