‘Ik help mensen om elkaar te begrijpen’
De Azerbeidzjaanse Efendieva Sevindzj heeft een passie voor vertalen: van juridische documenten tot sprookjes, en alles ertussenin. Ze is niet alleen beëdigd tolk, maar vertaalt als kandidaat-notaris moeilijke juridische stukken naar begrijpelijke taal. Maar wat voor rol heb je eigenlijk als vertaler? En is alles wel te vertalen?
Nieuwsgierig
‘In Azerbeidzjan studeerde ik Toegepaste Wiskunde aan de universiteit. Na mijn studie ben ik bij een bank gaan werken. Maar toen ik ruim 23 jaar geleden naar Nederland kwam, kon ik geen baan vinden waar ik tot mijn recht kwam. Ik vond het belangrijk dat ik mijn kennis kon toepassen. Daarom ging ik Notarieel Recht studeren in Leiden. Ik ben nieuwsgierig aangelegd, en wil altijd graag weten hoe alles werkt. Dan is Notarieel Recht de ideale studie. Bovendien waren de baankansen goed, en kon ik mijn kennis gebruiken in de praktijk. Ik vind het belangrijk dat ik me nuttig kan maken.’
Hulp en advies
‘Na mijn studie heb ik een paar maanden stagegelopen, en toen ben ik bij het notariskantoor terechtgekomen waar ik nu nog steeds werk. Als kandidaat-notaris geef ik juridisch advies en help ik in verschillende situaties. Als je een huis wil kopen, bijvoorbeeld, regelt een notaris alle juridische zaken. Maar ook een notaris helpt ook bij huwelijkse voorwaarden, het opzetten van een bedrijf, het maken van een testament en alles waar juridische stukken en documenten aan te pas komen.’
Uiteenlopend
‘Het mooiste aan mijn werk vind ik dat ik mensen help. De situaties zijn enorm uiteenlopend en je ontmoet veel verschillende mensen. Je helpt iemand bij de aankoop van zijn of haar eerste huis, of je zorgt ervoor dat een gezin goed verzorgd wordt achtergelaten door het opstellen van een testament. Je vertaalt moeilijke, juridische taal naar duidelijke taal die iedereen begrijpt.’
Taal en cultuur zijn met elkaar verbonden
Talenknobbel
‘Die rol trekt me heel erg aan. Het is dan ook geen toeval dat ik naast mijn baan als kandidaat-notaris ook werkzaam ben als beëdigd tolk. Ik heb altijd een talenknobbel gehad. Misschien komt het doordat ik tweetalig ben opgevoed. Toen ik in Nederland kwam wonen, vroegen landgenoten regelmatig of ik iets voor ze wilde vertalen. Dit gebeurde steeds vaker, en ik vond het heel leuk om te doen. Hiermee kon ik mij onderscheiden! Ik ben vertaalcursussen gaan doen en ben bij een vertaalbureau terechtgekomen. Ik werkte voor verschillende opdrachtgevers, en later mocht ik steeds meer juridische stukken vertalen. Maar de afwisseling vind ik vooral heel leuk.’
Sprookjesboek
‘Onlangs heb ik een sprookjesboek vertaald van het Azerbeidzjaans naar het Nederlands. Het is een verzamelkinderboek in opdracht van de ambassade, bedoeld om Nederlandse kinderen te laten kennismaken met de Azerbeidzjaanse taal en cultuur. Dit was een prachtige opdracht om mee bezig te zijn, al bracht het af en toe wel uitdagingen met zich mee. Taal en cultuur zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Azerbeidzjan is een heel ander land, met eigen gewoontes en gebruiken, en een eigen oosterse cultuur. En natuurlijk ook met gezegdes en uitdrukkingen die je niet zomaar kunt vertalen, want dan verliezen ze hun essentie. Ik heb ze daarom niet letterlijk vertaald, maar Nederlandse gezegdes opgezocht die erop lijken. Het is echt een heel mooi project geworden.’
Ana Vatan
‘Twee banen betekent weinig vrije tijd. Maar ik ben al jaren lid van de Stichting Ana Vatan. Ik heb veel contact met de andere vrouwen en de community groeit met de dag. Het sociale aspect is voor mij heel belangrijk. Kletsen met de andere vrouwen over wat er zich afspeelt in onze levens. Bij hen kan ik mezelf zijn en mijn eigen cultuur beleven. Hoewel ik al bijna een kwart eeuw in Nederland woon en Azerbeidzjan niet meer dagelijks mis, vind ik de herkenning heel fijn. Azerbeidzjan hoort immers bij mij.’
Specialisten in jouw buurt
-
Kijk eens rond op je werk. Waarschijnlijk zie je heel veel verschillende mensen. De één druk pratend met andere collega’s, de ander rustig in een hoekje met een koptelefoon op. Als werkgever krijg je te maken met veel verschillende ‘soorten’ werknemers. -
Dat 2022 een bewogen jaar is staat al vast! Na jarenlange lockdowns zijn we eindelijk het “nieuwe normaal” aan het gewoon worden, en onze maatschappij is wellicht onherroepelijk veranderd. Nederlanders waren de voorbije jaren gedwongen om thuis te zitten, en dat zorgde uiteraard voor heel wat opschudding in, en aandacht voor, de online wereld. -
De afgelopen 2 jaar zijn bewogen jaren geweest doordat er veel beperkingen waren door corona. Door corona zijn we ook grotendeels thuis gaan werken en ondervonden dat dit voor veel bedrijven goed werkte. Nu de maatregelen voorbij zijn, merk je dat we weer meer teruggaan naar kantoor. -
Verlies je ineens je baan doordat je leidinggevende je contract niet heeft verlengd? Of is samen besloten dat je er beter mee kunt stoppen? Ergens weet je ook wel dat je niet op je plek zat. Toch is het dan vaak lastig om verder te kijken, omdat je niet wil breken met het comfortabele. -
We hebben een roerige periode achter de rug. Misschien moest je tijdens de pandemie ineens veel thuiswerken, is de inhoud van je werkzaamheden veranderd, of ben jij zelf veranderd. Denk eens na: ben jij nog blij met je baan? -
Als de coronaperiode ons één ding heeft laten zien, is dat er een heleboel mogelijk is wanneer het er echt op aankomt. Het werkende leven stond bij iedereen opeens op zijn kop. Kantoren die sluiten, de kinderopvang die dichtgaat, maar werk dat gewoon doorloopt. -
In de loop van de tijd kunnen omstandigheden en interesses veranderen. Neem nu je baan bijvoorbeeld. Ooit begon je er vol enthousiasme aan, maar na een fusie en een reorganisatie is jouw functie helemaal veranderd, mis je werkplezier of werkvreugde en beleef je weinig plezier meer aan je werk. -
Alhoewel hij onlangs zijn 40e verjaardag had gevierd, had Jasper vaak het gevoel dat hij minstens 20 jaar ouder was. Hij was moe, had nergens meer zin in en het aantal pijnstillers dat hij dagelijks slikte om zijn hoofdpijn te onderdrukken werd steeds hoger. -
‘Ik verveel me dood.’ Deze uitdrukking horen we onze kinderen weleens zeggen als ze niks te doen hebben. Verveling kan je verlammen. Je hebt nergens meer zin in. -
Helga (33) is fysiotherapeute. Ze was eerder al aan verschillende studies begonnen, die ze nooit had afgemaakt, en had verschillende baantjes gehad voordat ze aan een studie Fysiotherapie begon. Hierin leek ze eindelijk haar roeping te hebben gevonden. Toch gaf het vak haar de laatste tijd steeds minder uitdaging.