Een verhaal in bloemen
Alarda krijgt als bloemist met zoveel verschillende mensen en verhalen te maken. Deze verhalen kunnen mooi zijn of inspirerend en soms raken ze haar persoonlijk. ‘Als ik een afscheidsbloemwerk maak, wil ik graag zien met wie ik bezig ben; voor wie ik het maak. Dat vind ik belangrijk,’ vertelt ze.
Helpen
Zodoende kwam ze bij een gezin thuis, na het overlijden van hun kindje. Met het overlijden van een naaste komt er veel op je af, laat staan als het je eigen kindje is. Je leven verandert voorgoed. Intens en emotievol, maar ook heel mooi vindt Alarda het dat ze ouders kan helpen afscheid te nemen op de manier die goed voelt voor hen. Bijvoorbeeld met een bloemstuk met de favoriete kleuren van de persoon, specifieke bloemen of andere details die het echt persoonlijk maken.
Persoonlijk afscheid
‘In zo’n situatie vind ik het fijn om bijpassende dingen te bespreken en te verwerken in het boeket om zo iets heel bijzonders te maken, dat past bij de overledene. Ik vind het ontzettend bijzonder dat ik hier een onderdeel van mag zijn. Mooi vind ik het, en dankbaar ben ik dat ik dit zo mag doen. Uit die emotie komen heel mooie dingen en het is fijn voor mij dat ik een bijdrage mag leveren aan een mooi afscheid. Het is toch het laatste wat je voor iemand mag doen en dat heeft iets heel waardigs.’
Met een passie voor duurzaamheid creëert Alarda bloemwerken die zeggen wat woorden soms niet kunnen
Het afscheid
‘We kunnen in ons leven niet om de dood heen. Door het te bespreken met naasten of door het al in een boekje op te schrijven, maken we het hopelijk iets gemakkelijker om te accepteren en te verwerken. Ik vind dat we dat ook met de jeugd bespreekbaar moeten kunnen maken. Het moet geen zwaar taboe zijn of worden. Als er iets zeker is in het leven, dan is het dat wanneer we geboren worden, we ergens doodgaan. Hoe we daar in de tussentijd mee omgaan, dat is aan ons. Dat is belangrijk.’
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt.
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit.
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden.
-
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken.
-
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen?
-
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.