In gesprek met … Addy van den Krommenacker
Hij heeft al veel royals én VIP’s uit binnen- en buitenland mogen kleden, maar ons covermodel Estavana Polman kwam nog niet op dat lijstje voor. Addy van den Krommenacker: ‘Het was een feest om met Estavana te werken. Als sportster is zij alle poespas die bij een glamourshoot komt kijken niet gewend, maar juist dan is het extra leuk om te kunnen uitpakken!’
‘Met een ruime selectie van mijn favoriete creaties, grote galajaponnen van brokaatzijde, met chiffons en outfits vol pailletten zijn we naar Scheveningen gegaan voor de fotoshoot. Estavana woont in Denemarken, waardoor doorpassen niet mogelijk was. Dat bleek trouwens niet eens nodig: ze heeft de perfecte maten, een prachtige lengte én een fantastische uitstraling. In plaats van een internationale handbalcarrière zou ze ook topmodel kunnen zijn. Hoe leuk zou dat zijn: hand in hand met haar de catwalk op als afsluiter van de fashionshow!’, droomt de Nederlandse couturier hardop. ‘Maar omdat dat zo ver van haar af staat, maakt het ook dat dit zo’n bijzondere shoot was. Het is zo bijzonder fijn met Estavana werken door haar nuchterheid. Ze liet alles gebeuren in de meest bijzondere jurken, maar leek ook ontzettend blij dat al die glamour niet bij haar dagelijks leven hoort. Ik begrijp dat haar dochtertje het maar wat gek vond, toen mama met getoupeerd haar en glitterende outfit FaceTimede tussen de bedrijven door!’
Mode en muziek
De interesse voor mode begon al in Addy’s jonge jaren. ‘Als klein jongetje zat ik vroeger al altijd aan de keukentafel prinsessen in baljurken te tekenen. Ik droomde ervan dat mannequins in mijn jurken van zo’n grote showtrap af kwamen lopen. Heel indrukwekkend. Naast mode was ik trouwens ook veel bezig met muziek. Op de middelbare school heb ik zelfs samen met een paar jongens een bandje opgericht. Op het moment dat we bijna een platencontract kregen, begaf mijn stem het. Mijn wereld stortte in! Daarna ben ik me volledig op mijn andere passie gaan richten: mode. Ik wilde dolgraag naar de modeacademie en heb me daar, zonder dat iemand het wist, voor aangemeld. Tot mijn grote vreugde werd ik aangenomen, maar het mocht niet van mijn ouders. Ik was geen recalcitrante puber, dus heb ik me daarbij neergelegd en ik ben via het uitzendbureau aan het werk gegaan.’
Tic Tac
Toch verloor de modewereld niet zijn aantrekkingskracht op de jonge Addy en hij besloot in de avonduren een opleiding te volgen om zijn stoffenkennis te vergroten. Dat kwam hem goed van pas toen hij op 20-jarige leeftijd aan de slag kon als verkoper en inkoper van boetiek Tic Tac in Den Bosch. ‘In die periode ontwierp ik ook. De boetiek zag wel wat in mijn ontwerpen en het liep heel goed, tot het moment dat er één misser tussen zat en ze me te vooruitstrevend vonden. Sindsdien werd ik meer in toom gehouden.’
Eerste show
Toen Addy tien jaar later, samen met een vriend, de kans kreeg om de boetiek over te nemen, werkte hij hard om de damesmodezaak te upgraden. ‘Door mijn werk als inkoper had ik veel kennis opgedaan en internationale contacten gelegd. Daardoor kon ik allerlei grote merken, zoals Dolce & Gabanna en Versace, naar Nederland halen.’ In 1997 gingen Addy en zijn zakelijke partner uit elkaar en opende de couturier in een ander pand in Den Bosch zijn eigen boetiek. ‘Ik had niet meer zoveel grote merken, maar die nieuwe start gaf me wel veel energie. Toch kon ik niet echt vinden wat ik zocht. Eigenlijk uit nood ben ik toen mijn eigen ontwerpen gaan verkopen. Het bleek een succes en toen ben ik verder gegaan. Binnen een jaar had ik een hele collectie ontworpen en raakte alles in een stroomversnelling. In 2002 hield ik mijn eerste show met eigen ontwerpen. Die haalde de voorpagina van de Telegraaf en dat leverde nog meer aandacht op.’
Laatbloeier
Sindsdien lijkt het leven van de couturier uit louter successen te bestaan. ‘Eigenlijk is mijn carrière pas op mijn 50e begonnen’, realiseert Addy zich. ‘Toen ik 45 was, zat ik in een soort crisis. Dat was nog voordat ik mijn eigen zaak begon. Ik zat een beetje op een dood punt. Wat had ik tot op dat moment eigenlijk met mijn leven gedaan? Ik ben gaan reizen en heb me neergelegd bij de situatie. Het is wat het is. Ik ben een nieuwe zaak begonnen en vanaf dat moment viel ik eigenlijk van de ene verrassing in de andere. Bij de Alta Roma Fashion Week in Rome maakte ik mijn internationale debuut, ik ben geridderd in de orde van Oranje-Nassau en heb de Premio Moda-award in Venetië gewonnen. Ik heb de hoogste adel van Europa en veel bekende mensen in binnen- en buitenland mogen kleden. Het voelde elke keer weer als een cadeau. Alles wat er is gebeurt, was prachtig. Ik denk weleens dat, als mijn succes al op mijn 20e was begonnen, ik er minder van had genoten, want je moet altijd door.’
Faillismement
Ongeveer een maand nadat de sympathieke couturier het verhaal over zijn passie aan ForYou Magazine vertelde, moest hij noodgedwongen zijn faillissement aanvragen. ‘Een loodzware dag en één van de moeilijkste beslissingen in mijn leven’, vertelde een aangeslagen Addy aan de media.
-
‘Vrouwen die dezelfde complicaties krijgen als ik, overlijden meestal. Eén van de artsen van de intensive care, waar ik 63 dagen gelegen heb, heeft me op een gegeven moment zelfs gevraagd, terwijl er een traan over zijn wang rolde, of ze er goed aan hebben gedaan om me in leven te houden. -
Mannen zijn anders dan vrouwen. Ze denken anders, voelen anders, communiceren anders en hebben op een andere manier lief. Het is voor ons vrouwen vaak een groot raadsel hoe dat mannenbrein precies werkt. Dat zorgt nog weleens voor het nodige onbegrip. -
‘Niet lang nadat Kasper en Denice waren vertrokken om mijn schoonvader bij zijn gestrande auto op te pikken, hoorde ik enorm veel sirenes van hulpdiensten. Ze klonken heel dichtbij. -
Mannen zijn anders dan vrouwen. Ze denken anders, voelen anders, communiceren anders en hebben op een andere manier lief. Het is voor ons vrouwen vaak een groot raadsel hoe dat mannenbrein precies werkt. Dat zorgt nog weleens voor het nodige onbegrip. -
‘We werden naar binnen geloodst door een medewerkster van de Nederlandse ambassade in Syrië, maar nog steeds waren we bang, want onze vader was ook daarbinnen. Ze bracht Ammar en mij naar beneden, naar een kleine kamer, een soort mini-cel, en drukte ons op het hart heel stil te zijn. -
Mannen zijn anders dan vrouwen. Ze denken anders, voelen anders, communiceren anders en hebben op een andere manier lief. Het is voor ons vrouwen vaak een groot raadsel hoe dat mannenbrein precies werkt. Dat zorgt nog weleens voor het nodige onbegrip. -
Op 15 februari 2022 verscheen het boek ‘Kasper – Achtbaan op losse schroeven’ van Jeroen van Veen. De auteur en vader van de vrolijke, rode krullenbol beschrijft op een pure en eerlijke manier over hoe zijn zoontje ruim 1050 dagen overleefde nadat een zeer agressieve hersentumor bij hem werd geconstateerd. Een boek waar de liefde vanaf spat. -
Veel dingen kan en wil je gewoon plannen. Ik denk dat mensen, wanneer je het ze vraagt, van nature niet heel erg van verrassingen houden. -
Mijn statement dat iedereen een kind in zich verscholen blijft houden en deze zo nu en dan ook nog naar boven mag halen, daar sta ik nog steeds achter. Maar helaas ontkom je niet aan het volwassenen leven. Ik neem jullie graag mee hoe dit proces bij mij verloopt. Want ondanks dat het opgroeien vanzelf gaat, is het daadwerkelijke volwassen worden geen gesneden koek. -
Het was even stil. Drukte alom. Eindelijk verhuisd en alles staat op z’n plek. De kinderen voelden zich er direct thuis. Ze springen, rennen en kruipen rond alsof ze nooit anders hebben gedaan.