zorgboerderij

Een dag op de zorgboerderij

Esther van Noort begeleidt kinderen, volwassenen, groepen en individuen door middel van paardencoaching. Laat je hier meenemen naar een dagje op de zorgboerderij.

8.00 uur

Terwijl ik in de agenda kijk naar wat er deze dag allemaal op het programma staat, geniet ik nog even van mijn kop thee. Daarna is het hoog tijd voor het echte werk. Terwijl ik de honden en katten voer, verzorgen mijn collega’s van de ochtenddienst de paarden.

9.05 uur

Miranda (36) komt haastig aangesneld. Ze is wat te laat voor haar afspraak want ze had vanochtend weer een korte aanvaring met haar puberzoon. Miranda krijgt opvoedondersteuning van ons en gisteravond belde ze in paniek op. Het was thuis helemaal geëscaleerd. Via de telefoon heb ik haar kunnen helpen om het brandje te blussen en daarom heb ik vanmorgen tijd voor haar ingepland om de knelpunten nog even door te nemen.

10.00 uur

Vlak nadat Miranda, zichtbaar opgelucht, weer vertrokken is, komen de ‘dames’ van de schooltoeleiding binnen. Deze pubers gaan niet naar school, maar maken onder begeleiding van een sociotherapeut en docent bij ons hun schoolwerk. We bespreken eerst, uiteraard onder het genot van een kop thee, de dagplanning. Als de thee op is, loop ik even met de meiden mee naar buiten waar ze eerst met de dieren aan het werk gaan. Dit helpt om hun hoofd leeg te maken zodat ze zich straks beter op het schoolwerk kunnen concentreren.

11.00 uur

De stagiaires zijn inmiddels ook gearriveerd en snel help ik hen op weg voordat ik een sessie in de paddock heb waarbij een van de paarden als coach optreedt. Ik zie Jeroen (42) en Jolanda (37) al het erf op komen. Het stel is hier nu al een paar keer geweest en ik bemerk al een duidelijke verbetering tussen die twee. Ze wilden meer naar elkaar toegroeien en ook dit keer heb ik weer een mooie oefening voor hen in gedachten. Ze moeten het paard, zonder woorden, naar de andere kant van de paddock leiden.

Knelpunten

Het paard spiegelt heel helder waar de knelpunten bij Jeroen en Jolanda liggen. Na de sessie gaf Jeroen aan dat hij vond dat hij graag controle wilde houden over de situatie, terwijl Jolanda zei dat ze zich afwachtend opstelde. Daarna hebben ze besproken hoe ze daarin een goede balans konden vinden.

12.00 uur

Snel schuif ik achter de computer om mails te beantwoorden en rapportages in de cliëntdossiers bij te werken. Niet het leukste werk, maar wel heel belangrijk voor onze cliënten.

12.30 uur

Langzamerhand komen alle collega’s, vrijwilligers, stagiaires en de meiden van de schooltoeleiding binnendruppelen voor de gezamenlijke lunch. Als een halfuur daarna alles weer is opgeruimd, is er eerst weer een blokje school voor de meiden. Ik zoek mijn autosleutels, want het is hoog tijd om te vertrekken voor mijn volgende afspraak.

Het paard spiegelt heel helder waar de knelpunten bij Jeroen en Jolanda liggen

14.00 uur

Ik heb een gesprek op locatie voor één van onze cliënten. Zij wil gaan duowonen en er moet nog het één en ander overlegd worden zodat alle neuzen van de betrokken hulpverleners dezelfde kant op staan.

Overleg

Even later ben ik weer onderweg naar huis. Gelukkig kan ik handsfree bellen, dus ik heb tijdens het rijden een telefonisch overleg met één van de wijkteams om hen op de hoogte te houden. Daarna bel ik nog even naar mijn collega Kirsten, die bij mij thuis zit, om haar bij te praten over alle afspraken die zojuist gemaakt zijn, zodat zij dat meteen even in de administratie op kan nemen.

15.00 uur

Mijn collega’s van de middagdienst zijn er al als ik thuiskom en er is ook al iemand onderweg om de kinderen die hier na school worden opgevangen op te halen. Met behulp van aantrekkelijke activiteiten leren de kinderen van de ervaringen die ze opdoen. Vandaag staan het knotten van wilgen en voltige op het paard op het programma. Er zijn lammetjes en veulentjes op komst. De lente is goed voelbaar! Daarnaast hebben we kippetjes die ons verse eieren geven voor de lunch. En we hebben ook veel lol tijdens de lunch!

17.00 uur

De paarden en pony’s worden opgezadeld voor de lessen. Tijdens mijn lessen ben ik ook nog vaak ongemerkt aan het coachen, omdat er zaken als onzekerheid naar voren komen. Veel van de kinderen die hier rijden, hebben bij ons al eerder ondersteuning gehad of zijn hier in de dagbesteding geweest.

18.30 uur

Snel even wat eten naar binnen werken. Zoals gewoonlijk doe ik dat niet alleen met mijn gezin, want altijd eten er wel wat mensen mee. Ook dit keer is dat het geval want één van de cliënten eet mee en ook nog een paar vrijwilligers.

19.30 uur

Ik doe mijn ronde langs de paarden en controleer of alles in orde is. Het is inmiddels rustig op de zorgboerderij. Er zijn na het eten nog reguliere lessen. Twee fanatieke amazones, Fabiënne en Amy, oefenen met springen en dressuur, en maken nog snel knotten in de manen van hun paarden voor een wedstrijd in de buurt de volgende dag. Rond 21.00 uur wordt het rustiger om zelf te rijden. Geroutineerd zadel ik mijn paard op en heb ik een heerlijk uurtje voor mezelf.

23.00 uur

Fris gedoucht stap ik mijn bed in. Eerlijk gezegd ben ik best moe, maar ook voldaan. Het was een dag vol mooie momenten waarop ik anderen weer op weg kon helpen. Ik heb toch echt de mooiste baan van de wereld.

Datum: 15 februari 2018