‘Ik heb de leukste baan die er bestaat’
Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat kinderen om je heen: Tarana heeft niets liever. In de ochtend werkt ze op een peuterspeelzaal, in de middag is ze gastouder, en ’s avonds zit ze met haar eigen twee kinderen op de bank. In dit blog vertelt ze hoe haar dagen eruit zien, waarom haar werk zo leuk is, en over haar Azerbeidzjaanse roots.
Even voorstellen…
Tarana Zamanova (45) komt uit Azerbeidzjan, maar woont sinds 1999 in Nederland, waar haar kinderen (18 en 21 jaar oud) zijn geboren. In 2007 kreeg ze haar verblijfsvergunning. In Azerbeidzjan was ze opgeleid tot docent Russische Taal- en Letterkunde, maar ze kon in Nederland geen passende baan vinden. In 2011 begon ze bij een kinderopvang na een opleiding tot pedagogisch medewerker. Daarnaast is ze in 2014 begonnen als gastouder in een gezin met twee kinderen (nu 11 en 9 jaar oud). Sinds 2018 is hier nog een gezin bijgekomen met twee kinderen van 7 en 11.
Peuterspeelzaal
‘Momenteel combineer ik het gastouderschap met mijn baan als pedagogisch medewerker bij een peuterspeelzaal. Mijn dagen zijn dus van vroeg tot laat gevuld met kinderen! Ik werk vier ochtenden per week bij de peuterspeelzaal. Ik speel met de kinderen, we zingen liedjes en lezen verhaaltjes voor in de kring, en organiseren leuke activiteiten. Om twaalf uur worden ze opgehaald. Daarna gaan we lunchen met de overblijfkinderen. Tot twee uur zijn we bezig met opruimen, en dan zit de eerste helft van mijn werkdag er weer op.’
Gastouder
‘De tweede helft van mijn werkdag staat in het teken van het gastouderschap. Om drie uur haal ik de kinderen op van school. Samen eten en drinken we wat, en daarna gaan de kinderen spelen. Vaak hebben ze vriendjes en vriendinnetjes mee. Samen spelen ze urenlang in de boomhut. Om half zes mogen ze een uurtje op de iPad, tot hun ouders thuiskomen. Dit is het moment dat mijn werkdag erop zit, en ik weer ‘gewoon’ moeder ben van mijn eigen kinderen.’
Van mama mag het!
‘Ik speel een best grote rol in de opvoeding van kinderen. Dat brengt soms wel uitdagingen met zich mee. Vooral aan het begin vond ik dit lastig. Als de kinderen iets niet van mij mochten, zeiden ze dat het van papa of mama wél mocht. Inmiddels hebben we duidelijke afspraken gemaakt: als ik er ben, dan gelden mijn regels. Bovendien zijn de kinderen nu wat ouder, en snappen ze dit heel goed.’
Terug naar de roots
‘Ik vind het belangrijk om dicht bij mijn Azerbeidzjaanse roots te blijven. Ik ben al jarenlang lid van de Stichting Ana Vatan. Ik heb regelmatig contact met de andere vrouwen, bijvoorbeeld rondom nationale feestdagen. Ik probeer de Azerbeidzjaanse cultuur ook zoveel mogelijk mee te geven aan mijn kinderen. We praten altijd Nederlands met elkaar, maar ik vind het belangrijk dat ze kennis hebben van de Azerbeidzjaanse taal en cultuur. Ze moeten hun achtergrond niet vergeten. We zijn volledig ingeburgerd, maar zijn nog steeds Azerbeidzjaans.’
Van Azerbeidzjaanse gebakjes…
‘In mijn gastouderschap zijn mijn Azerbeidzjaanse roots minder aanwezig, maar ik vind het wel interessant om de ouders en kinderen er af en toe bij te betrekken. Ik neem weleens lekkere Azerbeidzjaanse gebakjes mee, en vertel over feestdagen en tradities. Laatst kreeg ik van de jongste dochter een tekening van de Azerbeidzjaanse vlag. Zó lief!’
…tot Nederlandse zandtaartjes
‘Ik merk veel verschillen in de opvoeding tussen de Nederlandse en Azerbeidzjaanse cultuur. Het was voor mij vroeger bijvoorbeeld ondenkbaar dat ik in een zandbak zou spelen. Dat kon helemaal niet: dan werd je helemaal vies! Nu zit ik regelmatig zelf in de zandbak aan de zandtaartjes. In het begin vond ik dat heel raar, maar nu ben ik eraan gewend. Ik vergeet mijn normen en waarden niet, maar ik doe gewoon wat ik moet doen.’
Toekomst
‘Sinds kort ben ik nog maar bij één gezin gastouder. Over twee jaar zal ik daar ook stoppen, als de kinderen allebei naar de middelbare school gaan. De kinderen zijn dan oud genoeg om ze los te laten. Wat ik daarna ga doen weet ik nog niet. Misschien ga ik meer werken bij de peuterspeelzaal, of zoek ik werk bij de buitenschoolse opvang of de kinderopvang. Eén ding weet ik zeker: de kinderen staan centraal! Natuurlijk, werken met kinderen is soms heel vermoeiend. Maar het is zó leuk, en elke dag is anders. Ik observeer graag, en vind het leuk om te zien hoe ze hun eigen wereld vormen.’
Specialisten in jouw buurt
-
Je ouders zijn degenen die altijd voor je klaar stonden vroeger, toen je ze nodig had. Nu de rollen beginnen om te draaien, komen die familiebanden onder spanning te staan. Nu vragen ze steeds meer van je. -
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress. -
Kinderopvangorganisatie Vlietkinderen is een bekende naam in deze regio met een herkenbaar beeld. Wie kent de azuurblauwe poppetjes niet? -
Het corrigeren van kinderen heeft met je opvoedstijl te maken, maar blijft ongeacht welke opvoedstijl ook toch lastig. Wanneer negeer je te veel of zit je je kind wel erg op de huid? -
Pubers maken een ontzettend snelle ontwikkeling door en gaan zich anders gedragen. Daar sta je als ouder soms verbaasd van te kijken. Het kan dan erg fijn zijn om met iemand te praten over de ontwikkeling van je kind. -
Je hebt er negen maanden naartoe geleefd en het moment is eindelijk daar: je kindje gaat ter wereld komen. Toch blijft het spannend wanneer je kleine ter wereld gaat komen. In deze periode komt er van alles op je af en er wordt veel van je gevraagd. -
Onze ouderwetse manier van denken en functioneren werkt niet. Materieel bezit, aanzien en titels lijken belangrijker dan wie wij zijn als mens. -
Elke middag is het weer hetzelfde verhaal: je kind komt thuis van school, maar lang niet zo enthousiast als vroeger. In het begin had je geen idee waardoor het kwam. Misschien heeft hij het niet leuk met zijn vriendjes, hij zou toch niet gepest worden… Maar op den duur kom je erachter waar het echt aan ligt: het gaat niet goed met leren. -
We hebben allemaal zo onze kwaliteiten: de een is beter in rekenen, de ander heeft dan weer een talenknobbel. Kinderen op school zullen dit ook tegenkomen en soms zal dan duidelijk worden dat er op een bepaald vlak extra ondersteuning nodig is. Bijles kan dan de perfecte oplossing zijn. -
Het leren van allemaal vakken op school is op zich al moeilijk genoeg… maar wat als je kind Nederlands als tweede taal heeft? Dan komt er nog een extra factor bij. Meerdere zelfs, want het heeft op verschillende manieren invloed op de schoolprestaties.