Een dag op de zorgboerderij
Esther van Noort begeleidt kinderen, volwassenen, groepen en individuen door middel van paardencoaching. Laat je hier meenemen naar een dagje op de zorgboerderij.
8.00 uur
Terwijl ik in de agenda kijk naar wat er deze dag allemaal op het programma staat, geniet ik nog even van mijn kop thee. Daarna is het hoog tijd voor het echte werk. Terwijl ik de honden en katten voer, verzorgen mijn collega’s van de ochtenddienst de paarden.
9.05 uur
Miranda (36) komt haastig aangesneld. Ze is wat te laat voor haar afspraak want ze had vanochtend weer een korte aanvaring met haar puberzoon. Miranda krijgt opvoedondersteuning van ons en gisteravond belde ze in paniek op. Het was thuis helemaal geëscaleerd. Via de telefoon heb ik haar kunnen helpen om het brandje te blussen en daarom heb ik vanmorgen tijd voor haar ingepland om de knelpunten nog even door te nemen.
10.00 uur
Vlak nadat Miranda, zichtbaar opgelucht, weer vertrokken is, komen de ‘dames’ van de schooltoeleiding binnen. Deze pubers gaan niet naar school, maar maken onder begeleiding van een sociotherapeut en docent bij ons hun schoolwerk. We bespreken eerst, uiteraard onder het genot van een kop thee, de dagplanning. Als de thee op is, loop ik even met de meiden mee naar buiten waar ze eerst met de dieren aan het werk gaan. Dit helpt om hun hoofd leeg te maken zodat ze zich straks beter op het schoolwerk kunnen concentreren.
11.00 uur
De stagiaires zijn inmiddels ook gearriveerd en snel help ik hen op weg voordat ik een sessie in de paddock heb waarbij een van de paarden als coach optreedt. Ik zie Jeroen (42) en Jolanda (37) al het erf op komen. Het stel is hier nu al een paar keer geweest en ik bemerk al een duidelijke verbetering tussen die twee. Ze wilden meer naar elkaar toegroeien en ook dit keer heb ik weer een mooie oefening voor hen in gedachten. Ze moeten het paard, zonder woorden, naar de andere kant van de paddock leiden.
Knelpunten
Het paard spiegelt heel helder waar de knelpunten bij Jeroen en Jolanda liggen. Na de sessie gaf Jeroen aan dat hij vond dat hij graag controle wilde houden over de situatie, terwijl Jolanda zei dat ze zich afwachtend opstelde. Daarna hebben ze besproken hoe ze daarin een goede balans konden vinden.
12.00 uur
Snel schuif ik achter de computer om mails te beantwoorden en rapportages in de cliëntdossiers bij te werken. Niet het leukste werk, maar wel heel belangrijk voor onze cliënten.
12.30 uur
Langzamerhand komen alle collega’s, vrijwilligers, stagiaires en de meiden van de schooltoeleiding binnendruppelen voor de gezamenlijke lunch. Als een halfuur daarna alles weer is opgeruimd, is er eerst weer een blokje school voor de meiden. Ik zoek mijn autosleutels, want het is hoog tijd om te vertrekken voor mijn volgende afspraak.
Het paard spiegelt heel helder waar de knelpunten bij Jeroen en Jolanda liggen
14.00 uur
Ik heb een gesprek op locatie voor één van onze cliënten. Zij wil gaan duowonen en er moet nog het één en ander overlegd worden zodat alle neuzen van de betrokken hulpverleners dezelfde kant op staan.
Overleg
Even later ben ik weer onderweg naar huis. Gelukkig kan ik handsfree bellen, dus ik heb tijdens het rijden een telefonisch overleg met één van de wijkteams om hen op de hoogte te houden. Daarna bel ik nog even naar mijn collega Kirsten, die bij mij thuis zit, om haar bij te praten over alle afspraken die zojuist gemaakt zijn, zodat zij dat meteen even in de administratie op kan nemen.
15.00 uur
Mijn collega’s van de middagdienst zijn er al als ik thuiskom en er is ook al iemand onderweg om de kinderen die hier na school worden opgevangen op te halen. Met behulp van aantrekkelijke activiteiten leren de kinderen van de ervaringen die ze opdoen. Vandaag staan het knotten van wilgen en voltige op het paard op het programma. Er zijn lammetjes en veulentjes op komst. De lente is goed voelbaar! Daarnaast hebben we kippetjes die ons verse eieren geven voor de lunch. En we hebben ook veel lol tijdens de lunch!
17.00 uur
De paarden en pony’s worden opgezadeld voor de lessen. Tijdens mijn lessen ben ik ook nog vaak ongemerkt aan het coachen, omdat er zaken als onzekerheid naar voren komen. Veel van de kinderen die hier rijden, hebben bij ons al eerder ondersteuning gehad of zijn hier in de dagbesteding geweest.
18.30 uur
Snel even wat eten naar binnen werken. Zoals gewoonlijk doe ik dat niet alleen met mijn gezin, want altijd eten er wel wat mensen mee. Ook dit keer is dat het geval want één van de cliënten eet mee en ook nog een paar vrijwilligers.
19.30 uur
Ik doe mijn ronde langs de paarden en controleer of alles in orde is. Het is inmiddels rustig op de zorgboerderij. Er zijn na het eten nog reguliere lessen. Twee fanatieke amazones, Fabiënne en Amy, oefenen met springen en dressuur, en maken nog snel knotten in de manen van hun paarden voor een wedstrijd in de buurt de volgende dag. Rond 21.00 uur wordt het rustiger om zelf te rijden. Geroutineerd zadel ik mijn paard op en heb ik een heerlijk uurtje voor mezelf.
23.00 uur
Fris gedoucht stap ik mijn bed in. Eerlijk gezegd ben ik best moe, maar ook voldaan. Het was een dag vol mooie momenten waarop ik anderen weer op weg kon helpen. Ik heb toch echt de mooiste baan van de wereld.
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.