Geluk begint met emoties
Ik wil me niet zo voelen’, zegt ze, terwijl ze zowel boos is als verdrietig. Ik begrijp het. ‘Helpt het als je zegt dat je je zo niet wilt voelen? Wordt het dan beter?’ ‘Dat niet.’ ‘Nee, want dan druk je je emoties waarschijnlijk weg, bewust of onbewust. Dat gaat niet lang goed. Alsof je een bal onder water probeert te houden. Vroeg of laat schiet deze weer omhoog, vaak op een onverwacht en misschien niet zo gelukkig moment.’
Fokje Westerling
Woede-uitbarsting
‘Dan kun je zomaar boos worden of verdrietig in een mate die niet past bij de situatie. Denk aan mensen met een woede-uitbarsting als ze een verpakking niet open krijgen of hard huilen op een uitvaart, terwijl ze niet heel close waren met de overledene.’ ‘Wat helpt dan wel?’ vraagt ze. ‘Je maakt een tegengestelde beweging’, leg ik uit. ‘In plaats van dat je ervan weg gaat, kijk je ernaar en ga je ernaartoe.’
Emoties
Ze kijkt me aan met licht afgrijzen. ‘Daar heb ik helemaal geen zin in.’ ‘Dat snap ik, en het is wél de enige manier waarop je van een emotionele achtbaan in rustiger vaarwater terechtkomt. Niet alleen aan de oppervlakte, ogenschijnlijk voor de buitenwereld, maar ook voelbaar voor jezelf. Misschien kun je een emotie eens vergelijken met een kind. Kinderen willen graag worden gezien en gehoord. Als dat niet gebeurt, gaan ze raar doen om toch te worden opgemerkt. Zich groot maken bijvoorbeeld. Bij een emotie werkt het ook zo. Zo kan angst paniek worden en verdriet depressie. Of emoties gaan ondergronds, met hoofdpijn, buikpijn, benauwdheid of andere lichamelijke klachten tot gevolg. Je kunt je emoties ook proberen te overschreeuwen en hard worden naar jezelf en anderen. Zo kan het zijn dat mensen met verdriet, of de pijn van afwijzing, snel geïrriteerd zijn of zich veeleisend gedragen.’
Als emoties milde aandacht krijgen, ebben ze vanzelf weer weg
Aandacht & geduld
‘Wat je anders kunt doen, is accepteren dat de emoties er zijn en taal geven aan wat je voelt. De emotie benoemen, hardop of in jezelf, en de ruimte geven: ‘Het is oké dat je er bent, verdriet, boosheid, angst… (of een andere emotie)’. Het helpt ook als je nagaat waar de emotie zich in je lichaam manifesteert. Dan ga je met je adem naar deze plek toe en adem je er met een lange uitademing ook weer uit. Met liefdevolle aandacht en met geduld, zoals je bij een ziek kind of huisdier zou blijven. Hoe meer je dit zo doet, hoe beter en sneller je gaat voelen wat er in je omgaat. En als emoties milde aandacht krijgen, ebben ze vanzelf weer weg. Het werkt echter niet als je dit gaat toepassen als een trucje; met de intentie om een emotie snel weg te krijgen. Net als mensen laten emoties zich liever ook niet zien als het niet veilig is.’
Kwetsbaar
‘Het voelt kwetsbaar om dit te doen’, zegt ze. ‘Ja, en je zult merken dat het algauw bevrijdend gaat voelen, en sterk in plaats van zwak. Omdat je regie krijgt over je emoties in plaats van dat zij jou regeren. Het is wellicht niet altijd eenvoudig en je wordt er zeker gelukkiger en energieker van.’
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.