De boer
Gedurende de hele week had het pijpenstelen geregend. Ineens klaarde de lucht op en brak de zon door, toen de medewerkers van het verpleeghuis een erehaag vormden in de hal en Jaap uitgeleide deden. Gedurende twee jaar had Jaap er gewoond en was hij door hen liefdevol verzorgd. De erehaag was een ontroerend en bijzonder moment voor zijn vrouw Mieke en de kinderen.
Via kronkelende landweggetjes reden wij naar huis. Jaap was gedurende zijn hele werkzame leven in hart en nieren boer geweest. Inmiddels was de boerderij door zijn zoon en kleinzoon overgenomen, maar hun land grensde aan de tuin van Jaap en Mieke, zodat zij nog altijd genoten van de aanblik van de grazende koeien in de wei.
Thuis wachtten de schoondochters Jaap op. De bijkeuken, waar Jaap zou worden opgebaard, was omgetoverd tot een serene, sfeervolle, warme plek met kaarsjes, bloemen en persoonlijke dierbaarheden van Jaap: zijn pet, jas, klompen en gereedschap.
Jaap werd met graszoden uit zijn eigen tuin opgebaard. Dat paste bij hem. De kleinkinderen hadden het gras versierd met bloemetjes en er zo hier en daar hun eigen trekkertjes, andere landbouwwerktuigen en speelgoedpoppetjes in gezet. De oudste paste op het gras, door het twee keer per dag te besproeien.
Jaap werd met graszoden uit zijn eigen tuin opgebaard
In de tuin stond een grote ronde tent. Vanhieruit vond het afscheid plaats met een heerlijke lunch, speeches, muziek, foto’s en de grazende pinken op de achtergrond. Daarna begeleidden wij Jaap te voet met de rijdende baar, tussen de wuivende maïsvelden door, naar de begraafplaats, 2 kilometer verderop. De zon scheen, de klokken luidden.
Nadat zijn dierbaren het lichaam van Jaap aan de aarde hadden toevertrouwd en met elkaar het graf gesloten hadden, liepen zij, ieder op hun eigen tijd en tempo, terug naar huis.
Erna Jansen
Specialisten in jouw buurt
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt. -
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.