Het afscheid vanuit een ander perspectief
Een stemmige aula met zachte muziek, in een rij langs een kist en koffie met plakjes cake. Rondom uitvaarten bestaat er nog altijd een heel specifiek idee. Maar hoe iets vaak gedaan wordt, zegt niets over wat werkt voor jou en je geliefden.
Afscheid
Waar een vast stramien voor de één houvast biedt, is het voor een ander juist beperkend. Matthijs van der Waarde, uitvaartondernemer, spreekt met warmte en passie wanneer hij uitlegt dat er zoveel meer kan dan gedacht wordt. ‘Wanneer ik bij iemand binnenkom, blijft mijn tas eerst vaak dicht. We praten. Tussen de regels door luister ik naar wat er écht gezegd wordt. En vanuit dat gevoel gaan we een afscheid neerzetten dat past.’
Het leven vieren
Matthijs herinnert zich als de dag van gisteren de uitvaart van een ondernemer uit de regio. ‘Hij wilde niet dood. En dus wilde hij ook niet als ‘dood’ herinnerd worden’, vertelt Matthijs. Zoals de man in zijn bedrijf de touwtjes strak in handen had, deed hij dat ook bij zijn eigen afscheid. Hij wist dat het einde eraan kwam en sprak daarover met de uitvaartonderneming. ‘Hij besloot het leven te vieren, want dat was hoe hij ook in zijn leven stond. Hij wilde afscheid nemen als de persoon die hij bij leven was.’
Aanwezig door afwezigheid
‘De man was flamboyant, een levensgenieter. Ging graag uit eten met zijn geliefden om zich heen. Voor hem was dat dan ook hoe nabestaanden zich hem moesten herinneren: als een mens die alles uit het leven haalde.’ De dienst vond plaats in zijn favoriete restaurant. Geen kist, geen bloemen, geen sombere kleding. Wél herinneringen, toespraken, gelach en warmte.’ Juist door de afwezigheid van de kist was hij aanwezig. De man die hij bij leven was, de man die zijn geliefden zich herinnerden.
Hij wist dat het einde eraan kwam en sprak daarover met de uitvaartonderneming
Een simpele oplossing
Ook kan Matthijs andere voorbeelden noemen van unieke uitvaarten. ‘Een familie vond het prettig om in kleine kring de begrafenis te laten plaatsvinden, maar wilde wel met anderen samenkomen en herinneren. We besloten in samenspraak éérst te begraven. Daarna vond er een herinneringsbijeenkomst plaats waar ook andere geliefden voor waren uitgenodigd. Aan het eind van de middag hebben we een borrel georganiseerd voor alle mensen die zich betrokken voelden. De familie voelde zich erg getroost doordat ze het op hun manier konden doen. Soms is de oplossing zo simpel, maar zo waardevol voor nabestaanden.’
Helpt, troost, een mooie herinnering
Er is zelden een verzoek dat Matthijs verbaast. ‘Soms willen mensen een bepaald gevoel neerzetten, maar weten ze niet goed hoe. Daarom is het gesprek zo belangrijk. Samen ontdekken we wat je wilt bereiken, en vinden we de juiste weg daarnaartoe.’ Dat Matthijs al op 24-jarige leeftijd begon als uitvaartbegeleider helpt hem hierbij. ‘Omdat ik relatief jong startte, was ik van meet af aan wars van gebaande wegen. Wat ‘normaal’ is, vind ik niet belangrijk. Wat ik belangrijk vind, is dat het afscheid jou of jouw nabestaanden helpt, troost, en een mooie herinnering vormt.’
‘Als ik je los moet laten, laat ik je gaan zoals je was’
‘Empathisch vermogen: dat is, als je het ons vraagt, een eigenschap die je als uitvaartverzorger niet mag missen. Het verlies van een dierbare is voor de nabestaanden het begin van een veranderd leven: een leven zonder degene die je moest laten gaan. Wij, het team van Kisner en Van der Waarde, staan naast je en lopen mee in jouw eigen tempo. Wij proberen rust te brengen in deze hectische tijd. Door goed te luisteren, denken wij met je mee over het afscheid. Een afscheid dat kenmerkend is voor jou en je dierbaren die verder gaan.’
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden.
-
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken.
-
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen?
-
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.
-
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is.
-
Wanneer je de wens hebt om na je dood begraven te worden, kun je kiezen voor een algemene begraafplaats, maar ook voor een natuurbegraafplaats. Bij een algemene begraafplaats is er een bepaalde looptijd waarin je graf in stand wordt gehouden.