
Een goed gesprek over de dood
De dood: een veel minder groot taboeonderwerp dan vroeger. Waar de dood in de jaren zestig meestal werd verzwegen, zijn processen als afscheid, rouw en verlies tegenwoordig beter bespreekbaar. Toch zag het kabinet aanleiding om een nieuwe voorlichtingscampagne te lanceren. Volgens Hugo de Jonge, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, vinden veel ongeneeslijk zieke mensen het praten over hun eigen naderende laatste levensfase lastig. Volgens hem past het praten hierover niet in onze ‘Instagram-samenleving’. Maar de dood de plek te geven die hij verdient, namelijk als volwaardig onderdeel van het leven, is volgens hem wél essentieel. Met de campagne hoopt De Jonge het gesprek over de dood te stimuleren. Het motto van de campagne is ‘Ik heb te horen gekregen dat ik doodga, maar tot die tijd leef ik.’
Praten over de dood: eng maar belangrijk
Wanneer je weet dat het einde nadert, is het nadenken over de laatste levensfase vaak confronterend en eng. Alles komt ineens veel te dichtbij en wordt definitief. Toch kan praten met je dierbaren en professionals je enorm helpen. Het aangaan van het gesprek helpt om alle gevoelens, gedachten en wensen op een rijtje te zetten. Op die manier kun je mooier en beter afscheid van het leven leven nemen, met de mensen waar je om geeft dichtbij je. In dit gesprek kun je stilstaan bij alles wat belangrijk voor je is. Zijn er misschien nog plaatsen die nog zou willen bezoeken, of mensen die je zou willen ontmoeten? Zou je nog bepaalde gesprekken willen voeren met vrienden of familie? En op welke manier wil je dat de verzorging wordt ingericht? Misschien heb je nog helemaal geen ideeën met betrekking tot je laatste levensfase, Ook dan kan praten je op ideeën brengen. Er is overigens niet één goede manier voor hoe je zo’n gesprek kunt voeren, of moet beginnen. Fit kun je gewoon op je eigen manier aanpakken. Meer tips en handvatten vind je op de site die bij de voorlichtingscampagne hoort: www.overpalliatievezorg.nl.
Nadenken over je eigen afscheid
Wanneer je een gesprek gaat voeren over de dood, hoort hier het praten over je eigen afscheid vaak ook bij. Wat wil jij achterlaten? Hoe wil je herinnerd worden? En hoe wil je dat straks anderen jouw leven vieren? Als uitvaartbegeleider spreek ik veel mensen die weten dat hun leven binnenkort zal eindigen. Tijdens deze gesprekken oriënteren we ons op het afscheid, en alles daaromheen. Hoe wrang en hoe oneerlijk de situatie soms ook is, ik merk wel aan mensen dat zij het prettig vinden om van gedachten te wisselen over hun eigen afscheid. Weten waar zij aan toe zijn en het creëren van duidelijkheid voor hun familie, geeft hun rust. Bovendien komen zij erachter dat er vaak veel meer mogelijk is dan zij in eerste instantie verwachtten.
Praten over de dood wordt steeds normaler
Weet jij al van het wensenboekje?
Ook wanneer je in goede gezondheid verkeert, kan nadenken over je dood helemaal geen kwaad. Immers: we zijn allemaal mensen van het moment. Wanneer je praat over je eigen afscheid, en je wensen hierover ook kenbaar maakt aan je dierbaren, verhoog je de kans dat je eigen afscheid verloopt zoals jij dat voor je had gezien. Het online wensenboekje vormt een handige leidraad om je wensen inzichtelijk te maken. Jij en je dierbaren worden stap voor stap geleid door alle onderdelen die bij het afscheid horen: van de manier van begraven en de kist tot de sieraden en het vervoer. Niet alleen helpt het samen bespreken met je dierbaren om jouw afscheidswensen inzichtelijk te maken. Ook kunnen je dierbaren jou op ideeën brengen wanneer jij geen uitgesproken mening hebt over bijvoorbeeld de muziek of de bloemen. Samen kunnen jullie de keuzes maken die het beste bij jou passen. Omdat jouw wensen natuurlijk gedurende de tijd kunnen veranderen, is het boekje dynamisch. Je kunt het dus aanpassen wanneer jij dat wil.
Wist je dat …
… je ook op social media merkt dat de dood meer bespreekbaar wordt? Zo zijn er goedlopende accounts als ‘Ask A Mortician’ (‘Vraag het de uitvaartondernemer’) waarin verschillende thema’s rondom de dood aan bod komen. De Amerikaanse uitvaartondernemer Caitlin Doughty behandelt interessante vragen als ‘Wat gebeurt er met je lichaam als je bent overleden?’ en ‘Waarom ben je bang voor de dood?’ (maar ook: ‘Wat zit er in de tas van een uitvaartondernemer?’). Vind je het interessant? Dan zijn haar TedTalks ook de moeite waard.
Ontmoet Bram!
Misschien vind je het fijn om eens met mij in gesprek te gaan, en je te oriënteren op wat er allemaal mogelijk is. Als uitvaartbegeleider is voor mij de dood ‘doodgewoon’. Ik denk graag met je mee, en kan je verschillende mogelijkheden aanreiken waarvan je misschien niet eens wist dat die er waren. Ook krijg je meteen inzicht in het kostenplaatje. Ook bij het invullen van het wensenboekje kan ik je eventueel helpen. In een laagdrempelig voorgesprek denk ik graag met je mee. Stuur me gerust een mailtje of bel me even, dan kunnen we een afspraak inplannen.
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt.
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit.
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden.
-
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken.
-
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen?
-
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.