Girlpower
Zachte pianoklanken komen me tegemoet wanneer ik naar de woonkamer loop. Als ik binnenkom, sterven de laatste klanken weg. Ze staat op en geeft me een hand. ‘Ik ben Julia.’ Ze glimlacht naar haar vader die voor het raam op bed ligt en glipt langs me heen naar boven. Julia is een prachtige, zelfbewuste, levenslustige tiener.
Enkele weken later ontmoeten we elkaar weer. Samen met haar broer zit ze in de huiskamer op de bank bij de prachtig versierde kist waarin hun vader ligt opgebaard. De geuren van alle bloemen vullen de ruimte. Met rode wangen en in opperste concentratie zijn ze druk met het maken van een tastbare herinnering aan hun vader, voor alle gasten. Julia kijkt op, glimlacht en hervat haar werkzaamheden. Uit de speakers klinken de nummers van de playlist die ze samen hebben uitgekozen voor het samenzijn, na afloop tijdens de koffie en de borrel.
Aan het einde van de ceremonie is het haar beurt
Het is een zonovergoten dag wanneer Julia samen met haar broer, moeder en naaste familie haar vader naar de aula begeleidt. Aan het einde van de ceremonie is het haar beurt. Ze loopt naar de piano, neemt plaats en beroert de toetsen. Dan valt ze stil. We houden onze adem in. Een zucht van verlichting stijgt op wanneer Julia haar spel hervat.
‘Ik wist het even niet meer’, vertelt Julia me later, als ze met bungelende lange benen zittend op een barkruk van een colaatje nipt. ‘Maar papa zei altijd, als iets me niet meteen lukte: ‘Kom op, doorzetten!’ Nou, dat heb ik maar gedaan…’ Wanneer de laatste gasten afscheid nemen, zie ik haar in een bijna verlaten restaurant in haar eentje dansen op Elton John’s ‘I’m still standing’.
En zo is het!
Erna Jansen
Specialisten in jouw buurt
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt. -
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.