Karin-Bloemen

Karin Bloemen: ‘Ik ben een overlever!’

Ik vind het geweldig om dit vak door te geven aan jonge mensen’, straalt Karin Bloemen. ‘Ik kan vooral zo genieten van het doceren van performancelessen die ik geef aan de Theaterschool, want daar zitten alle lessen van het leven in: performance, zang en gevoel. Daarin zit alles beklonken. Het is een soort toveren. We zijn een beetje Hans Klok maar dan zonder al die spullen eromheen.’

Ik ben een overlever

Karins mimiek spreekt boekdelen als ze over haar vak vertelt. ‘Ik vraag me altijd af hoe ik iemand een niveau verder kan brengen. Maar hoe zorg je dat je een jong mens de goede richting op stuurt? Die taak is mij op het lijf geschreven. Dat vind ik juist het leukste, want ik ben een ontzettende bemoeial’, schatert ze met een ondeugende twinkeling in haar ogen. ‘Maar aan de andere kant durf ik mezelf ook heel kwetsbaar op te stellen, bijvoorbeeld in mijn lessen aan schoolverlaters of tijdens de opnames voor het Depressiegala. Vaak zijn het jongeren met problemen die zich in eerste instantie vaak afwijzend opstellen. Maar als ik hen dan vertel over mijn incestverleden krijg ik ineens hun aandacht. Door mijn leven alleen maar te laten zien, wil ik hen bewijzen dat je niet per se van een brug af hoeft te springen om van alle ellende af te zijn, maar dat er ook licht is aan het eind van de tunnel. Uit eigen ervaring weet ik immers dat die pijn uiteindelijk afzwakt en naar de achtergrond verdwijnt. En ook dat die pijn weer terug kan komen, maar nooit meer zo erg is. Wat een cadeau is dat! Het is zo gaaf om iets te mogen betekenen in deze jonge mensenlevens en hen de juiste routes te wijzen. Als ik op deze manier ook maar één van hen kan helpen, is het het waard dat ik mijn verhaal met hen deel. Dat is een heel bewuste keuze.’

Aanleg voor geluk

Karin kijkt even ernstig voor zich uit, maar al snel breekt de zon weer door op haar gezicht. ‘Ik heb gewoon een genetische aanleg voor geluk. Ik denk dat één van mijn chromosomen heel goed bedeeld is met dat gen. Ondanks alles wat er in mijn leven gebeurd is, zie ik nog steeds het goede en het mooie van het leven. Ik wil ook zo graag geloven dat de mens in principe goed is. Haat slaat alleen maar terug op jezelf. Ik heb mijn incestverleden niet verzwegen. Op die manier zou ik alleen maar makkelijk te chanteren zijn geweest en ik wil niet dat iemand op die manier macht over mij heeft. Zodra er macht is, kan er misbruik van worden gemaakt.

Talent en liefde

Maar het praten over alles wat er gebeurd is, werkte ook helend. Dat brak het trauma. Ik ben geen slachtoffer, maar juist een overlever. Als je slachtoffer blijft, geef je de dader nog steeds macht. Nee, je moet het juist loslaten. Vergeven. Ook al is die put waarin je zit nog zo diep, je moet blijven geloven dat het weer goed komt. Met talent en liefde in je hart kun je dat. When you hit rock bottom, the only way to go is up. Of, anders gezegd: juist door de bodem van die put te bereiken, kun je je goed afzetten om er weer uit te komen.’

Oud worden

Karin heeft haar geluk niet cadeau gekregen. Haar oudste zus kwam op 33-jarige leeftijd om bij een brand waarna Karin de zorg voor haar neefje op zich nam. ‘Ik had geen idee hoe ik een kind op moest voeden. Ik dacht zelfs dat ik daar ongeschikt voor was, maar ik heb er nooit aan getwijfeld om Gerben in huis te nemen. Hij was nog maar 6 jaar. Hij was alles kwijt en wilde alleen maar veilig zijn. En ik wilde die veiligheid bieden. Ik zie hem als mijn zoon. Later kreeg ik nog twee dochters. Die drie zijn heel hecht met elkaar.’

Van een andere zus heeft Karin vier jaar geleden te vroeg afscheid moeten nemen. ‘Zij was pas 49. Dat heeft mij wel aan het denken gezet. Het leven kan zomaar voorbij zijn. Elk jaar is voor mij dan ook een gewonnen jaar. Zelf hoop ik heel oud te worden. Dat lijkt me echt supergaaf. Ik wil die hele herfst meemaken en mijn beide dochters moeder zien worden.

Oud worden is ook het thema van de theatershow voor het seizoen ’19/’20 waar we al weer mee bezig zijn. De eerste plannen liggen er al. In die periode loop ik tegen de 60. Dan kan ik nooit meer zeggen dat ik jong en talentvol ben. Nu sta ik met ‘Volle Bloei’ op de planken, dus misschien gaat de volgende show ‘Verlept’ heten’, lacht ze haar klaterende lach met de nodige zelfspot. ‘Oud worden is niet meer wat het was. Wij vinden het nieuwe oud worden uit: 60 is het nieuwe 50.’

Volle bloei

Met haar show Volle Bloei reist Karin tot en met 23 april langs de Nederlandse theaters. Wil jij ook een avond heerlijk genieten van mooie muziek, kostelijke grappen en de vermakelijke typetjes aar Karin garant voor staat? Kijk op www.labloemen.nl wanneer je zo’n avond vol energie en inspiratie bij jou in de buurt kunt beleven.

Datum: 23 januari 2018