wijnvlek

‘Ik wilde van mijn wijnvlek af!’

Mirjam (34): ‘Vanaf mijn geboorte heb ik een wijnvlek in mijn gezicht en hals. De vlek begint op mijn kaaklijn en loopt naar onder mijn nek in. Als kind droeg ik mijn haar het liefst los, omdat daarmee de vlek nog enigszins bedekt werd. Maar net zoals alles groter wordt, groeide ook de wijnvlek met me mee. En hoe ouder ik werd, hoe meer het me ging storen.’

Wijnvlek verbergen

‘Als puber gebruikte ik graag make-up om mijn huid egaal te maken. Nou weet ik niet of je wel eens heel duidelijke wallen of rode vlekjes hebt geprobeerd te bedekken, maar dat lukt met gewone foundation eigenlijk nooit helemaal. Laat staan als de verkleuring zo groot is en doorloopt tot in de nek, waar de huid sowieso al lichter is. Ik was ook niet echt een ster in make-up, dus mijn halfslachtige pogingen tot verbergen resulteerden vooral in een te oranje gezicht en nog meer bekijks.’

Ik was niet blij

‘Mijn goede vriendinnen die ik in die tijd ontmoette, zeiden altijd dat het niets uitmaakte en dat ik mijn huid gewoon mocht laten zien. Dat is natuurlijk heel fijn om te horen, maar ik was er gewoon niet blij mee. De vlek was bijna paars van kleur, en ik vond het zo afsteken tegen mijn huid. Ik kreeg het gevoel dat mijn uiterlijk alleen nog maar om die vlek draaide. Wanneer ik in de spiegel keek, vond ik dan ook dat mijn felblauwe ogen en verder egale huid helemaal niet opvielen.’

Accepteren

‘Toen ik ging studeren, besloot ik de dikke lagen make-up achter me te laten. Dat voelde bevrijdend, wat niet betekent dat ik blij was met de wijnvlek. Maar aangezien een wijnvlek nooit uit zichzelf verdwijnt en ik geen andere optie had, besloot ik het maar te accepteren voor wat het was. Toch heb ik altijd ervaren hoe het is dat, wanneer je mensen voor het eerst ontmoet, ze je niet direct in de ogen aankijken. Nee, hun blik trekt altijd eerst naar die ene plek. Dat snap ik heel goed, maar het is niet fijn.’

Wat ben ik blij met het resultaat!

Mijn interesse was gewekt…

‘Een tijd geleden zat ik op internet wat rond te klikken, en zag ik een post van een vrouw over haar wijnvlek. Maar toen ik haar foto aanklikte, zag ik helemaal niets. In een ander bericht zag ik dat ze een behandeling had ondergaan om de vlek minder op te laten vallen. Mijn interesse was meteen gewekt en ik besloot dat ik hier meer over wilde weten. Ik zocht naar een behandelaar in de buurt, en maakte na een korte aarzeling snel een afspraak.’

De behandeling

‘Mijn partner vond het een raar idee, want ze kent me alleen met wijnvlek. Maar omdat ze wist hoezeer ik er vanaf wilde, stond ze ook achter me. Niet veel later ben ik bij Annemiek langs geweest. Ze vertelde me alles over de behandeling. Zo legde ze uit dat, normaal gesproken, donkere plekken op de huid niet lichter te maken zijn. Wijnvlekken zijn daarop een uitzondering. Omdat ze paarsig of rood zijn, kun je met wittinten toewerken naar je eigen, in mijn geval, rozige huidkleur.’

Alle ruimte om te stralen

‘Door de deskundigheid en prettige sfeer bij Annemiek besloot ik de behandeling aan te gaan. Van tevoren was me verteld dat dit niet in één sessie geregeld zou zijn, maar dat het juist een vrij langdurig proces is. Om de eigen huidskleur zo goed mogelijk te benaderen, moet je heel zorgvuldig te werk gaan. Stukje bij beetje en met veel geduld en voorzichtigheid heeft Annemiek de vlek uiteindelijk gecamoufleerd. En wat ben ik blij met het resultaat! Nu is er alle ruimte voor mij om te stralen, zonder onzekerheid of proberen iets te verbergen. Heerlijk is dat!’

Datum: 20 december 2019