Als gezondheid niet meer vanzelfsprekend is
In de wachtkamer was er naast vrees ook ergens diep van binnen nog een hoopvol vertrouwen. En dan is er het er ineens: de diagnose ‘borstkanker’ is uitgesproken. Op weg naar buiten ziet de wachtkamer er nog precies hetzelfde uit en toch voelt het alsof alles is veranderd.
Borstkanker: andere toekomstverwachtingen?
Zo anders is elke beleving als gezondheid niet meer vanzelfsprekend is. Ineens wordt alles anders waargenomen. Toekomstverwachtingen lijken dreigend uiteen te spatten. Deze gedachten alleen al komen je zo vreemd voor. Op zich al reden genoeg om ze diep te willen wegstoppen. Hoe is het mogelijk dat het lijf al zo ziek is en dat je daar lichamelijk niets van merkt? Zo vanzelfsprekend als het lijf alles altijd deed: eten en drinken, van opstaan tot gaan slapen, werken en sporten. De vraag die bovenkomt, is: ‘Gaat dit over mijn lijf en dus over mij?’ Het lijkt alsof het over twee verschillende mensen gaat, onverenigbaar met elkaar. Je lijf dat zo eigen en vertrouwd gezond was, geeft een andere onbegrijpelijke waarheid weer. De vanzelfsprekendheid van er zijn, van gezond zijn, komt door die paar woorden in een heel ander perspectief te staan. Alsof jouw lijf een andere weg in het leven is ingeslagen zonder het geweten in te lichten. Een bedrieglijk pad.
Kwetsbaar
Ineens is er het besef dat het leven zo kwetsbaar is. Dat je sterfelijk bent. Wat een veilig thuis voor levenskracht was in jezelf, is ineens niet zo veilig meer. Het kan zó’n chaos zijn in je hoofd, dat je je het liefst zou willen terugtrekken in een donkere kamer waar zelfs een beetje licht te fel en onverdraaglijk kan zijn. Zó bang kun je soms zijn en zó zoekende naar een houvast.
Eenzaam pad
‘Overleven’ is de eerste tijd het woord en de kracht die de boventoon zal voeren. Het vraagt lef om te verduren en aan te gaan wat er komt. Soms heb je geen tijd zijn om hierbij stil te staan, omdat het leven van je vraagt om door te gaan zoals je dat voor de diagnose deed. Of omdat er geen ruimte is om echt stil te staan bij wat er met je gebeurt en wat dat betekent. Emoties overvallen je, komen en gaan op momenten die niet altijd te reguleren zijn. Het is vaak een eenzaam pad om verdriet en boosheid er te laten zijn en de diepe angst aan te kijken.
Het delen van verdriet, onmacht, angst, somberheid en vermoeidheid geeft ruimte
Confronterend
Verdriet, angst en onmacht hebben een ruimte in ons en ook om ons heen. Het delen van verdriet, onmacht, angst, somberheid en vermoeidheid geeft ruimte. Een klankbord van erkenning en begrip in betrouwbare aandacht is zó belangrijk als er zoveel aan vanzelfsprekendheid is verdwenen in vertrouwen van je eigen lijf. Vertellen dat borstkanker de diagnose is, is hardop benoemen dat het echt zo is. Dat is enorm confronterend. Ongeloof in de ogen van de ander en tegelijkertijd je eigen machteloosheid ervaren. Mag de borstkanker er zijn in een gesprek of wordt het liever vermeden? Wordt het een verboden woord dat wel in de lucht hangt, wat er is en tegelijkertijd ook niet? Niets is zo aanwezig als dat wat er niet mag of kan zijn. Is er voldoende begrip en ruimte bij de werkgever en collega’s als er problemen zijn met concentratie of omdat uitval soms even onvermijdelijk is? Veranderingen in de intimiteit, minder of meer behoefte aan seks: het kan er allemaal zijn. Tijdelijk of langer. Wanneer je lijf ook zichtbaar verandert, weet je pas hoe gehecht je was aan je lijf zoals het was. Lastig om er alleen en zeker ook om er samen mee om te gaan.
Omgaan met veranderingen en verlies
Wat is eigenlijk normaal in de tsunami van ervaringen en emoties, in het moeten omgaan met zoveel veranderingen en verlies? Hoe kun je ooit leren om hier mee om te gaan? Je hoeft het niet alleen te doen, al voelt het wel erg alleen. Rouwen om wat er altijd ongecompliceerd was: het vanzelfsprekende geloof en vertrouwen in een gezond lijf. Opnieuw hechten aan het zo dierbare lijf dat laat leven.
Hulp bij rouwen
Dan is het fijn wanneer iemand je helpt om te leren gaan met de rouwtaken, die steeds weer door elkaar heen lopen, en om ruimte in en om je heen vragen:
- Erkennen van de werkelijkheid van het verlies van gezond zijn.
- Herkennen van het ervaren van de pijn door het verlies.
- Verkennen en herontdekken wie je bent met alles wat er is, opnieuw leren houden van je lijf.
- Verbinden met de levenslust en weer leren genieten met de herinneringen.
En dat vraagt veel tijd. Heel veel tijd.
-
Wanneer borstkanker wordt vastgesteld, staat je wereld op zijn kop. Er komt enorm veel op je af en je krijgt veel informatie.
-
De Franciscus Borstkliniek heeft in 2021 een topklinische erkenning gekregen van de vereniging van Samenwerkende Topklinische opleidingsZiekenhuizen (STZ).
-
Wanneer je behandeld wordt omdat je kanker hebt, kunnen daarbij ook hand- en voetproblemen ontstaan. De chemotherapie bestrijdt namelijk niet alleen de kwade cellen, maar ook de goede cellen krijgen een behoorlijke opdoffer.
-
Een kankerbehandeling heeft vaak gevolgen voor je hele lichaam. Er zijn daarom allerlei specialisten die zich bezig houden met alle aspecten van jouw gezondheid. Wat alleen vaak vergeten wordt, is het belang van een goede voetverzorging.
-
Wanneer je ziek bent, is je lichaam opeens van heel veel mensen. Medici raken het aan, onderzoeken het en opereren het wanneer nodig.
-
Jaarlijks krijgt 1 op de 7 vrouwen de nare diagnose ‘borstkanker’. Gelukkig zijn er steeds meer behandelmethoden en geneest 80% van deze ziekte.
-
Voor de laatste keer immunotherapie aan huis. Een mijlpaal om even bij stil te staan, want daarmee sluit Jenita van der Sluis haar behandeltraject voor borstkanker af. Dat bestond uit meer dan immunotherapie.
-
Het kan nog een hele opgave zijn om na het hele traject van behandelingen na borstkanker weer je ‘oude ik’ terug te vinden. Vooral wanneer je chemokuren hebt ondergaan, zul je daar nog lang de gevolgen van ondervinden. De heftige behandelingen hebben niet alleen je hele lichaam aangetast, ook mentaal hebben ze de nodige invloed gehad.
-
Schokkend maar waar: in Nederland krijgt 1 op de 7 vrouwen borstkanker. Gelukkig bestaan er tegenwoordig steeds meer goede behandelingen om deze ziekte te bestrijden.
-
Wie kanker heeft, krijgt in of na het behandeltraject vaak te maken met allerlei vervelende bijeffecten: vermoeidheid, pijn, stijve spieren en gewrichten, een gevoelige huid, spanning en stress. Dit nodigt niet uit om intensief te bewegen en misschien durf je het niet eens.