En nú kies ik voor mijzelf
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou. Je probeert zó aan verwachtingen te voldoen, dat je een stukje van jezelf vergeet.
Vragen
Je hebt jaar na jaar gestudeerd om vervolgens je diploma’s te behalen. Nu dat is gelukt en je ondertussen al een aantal jaren werkt, begint er mogelijk iets te wringen bij je. Vragen malen in jouw hoofd: ‘Waar doe ik het eigenlijk voor?’ ‘Waar werk ik voor?’ ‘Wat is mijn bijdrage aan de wereld?’ ‘Wat wordt mijn volgende stap?’
Dromen en verlangens
De duidelijke verwachtingen die je ooit had, zijn weggevallen en de (onuitgesproken) verwachtingen van je werkgever en collega’s zijn ervoor teruggekomen. Ondanks dat je altijd zo je best doet voor anderen, begin je te beseffen dat jouw dromen en verlangens ook de moeite waard zijn. Je wist vroeger altijd heel goed wat je wilde, maar wat wil jij nú?
Je wist vroeger altijd heel goed wat je wilde, maar wat wil jij nú?
Aandachtspunten
Mocht je je hierin herkennen, denk eens over de volgende zinnen na:
– Piekeren, piekeren en nog eens piekeren. Het is uitputtend en vreet energie. Hoe lekker zou het zijn als keuzes je gemakkelijker afgaan? Als je inzicht krijgt in je wensen en belemmeringen, en je piekergedrag enorm zal afnemen?
– Werken, werken en nog eens werken. Je ziet je collega’s meer dan je vrienden en familie. Hoe fijn zou het zijn als je meer gaat werken met de unieke kwaliteiten die jij bezit, jouw natuurlijke energie meer laat stromen en zo ook ’s avonds meer voldaan thuis kan komen?
– Doelen, doelen en nog eens doelen. Iedereen verwacht maar dat jij doelen stelt. Hoe prettig zou het zijn om handen en voeten te geven aan jouw eigen ambitie?
Ga je deze ontwikkelingsreis met mij aan?
Francis Boetzkes
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.
-
Voor velen is het momenteel geen leuke tijd. Velen hebben te maken met gezondheidsproblemen, een onzekere toekomst en inkomsten, waardoor veel relaties onder druk komen te staan. We krijgen allemaal te maken met tegenslagen in het leven, van kleine en grote teleurstellingen tot grote verliezen.