
En nú kies ik voor mijzelf
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou. Je probeert zó aan verwachtingen te voldoen, dat je een stukje van jezelf vergeet.
Vragen
Je hebt jaar na jaar gestudeerd om vervolgens je diploma’s te behalen. Nu dat is gelukt en je ondertussen al een aantal jaren werkt, begint er mogelijk iets te wringen bij je. Vragen malen in jouw hoofd: ‘Waar doe ik het eigenlijk voor?’ ‘Waar werk ik voor?’ ‘Wat is mijn bijdrage aan de wereld?’ ‘Wat wordt mijn volgende stap?’
Dromen en verlangens
De duidelijke verwachtingen die je ooit had, zijn weggevallen en de (onuitgesproken) verwachtingen van je werkgever en collega’s zijn ervoor teruggekomen. Ondanks dat je altijd zo je best doet voor anderen, begin je te beseffen dat jouw dromen en verlangens ook de moeite waard zijn. Je wist vroeger altijd heel goed wat je wilde, maar wat wil jij nú?
Je wist vroeger altijd heel goed wat je wilde, maar wat wil jij nú?
Aandachtspunten
Mocht je je hierin herkennen, denk eens over de volgende zinnen na:
– Piekeren, piekeren en nog eens piekeren. Het is uitputtend en vreet energie. Hoe lekker zou het zijn als keuzes je gemakkelijker afgaan? Als je inzicht krijgt in je wensen en belemmeringen, en je piekergedrag enorm zal afnemen?
– Werken, werken en nog eens werken. Je ziet je collega’s meer dan je vrienden en familie. Hoe fijn zou het zijn als je meer gaat werken met de unieke kwaliteiten die jij bezit, jouw natuurlijke energie meer laat stromen en zo ook ’s avonds meer voldaan thuis kan komen?
– Doelen, doelen en nog eens doelen. Iedereen verwacht maar dat jij doelen stelt. Hoe prettig zou het zijn om handen en voeten te geven aan jouw eigen ambitie?
Ga je deze ontwikkelingsreis met mij aan?
Francis Boetzkes
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Het lijkt af en toe alsof je op de automatische piloot staat. Je legt dagelijks dezelfde weg af naar je werk, maakt je koffie of thee op dezelfde manier klaar en voert min of meer dezelfde gesprekken met collega’s. Deze dagelijkse routines gaan als vanzelf. Je doet ze zonder erover na te denken.
-
Zelfzorg is meer dan een bad, kaarsjes en een kop thee. Het is geen eenmalige actie die alles oplost, maar een routine die je continu toepast in je leven om in balans te blijven. Een soort dagelijks onderhoud van jezelf.
-
Betrap je jezelf erop dat je je bezighoudt met zaken waar je niets aan kunt veranderen? Maak jij je druk om de meest minuscule dingen? Ben jij graag in controle en wil je alles om je heen kunnen beïnvloeden?
-
Inmiddels zijn we wel gewend om op afstand te leven, met alle voor- en nadelen van dien. Van online werken, relaties onderhouden via Zoom, tot aan virtuele bezoeken aan sportscholen en musea.
-
Denk jij er weleens over na om aan leefstijlcoaching te doen? Iedereen die gemotiveerd is om zijn leven te verbeteren, kan hier voordeel uit halen. Tijdens een workshop kun je dan alvast proeven en je laten inspireren.
-
Voor jezelf zorgen: het schiet er soms weleens bij in. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Zonder af en toe stil te staan bij wat je nodig hebt kun je jezelf al snel voorbijgaan.
-
Februari is een goede maand voor reflectie. De drukke feestdagen liggen weer achter je en de zomervakantie lijkt nog ver weg. Het is net te lang donker en je verschuilt je het liefst binnen van de kou.