Marjolein de Jong: ‘Zonder wrijving geen glans’
Ze stond zeven jaar geleden aan de wieg van Breast Care Nederland om een nieuw rolmodel borstkankercentrum op te richten. Later zijn de krachten gebundeld met het Alexander Monro Ziekenhuis, het eerste landelijke, gespecialiseerde ziekenhuis voor borstkanker en overige borstaandoeningen, waar de zorg, ondanks het gevoel van luxe en de tijd die er voor je genomen wordt, gewoon vergoed wordt door alle zorgverzekeraars en vanuit iedere basiszorgverzekering.
1. Hoe is het allemaal begonnen?
De zorg voor anderen is me met de paplepel ingegoten. Al op de middelbare school wist ik dat ik Geneeskunde wilde studeren. Omdat ik maar liefst vijf keer werd uitgeloot, ben ik in de tussentijd Klinische Psychologie gaan doen. Uiteindelijk werd ik toch ingeloot voor Geneeskunde en daarna volgde ik nog een opleiding Chirurgie. De combinatie en de afwisseling van het opereren, zorgdragen voor de mensen die je opereert én wie en waarom je opereert, vond ik ontzettend mooi. Binnen de chirurgie ontwikkelde ik al snel een voorliefde voor de oncologie en uiteindelijk borstkanker vanwege de combinatie van de technische kant met de langeretermijnfollow-up. Je maakt mensen mee in een vaak heel moeilijke periode waarin je ze intensief en met aandacht helpt er zo goed mogelijk doorheen te komen.
2. Wanneer heb je tijd voor andere dingen?
Momenteel niet veel. Al probeer ik er zeker de balans in te houden, maar dat zullen anderen niet altijd herkennen. Als de mogelijkheid zich voordoet, probeer ik op een goede manier te ontspannen. Ik woon in Loenen aan de Vecht. Dat dorp is voor mij al een beetje therapeutisch. Ik kan er ontzettend genieten van de rust en de omgeving. Dat helpt om te ontspannen. Verder geloof ik heel erg in goed slapen, weinig alcohol drinken, rust en geregeld de beweging zoeken. Daar ligt de basis van je gestel. Ik heb twee dochters. Ze zijn 9 en 11. De momenten met mijn dochters zijn echt quality time. Dat zit hem niet zozeer in de lengte van de tijd, maar door er echt voor hen te zijn als het nodig is. En in de vakanties natuurlijk.
3. Waarom heb je de keuze gemaakt om bestuurder te worden?
Ik was tijdens mijn werk als specialist altijd al geïnteresseerd in hoe de zorg was georganiseerd. Ik zag kansen die er lagen, maar niet benut werden. Dat hield me steeds meer dan gemiddeld bezig. Ik ben een model gaan uitwerken om borstzorg in de toekomst nog beter en plezieriger in te richten. De beslissing om bestuurder te worden, ontstond geleidelijk. Ik realiseerde me dat je je nek moet uitsteken om nieuwe dingen te realiseren en zo ook op een andere manier kunt bijdragen aan de zorg. Ik zal niet beweren dat de borstzorg in Nederland niet goed is, maar het kan altijd beter. Nooit achterover leunen. Dat is ook de spirit hier in het Alexander Monro Ziekenhuis. Ik wil dat alle vrouwen en mannen in Nederland de beste borstzorg krijgen. Daar zet ik me voor in. Soms moet je daar hard voor vechten, maar zonder wrijving geen glans.
Ik zag kansen die er lagen, maar niet benut werden
4. Waarin onderscheid jij je van anderen?
Ik ben echt positief en optimistisch. Ik denk in kansen en ben niet bang om risico’s te nemen. Geduld is ook heel belangrijk bij dit soort dingen. Doelgericht bezig zijn en out of the box denken. Ik houd niet van onnodige gewoontes. Je moet niet bang zijn voor nieuwe inzichten. Ik geloof niet in ‘kan niet’, ‘wil niet’ of ‘lukt niet’, maar bedenk juist hoe het wél kan. In gedachten ga ik wel even langs al die ingewikkelde obstakels, om ze zo nodig op te lossen, maar daar wil ik me niet te lang mee bezig houden. Dat kost alleen maar negatieve energie. Die energie wil ik juist bewaren voor nieuwe kansen. En daarnaast blijf ik mezelf en geloof ik in mijn intuïtie. Het gaat ook gewoon niet werken als je nep bent. Nee, je moet écht zijn en uit je hart denken.
5. Wat is jouw gouden tip voor de lezer?
Denk in kansen. Het is gewoon te makkelijk om je erbij neer te leggen dat iets niet wil, niet kan of niet lukt. Op die manier kun je heel veel laten doodbloeden. Als je overtuigd bent van iets, moet je ervoor gaan en permanent in kansen denken. Denk aan de toekomst, ga doelgericht te werk en focus je op wat je wilt bereiken. Zo gaf een heel lieve vriend van mij me het boek ‘The day after tomorrow’ van Peter Hinssen cadeau. Hij is, naast een groot ondernemer, iemand die me echt kent, begrijpt, inspireert en raad geeft, day by day. Hij vertelde me dat ik dit boek echt moest lezen en dat het over mij gaat. Het is een soort bijbel voor de toekomst en daar heb ik inderdaad veel aan.
6. Wie is jouw rolmodel?
Ik denk niet altijd in rolmodellen en centrale figuren, maar er zijn wel mensen waar ik veel inspiratie uit haal. Eén van hen is Gerard van Grinsven, een Nederlandse Amerikaan en voormalig hotelier. Hij richt zijn pijlen al jaren op hospitality in de zorg. Hij heeft me echt enorm geïnspireerd. En natuurlijk is die lieve vriend van wie ik het boek ‘The day after tomorrow’ kreeg ook een enorme inspiratiebron voor me. Hij heeft zelf ook van alles meegemaakt en alle stappen van niets naar alles, inclusief tegenslag, doorlopen. Hij stimuleert me in het zien van kansen en kent alle situaties waar ik persoonlijk doorheen moet en het ziekenhuis als geheel. Hij kan me daar echt in bijstaan. Het is heel belangrijk dat je mensen om je heen hebt die je inspireren en je kunnen helpen.
-
In 2015 schokte ze haar trouwe fans met het nieuws dat ze ging stoppen met schrijven, maar intussen heeft de bestsellerauteur haar besluit herzien. ‘Ik was even klaar met fictie schrijven, klaar met het thrillergenre’, bekent Marion Pauw. ‘Ik had een enorme faalangst ontwikkeld. -
Al vanaf haar 21ste had Annelies Rulkens-Zielman een leidinggevende functie in het bedrijfsleven. Toch bestond ook altijd de wens om een eigen organisatie op te bouwen. Na een hectische periode in haar leven was het tijd om de stap te wagen. -
Samen met echtgenoot Wybren startte Grytsje Dykstra in 1995 Werpsterhoeke Tuinmeubelen, een zaak in exclusieve tuinmeubelen in het Friese Wytgaard. Dit bleek een gouden greep, want het bedrijf was direct een enorm succes. Er brak echter een zware tijd aan toen Wybren plotseling overleed, maar Grytsje zette het bedrijf voort. -
Ze maakte een indrukwekkende carrière door. Samen met echtgenoot Jonnie Boer maakte Thérèse een driesterrenrestaurant van De Librije in Zwolle. Met een hotel, kookschool, delicatessenwinkel, het restaurant Brass Boer op Bonaire en sinds 2019 de bistro-brasserie Brass Boer Thuis in Zwolle zetten zij een waar culinair imperium neer. -
Genietend kijkt Joke de Kruijf om zich heen in de intieme theaterzaal van het Apollo First Theater in Amsterdam, waar zij poseert voor de camera van ForYou. ‘Ik kom hier regelmatig om nieuwe producties te zien die op dit podium worden uitgeprobeerd. Het zou leuk zijn om zelf ook een keer in het Apollo First te staan. -
Ze heeft tientallen kookboeken op haar naam staan, is culinair publiciste, was in 2014 en 2015 samensteller en schrijver van de Nationale Eettest, ze had tot begin van dit jaar een dagelijkse kookrubriek in diverse grote dagbladen, is jurylid van het tv-programma ‘Heel Holland bakt’, boegbeeld van de Taskforce ‘Gezond eten met ouderen’ en adviseert ziekenhuizen over gezonde voeding. -
Ze heeft het succes nooit nagestreefd, maar kreeg het ook beslist niet cadeau. Else Hardjopawiro behaalde tweemaal de top. De eerste keer was het puur uit overlevingsdrang en plichtsbesef, de tweede keer volgde ze haar passie. -
Ze heeft een gezin en brengt veel tijd met haar twee zoons door, ze staat aan het hoofd van een succesvol bedrijf, bekleedt diverse vrijwilligersfuncties en is uitgeroepen tot Zakenvrouw van het Jaar 2017. De agenda van Elske Doets is overvol, maar toch lijkt ze alles moeiteloos te kunnen inpassen. ‘Je moet niet alles tegelijk willen doen, maar weten waar je prioriteiten liggen. -
Ze nipt voorzichtig van de hete, zwarte drank. ‘Je moet altijd de tijd nemen om koffie te drinken’, zucht Tess Milne genietend. -
In de afgelopen maanden toerde de talentvolle concertpianiste met haar voorstelling ‘Home’, die dit najaar in reprise gaat, langs de Nederlandse theaters. ‘In mijn theatervoorstelling vertel ik verhalen in woord en muziek over mensen met een bijzondere thuissituatie’, vertelt Iris.