‘Anne en Dinny maken écht het verschil’
Het klinkt misschien vreemd, maar het overlijden van mijn vader heeft ook veel goeds voortgebracht. Ik heb er door zijn uitvaart een grote vriendenkring bijgekregen en daar hebben Anne en Dinny Besems een groot deel aan bijgedragen.
Maatje
Ik heb altijd bij mijn ouders gewoond. Na het overlijden van mijn moeder in 1999 bleven mijn vader en ik samen over. Hij was echt mijn maatje en dat stond dan ook bovenaan zijn rouwkaart: ‘Je was mijn maatje, je was mijn alles’. We konden het goed vinden samen. Mijn vader was heel vitaal. Het huishouden deed hij ook nog zelf, waardoor ik me helemaal aan mijn teken- en schilderwerk kon wijden. Sinds 2006 was ik namelijk als kunstenaar voor mezelf begonnen. Mijn vaders heengaan is een enorm gemis. Het is stil geworden om me heen. Als ikzelf niet iemand bel, kan het wel 14 dagen duren voordat ik anderen spreek.
Besems Uitvaartverzorging
De uitvaart van mijn moeder werd destijds geleid door Fred van Helden. Ik was hem helemaal uit het oog verloren, maar ineens zag ik zijn foto regelmatig in de Gorcumse Courant in een advertentie van Besems Uitvaartverzorging. Toen mijn vader in mei 2015 hartklachten kreeg, bedacht ik me dat, wanneer hij zou overlijden, ik met Anne Besems contact op zou nemen. De laatste weken van zijn leven week ik niet van zijn zijde. Op 12 september 2015, in de nacht van vrijdag op zaterdag, is mijn vader stilletjes ‘weg gegaan’.
Stoottroepen
Gelijk de volgende ochtend heb ik Anne in alle vroegte gebeld met de vraag of Fred van Helden bij hem werkte. Dat was toen inderdaad het geval, maar omdat Anne de uitvaartleider is, was híj het die die ochtend bij me langskwam. We raakten aan de praat en ik vertelde hem dat mijn vader vroeger bij de Stoottroepen zat en was uitgezonden naar Nederlands-Indië. Iedere drie maanden ontvingen we het verenigingsorgaan ‘Strijdend Nederland’ van de Boss (Bond van Oud Stoottroepers en Stoottroepers). Daarin had ik weleens gelezen over het gebruik om met een delegatie oud-strijders een bloemengroet te brengen bij de uitvaart van een stoottroeper. Dat kwam ineens in me op en ik vertelde het aan Anne. Hoe mooi zou het zijn als mijn vader ook zo’n bloemengroet zou krijgen? Anne heeft er meteen werk van gemaakt. Hij heeft het helemaal uitgevogeld en uitgezocht dat de kringvoorzitter Theo Roeffen in Den Bosch woonde. Dezelfde avond had ik Theo aan de telefoon. Met zijn 92 jaar is hij nog ontzettend actief en hij beloofde naar de uitvaart te komen én daar nog te spreken ook!
‘Anne en Dinny Besems tonen een grote mate van betrokkenheid’
Kippenvelmoment
Op de dag van de uitvaart was er inderdaad een delegatie oud-strijders. In vol ornaat! Theo Roeffen en één van zijn collega’s namen plaats naast de kist, ieder aan een kant, en stonden een halfuur strak in de houding. Op de kist van mijn vader lag de Stoottroepersvlag. Na de plechtigheid, toen de dragers van het Dragersgilde de kist van mijn vader op hun schouders namen en naar buiten liepen, stond daar ineens Fred van Helden die ervoor zorgde dat de ‘last post’ werd gespeeld. Dat was echt een kippenvelmoment.
Na afloop heb ik nog kort met de veteranen gepraat. Ze beloofden dat ze mij nooit in de steek zouden laten. En ze hebben woord gehouden. Uit eerbetoon aan mijn vader draag ik nu het veteranentenue en op aanraden van de bestuurskring in Den Bosch draag ik ook zijn veteranenspeld. Ik heb er zo’n fijne vriendenkring aan overgehouden en dat is mede dankzij de inzet van Anne en Dinny.
Grote eer
Iedere uitvaartondernemer zal waarschijnlijk vinden dat hij zich onderscheidt van anderen, maar bij Anne en Dinny Besems is dat écht het geval. Zij tonen een grote mate van betrokkenheid met de nabestaanden en houden contact. Zo heeft Anne mij bijvoorbeeld gevraagd om een aquarel te maken van de skyline van Gorkum. Hij had weleens de skyline van andere steden gezien op rouwdrukwerk, maar iets met de skyline van Gorkum was er nog niet. Ik vond het zó’n grote eer om dat te mogen doen! Ik kon er al mijn gevoel in kwijt en gaandeweg het proces kroop ik als het ware ín de tekening. Ik heb de skyline van Gorkum gemaakt met daarvoor een stukje rivier. Water is de bron van alle leven. Het symboliseert dat je weer teruggaat, stroomopwaarts, naar de bron waar alle leven begon. Ik hoop dat nabestaanden, die voor dit ontwerp kiezen, er troost in kunnen vinden.
Specialisten in jouw buurt
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis. -
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is. -
Wanneer je de wens hebt om na je dood begraven te worden, kun je kiezen voor een algemene begraafplaats, maar ook voor een natuurbegraafplaats. Bij een algemene begraafplaats is er een bepaalde looptijd waarin je graf in stand wordt gehouden.