
Doodgewoon in de klas
Op een zonovergoten, windstille middag draait mijn collega Rep de zilvergrijze rouwauto de parkeerplaats op achter de school. We hebben nog net even tijd om te overleggen en het doel van ons bezoek aan de klas te bespreken.
Best spannend: hoe zullen de kinderen reageren? Met welke vragen komen ze en kunnen wij die beantwoorden? De dood is zó’n gevoelig onderwerp, die maakt zoveel los en tegelijkertijd gaan kinderen er heel ‘gewoon’ mee om.
Vanzelf stil
Lang hebben we niet om ons nerveus te maken. We horen kinderstemmen en zien de leerlingen, onder begeleiding van drie juffen, in een rij naar ons toe lopen. Het wordt vanzelf stil wanneer ze bij de auto arriveren. We stellen onszelf voor en vragen: ‘Wie kan vertellen waarom we zijn uitgenodigd?’ ‘Op school hebben we het thema ‘Leven’, en daar hoort ook de dood bij’; vertelt Elise, een van de leerlingen uit groep 6.
Rouwauto
Dan steken meer kinderen hun vinger op. ‘Wat zit er allemaal in een rouwauto?’ ‘Hoe lang bestaan er al zulke auto’s?’ ‘Stinkt het ook weleens?’ Rep legt alles heel geduldig uit en gaandeweg borrelen er steeds meer vragen op. De auto wordt van binnen en buiten zorgvuldig bekeken.
We delen allerlei ervaringen en gevoelens
Rouwauto
Dan steken meer kinderen hun vinger op. ‘Wat zit er allemaal in een rouwauto?’ ‘Hoe lang bestaan er al zulke auto’s?’ ‘Stinkt het ook weleens?’ Rep legt alles heel geduldig uit en gaandeweg borrelen er steeds meer vragen op. De auto wordt van binnen en buiten zorgvuldig bekeken.
Ervaringen en gevoelens
Dan is het tijd om afscheid te nemen van Rep en lopen we, nog onder de indruk, al pratend terug naar de klas. ‘Hoelang ben je al uitvaartverzorgster en waarom ben je dat geworden?’, vraagt Sven op de man af. Dan komen de verhalen los: ‘Wie heb jij verloren?’ ‘Hoe was dat voor jou en hoe is het nu?’ We delen allerlei ervaringen en gevoelens.
De tijd vliegt voorbij. Dan ronden we het gesprek af, zodat de kinderen nog even kunnen omschakelen. Het is goed zo.
Erna Jansen
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is.
-
Ria overleed 14 weken na de diagnose ‘alvleesklierkanker’. Zij was toen 71 jaar en zelf een half jaar weduwe van haar Leo. De diagnose kwam als een mokerslag aan, maar sloeg haar niet uit het veld.
-
Je bent een naaste verloren en zij, of jullie, hebben gekozen voor een natuurbegraafplaats. Een mooie plek om begraven te worden en een plek waar je de overledene ook nog vaak kunt bezoeken. Met de jaargetijden zal de omgeving rondom het graf veranderen.
-
Zachte pianoklanken komen me tegemoet wanneer ik naar de woonkamer loop. Als ik binnenkom, sterven de laatste klanken weg. Ze staat op en geeft me een hand.
-
Wat beweegt iemand om een andere carrièrerichting in te slaan en uitvaartondernemer te worden?
-
Samen een dierbare herdenken kan zó belangrijk zijn. Vorig jaar leidde dat weleens tot ingrijpende beslissingen. Zo ging vroeg op een ochtend in november mijn telefoon.
-
Om er zeker van te zijn dat je later de uitvaart krijgt die je wenst, is het goed om een verzekering af te sluiten. Een uitvaartverzekering zorgt er ook voor dat je nabestaanden zo min mogelijk omkijken hebben naar het regelen van de begrafenis of crematie. Het is voor hen al moeilijk genoeg om een familielid of partner te verliezen.
-
Veel uitvaarten worden gehouden in een uitvaartcentrum. Deze locaties zijn volledig gericht op de dienst en bieden hier veel mogelijkheden in. Toch is een uitvaartcentrum niet de enige mogelijkheid om een uitvaart in de organiseren.