Een afscheid dat het leven viert
Dat de kanker haar niet meer tijd zou geven, werd in de lente duidelijk. Het einde kwam aan het begin van de zomer; ze is niet ouder dan 24 jaar geworden. Ze had er vooral een hekel aan als mensen zeiden dat ze het gevecht aan moest gaan met de kanker. Wat nou gevecht? Alsof je niet genoeg je best hebt gedaan als de ziekte van jou ‘wint’.
Afscheid
In de laatste maanden van haar leven heeft ze haar vriend, moeder en (schoon)familie beetje bij beetje verteld, hoe ze haar afscheid voor ogen had. De muziek, de sprekers, de foto op de kaart; allemaal details waarbij ze zelf heeft kunnen aangeven wat voor haar belangrijk was.
She
Het is een warme en zonnige dag, familie en vrienden dragen kleurrijke feestelijke jurkjes en pakken. Het afscheid is in een oude fabriek; een stoere, ruige locatie en groot genoeg voor de 500 witte stoelen en het podium. Ze wordt binnengedragen in een witte kist, terwijl She van Charles Aznavour door de boxen schalt. Op het grote scherm boven het podium zijn steeds wisselende portretfoto’s van haar te zien. Wat was ze een prachtige, sterke, jonge vrouw!
Er wordt veel gelachen en teruggekeken naar wie ze was, als zusje, vriendin en studiegenoot.
Licht en lachen
Op filmpjes met dancemuziek is ze thuis dansend en lachend te zien. De ceremonie zelf is onverwacht licht. Dat vond ze belangrijk. Er wordt veel gelachen en teruggekeken naar wie ze was, als zusje, vriendin en studiegenoot. Een bekende artiest zingt twee prachtige nummers van achter een glanzend zwarte vleugel. Niets komt directer binnen dan live muziek.
Haar laatste woord
Normaal gesproken had ze altijd graag het laatste woord. Daarom leek het haar mooi om ook op haar eigen afscheid de laatste spreker te zijn. Haar vriend introduceert haar en waarschuwt de gasten voor de eventuele schrik. Door de boxen komt dan haar stem. Ze vertelt over haar fijne, liefdevolle leven en dat we vooral moeten proberen te genieten van elkaar en de normale dingen in het leven. Na een minuut of drie is ze uitgesproken; 500 man zijn samen nog nooit zo stil geweest.
Foodtrucks
Maar de stilte duurt niet lang. Al snel klinkt er een lekker vrolijk nummer en worden de grote fabrieksdeuren opengedaan. De zonnestralen stromen binnen, samen met de geur van vers gebakken friet. Buiten staan twee foodtrucks waar in hoog tempo puntzakken met friet worden gevuld. Naast de friettrucks staan vier grote bars waar in grote champagnekoelers flesjes koud fris en bier klaarstaan. De gasten genieten buiten van het zonnetje, van de dansmuziek binnen en van een zak verse friet met een koud drankje. Het leven is er om van te genieten, heeft ze gezegd.
Eva de la Mar
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt.
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit.
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden.
-
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken.
-
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen?
-
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.