Eenzaam maar niet alleen

Geen familie

Als uitvaartbegeleider was ik beland in een rare situatie. Normaal gesproken regelt de familie de uitvaart van de dierbare, en zijn het familieleden die met mij contact opnemen. Nu kreeg ik de opdracht van een notariskantoor om de uitvaart van iemand te organiseren. De overledene in kwestie was enig kind. Zijn ouders waren allebei al dood, en hij had zelf ook geen kinderen. Verder waren er geen andere familieleden om hem heen. Natuurlijk komt het helaas vaker voor dat mensen in eenzaamheid sterven. Maar dat er helemaal geen familie is, dat had ik nog nooit meegemaakt. Ook had Piet niet zelf laten registreren wat zijn wensen omtrent zijn eigen uitvaart waren. Hoe kon ik een waardig afscheid organiseren als er niemand was die kon helpen bij het optekenen van een goed beeld van degene om wie het ging?

Op zoek naar details

Mijn speurtocht naar details over het leven van Piet startte in het hospice, waar Piet op 69-jarige leeftijd was overleden aan de gevolgen van kanker. Hier ontmoette ik Frank. Dit bleek de collega te zijn met wie Piet ook na zijn werk contact had gehouden, en met wie hij in de loop der jaren goed bevriend was geraakt. Frank wist me van alles te vertellen. Onder andere dat Piet een toptechneut was dus, en dat zijn werk zijn lust en leven was. Daarnaast bleek Piet een echte ‘Citroën-o-fiel’: hij was gek op auto’s van dit merk. Met de veringen is het net alsof je zweeft, vond hij. Verder had Piet een grote liefde voor zijn ouders gehad. Toen die nog leefden, brachten ze veel tijd met elkaar door. Maar omdat Frank niet met Piet was opgegroeid, wisten we niets over hoe Piet precies was grootgebracht. En of hij bijvoorbeeld gelovig was en van welke muziek hij hield, was eveneens niet bekend. Het bleef bij gissen en bij het doen van aannames.