
Toost op het leven tijdens een uitvaart
Uitvaarten zijn de laatste jaren sterk veranderd. De waardigheid die mensen vroeger in de kerk vonden, is nog altijd heel erg belangrijk, maar de definitie van een waardig afscheid is wel veranderd. Mensen willen hun uitvaart steeds verder personaliseren. Dat komt doordat mensen uitgebreider nadenken over hun uitvaart en herinneringen steeds belangrijker worden. Zo zie je steeds vaker een viering van het leven, in plaats van dat wordt stilgestaan bij de dood van een geliefde. Langzaam maar zeker zijn uitvaarten steeds minder sober en zelfs minder somber geworden.
Alexandra Markusse
Geraadpleegde bron: Historisch Nieuwsblad
Uitvaart
Je wilt de uitvaart met zorg en aandacht vormgeven. Hoe pijnlijk ook, want je moet iemand loslaten. Je zoekt hierbij bijvoorbeeld naar woorden, muziek en foto’s om het leven te gedenken. Al tastend en zoekend handen en voeten geven aan het afscheid. Zo ontstaat een afscheid waarin je het leven recht doet.
Een ritueel
Soms schieten woorden tekort en zoek je een ritueel om bijzondere momenten in te vullen. Een ritueel geeft betekenis aan veranderingen en het biedt houvast. Als je in staat bent het juiste ritueel te kiezen, kun je hier ook kracht uit halen en dat maakt het afscheid bijzonder.
Toost op het leven
Een ritueel hoeft niet per se gedurende de plechtigheid plaats te vinden. Misschien is het wel veel passender tijdens de condoleance en kies je voor bier en bitterballen of het uitbrengen van een toost. Met de gedachte dat het leven best gevierd mag worden, is een toost uitbrengen op het leven zo vreemd nog niet.
Bier en bitterballen
Tien jaar geleden zou een toost uitbrengen bij de condoleance ook al mogelijk zijn geweest, maar je ziet het de laatste jaren steeds vaker. Zelfs bier en bitterballen als ode aan het leven. Het uitbrengen van een toost kan bijdragen aan een kostbare herinnering.
Een toost uitbrengen op het leven is zo vreemd nog niet
Historie
Als je kijkt naar de historie van het uitbrengen van een toost, dan is een heildronk op iemand uitbrengen nog niet eens zo heel lang geleden. Het was een vast onderdeel van een avondje dineren – in ieder geval in de gegoede kringen. Dat gebruik gaat terug op eeuwen van proosten en toosten, met soms symbolische en rituele betekenissen. In de negentiende eeuw verschenen er talloze bundels met voorbeelden van teksten die uitgesproken konden worden als toost. De boekjes waren gericht op de burgerij, die met het toosten de allerhoogste klassen imiteerde. Deze betere kringen wisten wel hoe het hoorde en hoe je een toost moest uitbrengen, maar de burgerij was daar niet zo in thuis en moest een beetje geholpen worden. In datzelfde boekje tref je honderden uitgeschreven toosten. Een toost op de koning, op een nieuwe echtgenote, op vader of moeder. Een toost voor bij de mosselen of het wilddiner, en ook toosten op het oude en het nieuwe jaar!
Champagne
Toosten uitbrengen doen wij nauwelijks meer. Althans, niet formeel. Alleen bij bruiloften wil er nog weleens gespeecht worden. Wel heffen we nog regelmatig het glas, vaak met champagne: bij behaalde diploma’s, bij zilveren huwelijken, op geslaagde ondernemingen. En op 1 januari om 0.00 uur. Het zijn de flauwe echo’s van een eeuwenlange traditie.
Ongekend goede wijn
Geen enkele bron vermeldt over het glas heffen op het leven bij een uitvaart. In dat opzicht zijn we vernieuwend en schrijven we historie. Van een dieptepunt in je leven een bijzonder moment maken door een toost uit te brengen, vraagt dan natuurlijk om een originele fles met een ongekend goede wijn. Oftewel ‘Proost met een goede toost’.
Bij allerlei gelegenheden
‘Toost op het leven’ kun je natuurlijk ook geven als relatiegeschenk, bij een huwelijk, geboorte, doop of verjaardag, bij vriendenbezoek, oudjaar, jubileum, pensioen, successen, diplomering, nieuwe woning, diner, condoleance en bij iedere gelegenheid waarvan jij denkt: ‘Daar moet op geproost worden!’ Bestellen? Dat kan hier.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is.
-
Op een zonovergoten, windstille middag draait mijn collega Rep de zilvergrijze rouwauto de parkeerplaats op achter de school.
-
Ria overleed 14 weken na de diagnose ‘alvleesklierkanker’. Zij was toen 71 jaar en zelf een half jaar weduwe van haar Leo. De diagnose kwam als een mokerslag aan, maar sloeg haar niet uit het veld.
-
Je bent een naaste verloren en zij, of jullie, hebben gekozen voor een natuurbegraafplaats. Een mooie plek om begraven te worden en een plek waar je de overledene ook nog vaak kunt bezoeken. Met de jaargetijden zal de omgeving rondom het graf veranderen.
-
Zachte pianoklanken komen me tegemoet wanneer ik naar de woonkamer loop. Als ik binnenkom, sterven de laatste klanken weg. Ze staat op en geeft me een hand.
-
Wat beweegt iemand om een andere carrièrerichting in te slaan en uitvaartondernemer te worden?
-
Samen een dierbare herdenken kan zó belangrijk zijn. Vorig jaar leidde dat weleens tot ingrijpende beslissingen. Zo ging vroeg op een ochtend in november mijn telefoon.
-
Om er zeker van te zijn dat je later de uitvaart krijgt die je wenst, is het goed om een verzekering af te sluiten. Een uitvaartverzekering zorgt er ook voor dat je nabestaanden zo min mogelijk omkijken hebben naar het regelen van de begrafenis of crematie. Het is voor hen al moeilijk genoeg om een familielid of partner te verliezen.