Een uitvaart overdoen
Pieter was een betrokken vader van twee jongens, een liefdevolle echtgenoot en militair. Op uitzending raakte hij betrokken bij een noodlottig ongeval, wat hij met de dood moest bekopen. Tijdens zijn uitvaart werden al zijn verdiensten in de krijgsmacht met veel lof geëerd. Maar hoe belangrijk hij was voor zijn gezin kwam niet naar voren, net zoals het feit dat hij naast een gezellige grappenmaker af en toe ook best een brombeer kon zijn.
Moeilijk verkroppen
Drie jaar na de scheiding van haar ex-man kreeg Saskia, moeder van twee kinderen, een nieuwe partner. Het geloof speelde tot voor kort een grote rol in het gezin. Haar nieuwe partner was echter niet gelovig. Toen Saskia op 69-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van een heftige ziekte, nam haar nieuwe partner het organiseren van de uitvaart op zich. Het feit dat het geloof hierbij geen rol speelde, was moeilijk te verkroppen voor haar ex-man en haar twee kinderen.
‘Een uitvaart kan maar één keer’
Dit zijn slechts twee voorbeelden uit de praktijk. Maar ik spreek vaker mensen die aangeven dat de manier waarop hun dierbare tijdens de uitvaart werd herinnerd, niet aansloot bij de manier waarop zij hem of haar zagen. Door deze negatieve ervaring hebben deze mensen een verstoring in hun rouwproces opgelopen, waar ze nog steeds last van hebben. Over de herinnering aan de uitvaart van hun dierbare hangt een grote grijze sluier, waardoor ze hun verdriet niet goed kunnen verwerken. Zij gaan ervan uit dat je een uitvaart maar één keer kan doen, en dat ze er maar mee moeten leren omgaan.
Samen zoeken we naar een manier van afscheid nemen die wél past bij hun herinneringen aan hun dierbare
Maar het kan wél!
Als ritueelbegeleider heb ik de mogelijkheid georganiseerd voor mensen om de gehele uitvaart van hun dierbare, of een deel hiervan, opnieuw te kunnen doen. Samen zoeken we naar een manier van afscheid nemen die wél past bij hun herinneringen aan hun dierbare. Dit ‘nieuwe afscheid’ hoeft niet plaats te vinden in een kille, prijzige crematoriumzaal. De dienst vindt meestal plaats in een kleine, intieme setting, binnen een groep van 4 à 5 mensen.
Symbolisch afscheid
Natuurlijk is het niet mogelijk om de kist met de dierbare terug te halen, en deze in de afscheidsruimte te zetten. Maar we kunnen er natuurlijk wel, symbolisch, een andere kist neerzetten. Na het afscheid is er de ruimte om na te praten. Soms doe ik een stapje terug, soms vraag ik mensen hoe zij de dienst hebben ervaren. Zij vertellen me dan dat zij hun verdriet en andere onverwerkte gevoelens een plekje hebben kunnen geven. Natuurlijk betekent dat niet dat het verdriet ineens weg is. Maar ze kunnen in elk geval weer verder met de toekomst.’
‘De een zijn dood is de ander zijn brood’
Als uitvaartbegeleider merk ik weleens dat er bepaalde misstanden zijn over mijn vak. Zo houden sommige mensen er nog steeds de opvatting ‘De een zijn dood is de ander zijn brood’ op na. Zij wantrouwen mij en mijn collega’s, en gaan er bijvoorbeeld vanuit dat er te hoge kosten door ons worden gerekend, op een rekening die achteraf wordt gepresenteerd. Ik wil graag voorkomen dat mensen voor eventuele verrassingen komen te staan. Daarom ben ik van het begin af aan altijd transparant over alle kosten die bij het afscheid komen kijken. Ik merk dat mensen de kosten van een uitvaart dikwijls lager inschatten. Natuurlijk spelen alle keuzes die je maakt bij de uitvaart een rol. Maar zelfs een uitvaart zonder al te veel poespas heeft al best een fors prijskaartje. Uiteraard denk ik altijd mee, en draag ik opties en alternatieven aan als dat nodig is. Zo kan er binnen elk budget toch een zo mooi en waardig mogelijk afscheid worden georganiseerd.’
Specialisten in jouw buurt
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt. -
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.