Toost op het leven tijdens een uitvaart

Uitvaarten zijn de laatste jaren sterk veranderd. De waardigheid die mensen vroeger in de kerk vonden, is nog altijd heel erg belangrijk, maar de definitie van een waardig afscheid is wel veranderd. Mensen willen hun uitvaart steeds verder personaliseren. Dat komt doordat mensen uitgebreider nadenken over hun uitvaart en herinneringen steeds belangrijker worden. Zo zie je steeds vaker een viering van het leven, in plaats van dat wordt stilgestaan bij de dood van een geliefde. Langzaam maar zeker zijn uitvaarten steeds minder sober en zelfs minder somber geworden.

Alexandra Markusse
Geraadpleegde bron: Historisch Nieuwsblad

Uitvaart

Je wilt de uitvaart met zorg en aandacht vormgeven. Hoe pijnlijk ook, want je moet iemand loslaten. Je zoekt hierbij bijvoorbeeld naar woorden, muziek en foto’s om het leven te gedenken. Al tastend en zoekend handen en voeten geven aan het afscheid. Zo ontstaat een afscheid waarin je het leven recht doet.

Een ritueel

Soms schieten woorden tekort en zoek je een ritueel om bijzondere momenten in te vullen. Een ritueel geeft betekenis aan veranderingen en het biedt houvast. Als je in staat bent het juiste ritueel te kiezen, kun je hier ook kracht uit halen en dat maakt het afscheid bijzonder.

Toost op het leven

Een ritueel hoeft niet per se gedurende de plechtigheid plaats te vinden. Misschien is het wel veel passender tijdens de condoleance en kies je voor bier en bitterballen of het uitbrengen van een toost. Met de gedachte dat het leven best gevierd mag worden, is een toost uitbrengen op het leven zo vreemd nog niet.

Bier en bitterballen

Tien jaar geleden zou een toost uitbrengen bij de condoleance ook al mogelijk zijn geweest, maar je ziet het de laatste jaren steeds vaker. Zelfs bier en bitterballen als ode aan het leven. Het uitbrengen van een toost kan bijdragen aan een kostbare herinnering.

Een toost uitbrengen op het leven is zo vreemd nog niet

Historie

Als je kijkt naar de historie van het uitbrengen van een toost, dan is een heildronk op iemand uitbrengen nog niet eens zo heel lang geleden. Het was een vast onderdeel van een avondje dineren – in ieder geval in de gegoede kringen. Dat gebruik gaat terug op eeuwen van proosten en toosten, met soms symbolische en rituele betekenissen. In de negentiende eeuw verschenen er talloze bundels met voorbeelden van teksten die uitgesproken konden worden als toost. De boekjes waren gericht op de burgerij, die met het toosten de allerhoogste klassen imiteerde. Deze betere kringen wisten wel hoe het hoorde en hoe je een toost moest uitbrengen, maar de burgerij was daar niet zo in thuis en moest een beetje geholpen worden. In datzelfde boekje tref je honderden uitgeschreven toosten. Een toost op de koning, op een nieuwe echtgenote, op vader of moeder. Een toost voor bij de mosselen of het wilddiner, en ook toosten op het oude en het nieuwe jaar!

Champagne

Toosten uitbrengen doen wij nauwelijks meer. Althans, niet formeel. Alleen bij bruiloften wil er nog weleens gespeecht worden. Wel heffen we nog regelmatig het glas, vaak met champagne: bij behaalde diploma’s, bij zilveren huwelijken, op geslaagde ondernemingen. En op 1 januari om 0.00 uur. Het zijn de flauwe echo’s van een eeuwenlange traditie.

Ongekend goede wijn

Geen enkele bron vermeldt over het glas heffen op het leven bij een uitvaart. In dat opzicht zijn we vernieuwend en schrijven we historie. Van een dieptepunt in je leven een bijzonder moment maken door een toost uit te brengen, vraagt dan natuurlijk om een originele fles met een ongekend goede wijn. Oftewel ‘Proost met een goede toost’.

Bij allerlei gelegenheden

‘Toost op het leven’ kun je natuurlijk ook geven als relatiegeschenk, bij een huwelijk, geboorte, doop of verjaardag, bij vriendenbezoek, oudjaar, jubileum, pensioen, successen, diplomering, nieuwe woning, diner, condoleance en bij iedere gelegenheid waarvan jij denkt: ‘Daar moet op geproost worden!’ Bestellen? Dat kan hier.