therese-boer

Thérèse Boer: ‘Gastvrijheid is het allerbelangrijkst’

Ze maakte een indrukwekkende carrière door. Samen met echtgenoot Jonnie Boer maakte Thérèse een driesterrenrestaurant van De Librije in Zwolle. Met een hotel, kookschool, delicatessenwinkel, het restaurant Brass Boer op Bonaire en sinds 2019 de bistro-brasserie Brass Boer Thuis in Zwolle zetten zij een waar culinair imperium neer. Toch blijft ze zichzelf: ‘Wij zijn ook maar gewoon twee mensen met een restaurantje. Eigenlijk ben ik een heel verlegen meisje.’

Hoe is het allemaal begonnen?

‘Ik heb altijd in de horeca gezeten. Eerst als afwashulp, en later in de bediening. Dat was helemaal mijn ding. Na de middelbare school ging ik naar de Hotelschool en een jaar later leerde ik Jonnie kennen, die net als chef bij De Librije was begonnen. We vonden het vak allebei ontzettend leuk. Nadat we twee jaar ‘gescharreld’ hadden, namen we De Librije over. Ik had bijna mijn opleiding afgerond en heb nog een vinologenopleiding gedaan om me goed voor te bereiden op mijn taak als gastvrouw. Het was best een pittige tijd: Jonnie had één rechterhand in de keuken, en ik stond er in de bediening alleen voor. Al vrij snel kregen we onze eerste Michelinster en vanaf dat moment zaten we elke avond hartstikke vol. Gelukkig konden we ons toen wat meer personeel veroorloven. Inmiddels hebben we 70 mensen in dienst en is De Librije bekroond met drie sterren.’

Waarom ben jij je in wijn gaan specialiseren?

‘Toen onze plannen om De Librije over te nemen vastere vormen begonnen aan te nemen, ben ik de vinologenopleiding gaan doen. Jonnie hield zich voornamelijk met koken bezig en ik wilde als gastvrouw ook goed voor de dag komen. Twee jaar later heb ik de titel Wijnmeester gehaald waarbij ik alles heb geleerd over de samenstelling en advisering van de juiste wijn-spijscombinaties. Samen met mijn vriendin Astrid Joosten heb ik diverse boeken geschreven over wijn. Daarnaast hebben we samen een webshop waar je wijnen kunt vinden die wij met zorg hebben uitgekozen. Ik heb tevens een eigen wijnlijn: ‘Kus van Thérèse’. Mijn eerste ‘Kus’ is een mooie wijn van Nederlandse bodem, maar inmiddels heb ik ook een Spaanse en Zuid-Afrikaanse Kus. Samen met een wijnmaker heb ik een selectie gemaakt die perfect bij De Librije past.’

Waar onderscheid jij je in ten opzichte van anderen?

‘Gastvrijheid is voor mij het allerbelangrijkst. Samen met mijn personeel stel ik alles in het werk om onze gasten tevreden te stellen. Met het hele team werken we volgens vaste regels en stramienen. Heeft een gast een vraag of speciale wens? Dan probeer ik daarin mee te gaan. Wij zijn een kostbaar product en daarom moet alles kloppen. Dat geldt zelfs voor onze jongste gasten. Als hier kinderen komen, probeer ik er alles aan te doen om het kindje lekker te laten eten. Ik wil zorgen dat hij blij is en op een fijne manier met ons kennismaakt.
Daarnaast vind ik het ook belangrijk om een goede bazin te zijn en rekening te houden met de wensen van het personeel. Ze werken allemaal keihard, maar als ze eens ergens mee zitten, sta ik voor hen klaar.’

‘Wij zijn ook maar gewoon twee mensen met een restaurantje’

Wat is jouw gouden tip voor de lezer?

‘Volg je hart. Dat hebben wij ook altijd gedaan. We hebben alles gedaan om de kwaliteit voor de gasten, het bedrijf en de medewerkers optimaal te waarborgen. Onze kracht zit in het feit dat we alles samen hebben gedaan. We zijn een sterk duo en hebben elkaar ook in financieel zware tijden volledig gesteund. Doorzettingsvermogen is ook heel belangrijk. Als de één het even niet zag zitten, wist de ander altijd door te gaan. We vinden het vak leuk en halen enorm veel voldoening uit blije en tevreden gasten. Dat vinden we superleuk, elke dag weer, en dat heeft ons altijd op de been gehouden. Ook door moeilijke momenten heen. We hebben veel op gevoel gedaan en daarbij goed naar elkaar geluisterd. Nuchter blijven en geen concessies doen. We willen gewoon onszelf kunnen blijven zijn.’

Wie is jouw rolmodel?

‘Echt een voorbeeld of rolmodel heb ik eigenlijk niet zo, maar er zijn wel mensen die ik bewonder om wat ze doen. Mijn wijnleraar op de Hotelschool bijvoorbeeld. Of Joop Braakhekke, die een geweldige gastheer was. Fons van Groeningen van Kaatje bij de Sluis is voor mij ook een echte inspiratiebron geweest. Maar ook voor mijn eerste bazin, zij is inmiddels helaas overleden aan borstkanker, heb ik veel bewondering gehad. Zij was het die mij de bediening in getrokken heeft. Zij was een geweldige vakvrouw en liet mij inzien dat dát was wat ik ook wilde. Jonnie heeft uiteraard ook veel in mijn leven betekend. Door zijn kijk op mensen en het leven heeft hij mij gevormd tot de persoon die ik ben. En mijn vriendin Astrid Joosten. Zij heeft een ontzettend zware tijd doorgemaakt, en ik heb veel respect voor hoe zij daarmee is omgegaan.’

Wanneer heb je tijd voor andere dingen?

‘We zijn eigenlijk altijd op zondag dicht geweest en al redelijk snel kwam daar ook de maandag bij. De zondag en maandag vormen dus eigenlijk ons weekend en op die dagen maken we tijd vrij voor onze kinderen, familie en vrienden. We hebben altijd zoveel mogelijk tijd met de kinderen proberen door te brengen. Toen ze nog heel klein waren, sliepen ze in een wiegje dat in de keuken hing. Ze werden ook altijd door Jonnie of mij naar school gebracht en één van ons was er als ze weer thuiskwamen. Om half vijf aten we met zijn vieren – dat doen we trouwens nog steeds – en om zes uur kwam de oppas en gingen wij aan het werk. Iedere zondagavond gaan we met zijn vieren uit eten en dan zijn er nog de gezamenlijke vakanties. Nu Jimmie en Isabel ouder zijn, doen Jonnie en ik ook weer vaker dingen samen: lekker sporten of bij mooi weer met de boot varen of toeren op onze Harley’s.’

Datum: 21 oktober 2019