Erfenis en schulden: Hoe zit dat nu precies?
Bij erfenissen wordt er vaak gesproken over geld of goederen ontvangen, maar wat als je schulden ontvangt? Als de overledene nog schulden open heeft staan, dan worden die net als het vermogen doorgegeven aan de erfgenamen. Alleen betekent dit dan dat je hoe dan ook verantwoordelijk bent voor de schulden als nabestaande? Nee, gelukkig is dat niet zo. Als erfgenaam heb je namelijk een aantal opties waar je tussen kan kiezen en dat bepaalt of je de schulden moet betalen of niet.
Soorten schulden
Er bestaan een hele reeks aan schulden die mogelijk nog open kunnen staan. Dit kunnen onbetaalde rekeningen zijn, persoonlijke leningen, maar bijvoorbeeld ook erfbelasting. Daarnaast kan er een schuld zijn ontstaan doordat de hypotheek van het huis hoger is geworden dan de marktwaarde. Dat zijn een hoop dingen om rekening mee te houden, want deze schulden kunnen allemaal geërfd worden. Een studieschuld is hier overigens niet een van, deze vervalt namelijk wanneer de eigenaar van deze schuld is overleden.
Wie krijgt het
De erfgenamen worden als eerst aansprakelijk gesteld voor de openstaande schulden. Dit wordt besloten op basis van wat er in het testament is vastgelegd. Het kan alleen ook zo zijn dat er helemaal geen testament is opgesteld. Dan wordt het via het wettelijk erfrecht opgelost. Via deze weg gaat de erfenis eerst naar de echtgenoot en daarna eventueel naar de kinderen. Het is echter niet zo dat je als je erfgenaam bent deze schulden zomaar moet accepteren. Je kunt ervoor kiezen om de erfenis te aanvaarden, maar ook om hem te verwerpen.
Zuiver aanvaarden
Zo kun je ervoor kiezen om de erfenis zuiver te aanvaarden. Hiermee ontvang je alles wat je krijgt, zoals geld, voorwerpen of zelfs ontroerend goed. Maar op deze manier krijg je ook alle schulden. Je kunt er niet voor kiezen om alleen de dingen die je wilt te accepteren. Het is dus het een of het ander. Daarom is het verstandig om na te denken over de hoeveelheid schulden die je verwacht ten opzichte van het vermogen. Alleen bij schulden waarvan je niet van het bestaan kon afweten, kun je afstand nemen. Dit loopt dan wel via de kantonrechter.
Voel je niet schuldig, je hoeft de erfenis niet te accepteren.
Erfenis verwerpen
Je kunt er ook voor kiezen de erfenis niet te accepteren. Als je al weet dat de overledene veel schulden had, kan dat in die situatie verstandiger zijn. Maar in dat geval ben je niet meer erfgenaam, en heb je dus ook geen recht meer op bezittingen. De schulden gaan door naar de volgende erfgenamen. Die kunnen het op hun beurt ook weer verwerpen of accepteren. Als niemand de erfenis met schulden accepteert, wordt het eigendom (en dus de schuld) opgenomen door de Nederlandse staat.
Beneficiair aanvaarden
Er bestaat ook nog een soort van tussenweg, namelijk beneficiair aanvaarden. Via deze weg kun je meer informatie over de erfenis te weten komen. Bijvoorbeeld, je kunt uitzoeken hoe hoog de schulden zijn of wat precies de bezittingen zijn. Op deze manier kun je wellicht een beter overwogen keuze maken. Je kunt, na meer te weten gekomen te zijn, er alsnog voor kiezen om de erfenis te verwerpen. Dit moet dan wel binnen drie maanden en het gaat via de rechtbank.
Uitvaartzorg Boerhaave
Na de uitvaart gaan de zorgen vaak nog door. Gelukkig zijn er vaak verschillende opties zodat er voor jouw specifieke situatie altijd een oplossing is. Je bent tot niks verplicht als het op de erfenis aankomt en je kunt dus zelf beslissen of je hem aanvaart of niet. Soms kan je dit voor een dilemma stellen, aangezien je bijvoorbeeld een bezit wel wilt erven maar de schulden niet. Als je hier meer hulp bij nodig hebt, kun je altijd contact opnemen. Als je zelf een testament opgesteld hebt, kun je zelfs met je erfgenamen een gesprek aangaan over wat ze kunnen verwachten. Het afscheid nemen gaat namelijk het beste als er zo weinig mogelijk zorgen zijn.
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt.
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit.
-
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten.
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten.
-
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden.
-
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken.
-
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen?
-
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden.
-
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen.
-
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.