‘Opstellingenwerk is eenvoudig en helend’
Stefanie Bussing: ‘Het begon steeds meer aan me te knagen. Ik werkte al jaren bij de overheid als Management Development adviseur. Ik had het gevoel dat ik het geld dat mijn werkgever maandelijks op mijn rekening stortte, niet echt verdiend had. Dit gevoel van ‘niet genoeg bijdragen’ legde een diep verlangen in mij bloot, dat in mijn werk niet tot uitdrukking kwam.’
Is dit alles?
‘Het verlangen was er in het begin van mijn loopbaan ook al, toen ik iedereen, inclusief mijzelf, zag lopen van het station naar het werk met zware tassen en in nette pakken met een strakke gezichtsuitdrukking. ‘Is dit de bedoeling van het leven?’ vroeg ik mijzelf dan in stilte af. Het antwoord wist ik allang, diep van binnen.’
Lichaamssignalen
‘Zes jaar deed ik mee aan deze ratrace. Totdat ik de signalen van mijn lichaam niet meer kon negeren. De innerlijke reis naar voelen in mijn lijf was daarmee een feit. Inmiddels werk ik alweer zo’n 10 jaar vanuit mijn eigen praktijk. Werk is geen werk meer, maar een manier om mezelf met heel mijn hart in de wereld te brengen, om zo van waarde te zijn voor de mensen die bij me komen.’
‘Mijn werk en specialisme weerspiegelen de weg die ik zelf heb afgelegd’
Opstellingenwerk
‘Ik begeleid familie en ziekteopstellingen en opstellingen in het lichaam, zowel in individuele sessies als in groepsverband. Wat mij direct raakte in het opstellingenwerk, is de eenvoud en de helende werking die ervan uit kan gaan als je je overgeeft aan het niet-weten. Gaandeweg heb ik me gespecialiseerd in vragen rondom gezondheid en ziekte, waarbij het lichaam en jouw aan/afwezigheid in het lichaam de basis vormt van waaruit ik werkt. De combinatie van opstellingenwerk en lichaamswerk ervaar ik daarbij als een zeer krachtige, die steeds weer laat zien dat de lichaamsgerichte benadering helpt om de beweging uit de opstelling te integreren in het lichaam. Iets wat vaak direct voelbaar (en tastbaar) is voor de vraagsteller. Mijn werk en specialisme weerspiegelen de weg die ik zelf heb afgelegd en waarin ik nog iedere dag bijleer. Zo reizen we allemaal steeds verder in diepere lagen van onszelf en in relatie tot de wereld om ons heen. Graag ontmoet ik je tijdens jouw reis!’
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.