Paardencoaching: van overleven naar verwerken
Stel je voor, je hebt diagnose kanker gekregen, of een andere levensbedreigende ziekte. Ineens staat je wereld op z’n kop. Je toekomstperspectief is totaal veranderd. Is er nog wel een toekomst? En hoe ziet die er dan uit? Welke behandelingen zijn er nodig en hoe voeg je deze toe in dagelijkse leven? En hoe moet het dagelijkse leven zich aan jouw ziekte voegen?
Anneke Kieft
Overlevingsmodus
Je gezin, werk en relaties… Alles ziet er anders uit en voelt anders aan. Je staat in de overlevingsmodus. Een mooi mechanisme, dat je op dit moment hard nodig hebt. Immers: je moet door en je hebt geen andere keuze. De drang van overleven is groot. Wat het resultaat ook is van je strijd, ik hoop dat er weer een periode in je leven aanbreekt waarin je in een rustiger vaarwater komt. Een tijd waarin je kunt reflecteren op wat er eigenlijk allemaal is gebeurt. Want vaak moest je er emotioneel achteraan hollen. Er was geen tijd om alles wat je moest doorstaan meteen een plek te geven, laat staan te verwerken.
Paardencoaching
Paardencoaching kan één van de manieren zijn om weer te voelen, via je lijf. Om je vertrouwen weer terug te krijgen, en weer bewust te worden van wat er vanbinnen speelt. Op een ervaringsgerichte manier kom je weer terug in je lijf. Het paard is een meester in het scannen van lichaamstaal en je innerlijke belevingswereld. Het paard kan niet anders dan hier direct op reageren in het ‘hier en nu’, zonder oordeel. Zo krijg je eerlijke feedback, die iets doet met jou. Mijn taak als coach is om jouw wijsheid en antwoorden, die al besloten liggen in jezelf, zichtbaar te maken. Dit gebeurt door stiltes, vragen, reflecteren en experimenteren. Neem hier ruim de tijd en de rust voor. Het mooie is dat er nooit iets fout is, alles heeft zijn functie. Samen met je paard mag je oefenen in een veilige setting. Het terugkomen naar jezelf is een proces dat ik zal gaan begeleiden. Zo kun je in het dagelijkse leven weer beter functioneren, stap voor stap. Mijn lange ervaring in de thuiszorg neem ik hierin mee.
Het is een bewustwordingsproces dat via ervaringsgericht leren plaatsvindt
Beide benen
Het coachen van mensen met behulp van paarden wordt ‘equine assisted coaching’ genoemd. Het is een bewustwordingsproces dat via ervaringsgericht leren plaatsvindt. In de coaching sluit ik aan op een punt waar jij bent in je ontwikkeling. De activiteiten vinden plaats met beide benen op de grond. Dus naast het paard, en nooit erop. Ervaring met paarden is niet van belang voor de coachingssessies. Mijn paarden en ik verwelkomen je graag.
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.