Een eenzame uitvaart
Op een ochtend word ik gebeld door de bewindvoerder van een vrouw. Hij vraagt of ik ook heel kleine uitvaarten doe. Er hoeft namelijk niet veel. Zij moet op korte termijn worden begraven in een familiegraf. Het gaat niet om het geld, maar er is eigenlijk niemand meer, behalve een nicht en een neef. Ik neem de opdracht aan en in de loop van de dagen die volgen, krijg ik stukje bij beetje informatie over deze vrouw.
Overlijden
Ze werd 94 jaar en overleed in het verpleeghuis waarin ze jaren geleden terechtkwam omdat ze dementeerde. Omdat daar geen familie bekend was, is de gemeente gewaarschuwd. Wanneer er geen nabestaanden worden gevonden, handelt de gemeente de uitvaart verder af, maar in dit geval kwamen ze uiteindelijk uit bij de bewindvoerder. Hij vertelde mij dat de vrouw nooit was getrouwd en geen kinderen had. Zij werkte bij Buitenlandse Zaken. Zij was erg op zichzelf, woonde in haar eigen huis. Haar nicht en neef zijn de kinderen van haar inmiddels overleden broer. Er is nooit ruzie geweest tussen hen, maar er is ook geen sprake van een liefdevolle relatie. Zij liet om haar eigen redenen de erfenis na aan haar nicht. Dit werd pas bekend na haar overlijden en veroorzaakte vervolgens problemen tussen neef en nicht.
Snippers informatie
Uit deze snippers informatie leid ik af dat de vrouw haar eigen beslissingen nam. Ze ging haar hele leven haar eigen weg. Het is intrigerend. Mijn fantasie vult met gemak de gaten in. Ik kan zo een paar verschillende versies van haar leven bedenken, maar hoe haar leven werkelijk was, blijft een mysterie.
Ze ging haar hele leven haar eigen weg
Familiegraf
Op de dag van de uitvaart haal ik haar op. Ik leg een roos in haar handen en sluit de kist. Op de kist leg ik bloemen die ik uit mijn tuin heb geplukt. Ik rij achter de rouwauto aan naar de begraafplaats, waar twee dragers ons al opwachten. In de verte bij de aula zie ik één figuurtje staan. Het is de nicht. Het doet mij goed haar te zien. Ik loop door de laan met reusachtige bomen voor de auto uit. De klokken luiden. We lopen naar de nicht. Daar zetten we de kist op de rijdende baar en brengen haar naar het familiegraf. De nicht en ik staan naast elkaar aan het graf.
Kleine ceremonie
Ik heb een kleine ceremonie voorbereid. Haar zomaar, zonder haar te eren laten gaan, kan ik niet. Ik spreek de vrouw kort toe. Dan luisteren we naar muziek van Satie, eigengereid gespeeld op gitaar, en ik draag het gedicht ‘Geheim’ van Hans Bouma voor. Daarna laten we de kist dalen en na een poosje lopen de nicht en ik in stilte samen terug naar het hek. Wanneer we samen bij het hek staan, vertelt zij mij haar versie van het verhaal…
Specialisten in jouw buurt
-
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis. -
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is.