Een eenzame uitvaart
Op een ochtend word ik gebeld door de bewindvoerder van een vrouw. Hij vraagt of ik ook heel kleine uitvaarten doe. Er hoeft namelijk niet veel. Zij moet op korte termijn worden begraven in een familiegraf. Het gaat niet om het geld, maar er is eigenlijk niemand meer, behalve een nicht en een neef. Ik neem de opdracht aan en in de loop van de dagen die volgen, krijg ik stukje bij beetje informatie over deze vrouw.
Overlijden
Ze werd 94 jaar en overleed in het verpleeghuis waarin ze jaren geleden terechtkwam omdat ze dementeerde. Omdat daar geen familie bekend was, is de gemeente gewaarschuwd. Wanneer er geen nabestaanden worden gevonden, handelt de gemeente de uitvaart verder af, maar in dit geval kwamen ze uiteindelijk uit bij de bewindvoerder. Hij vertelde mij dat de vrouw nooit was getrouwd en geen kinderen had. Zij werkte bij Buitenlandse Zaken. Zij was erg op zichzelf, woonde in haar eigen huis. Haar nicht en neef zijn de kinderen van haar inmiddels overleden broer. Er is nooit ruzie geweest tussen hen, maar er is ook geen sprake van een liefdevolle relatie. Zij liet om haar eigen redenen de erfenis na aan haar nicht. Dit werd pas bekend na haar overlijden en veroorzaakte vervolgens problemen tussen neef en nicht.
Snippers informatie
Uit deze snippers informatie leid ik af dat de vrouw haar eigen beslissingen nam. Ze ging haar hele leven haar eigen weg. Het is intrigerend. Mijn fantasie vult met gemak de gaten in. Ik kan zo een paar verschillende versies van haar leven bedenken, maar hoe haar leven werkelijk was, blijft een mysterie.
Ze ging haar hele leven haar eigen weg
Familiegraf
Op de dag van de uitvaart haal ik haar op. Ik leg een roos in haar handen en sluit de kist. Op de kist leg ik bloemen die ik uit mijn tuin heb geplukt. Ik rij achter de rouwauto aan naar de begraafplaats, waar twee dragers ons al opwachten. In de verte bij de aula zie ik één figuurtje staan. Het is de nicht. Het doet mij goed haar te zien. Ik loop door de laan met reusachtige bomen voor de auto uit. De klokken luiden. We lopen naar de nicht. Daar zetten we de kist op de rijdende baar en brengen haar naar het familiegraf. De nicht en ik staan naast elkaar aan het graf.
Kleine ceremonie
Ik heb een kleine ceremonie voorbereid. Haar zomaar, zonder haar te eren laten gaan, kan ik niet. Ik spreek de vrouw kort toe. Dan luisteren we naar muziek van Satie, eigengereid gespeeld op gitaar, en ik draag het gedicht ‘Geheim’ van Hans Bouma voor. Daarna laten we de kist dalen en na een poosje lopen de nicht en ik in stilte samen terug naar het hek. Wanneer we samen bij het hek staan, vertelt zij mij haar versie van het verhaal…
Specialisten in jouw buurt
-
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Hoe vaak beginnen we in ons leven niet aan iets nieuws? We willen allemaal weleens iets anders of zijn toe aan iets nieuws. Soms is die drang zó sterk dat er echt iets móét veranderen en er een frisse wind door je leven moet waaien, omdat het plezier of de passie uit je leven verdwenen is. -
Op een zonovergoten, windstille middag draait mijn collega Rep de zilvergrijze rouwauto de parkeerplaats op achter de school. -
Ria overleed 14 weken na de diagnose ‘alvleesklierkanker’. Zij was toen 71 jaar en zelf een half jaar weduwe van haar Leo. De diagnose kwam als een mokerslag aan, maar sloeg haar niet uit het veld. -
Je bent een naaste verloren en zij, of jullie, hebben gekozen voor een natuurbegraafplaats. Een mooie plek om begraven te worden en een plek waar je de overledene ook nog vaak kunt bezoeken. Met de jaargetijden zal de omgeving rondom het graf veranderen. -
Zachte pianoklanken komen me tegemoet wanneer ik naar de woonkamer loop. Als ik binnenkom, sterven de laatste klanken weg. Ze staat op en geeft me een hand. -
Wat beweegt iemand om een andere carrièrerichting in te slaan en uitvaartondernemer te worden? -
Samen een dierbare herdenken kan zó belangrijk zijn. Vorig jaar leidde dat weleens tot ingrijpende beslissingen. Zo ging vroeg op een ochtend in november mijn telefoon. -
Om er zeker van te zijn dat je later de uitvaart krijgt die je wenst, is het goed om een verzekering af te sluiten. Een uitvaartverzekering zorgt er ook voor dat je nabestaanden zo min mogelijk omkijken hebben naar het regelen van de begrafenis of crematie. Het is voor hen al moeilijk genoeg om een familielid of partner te verliezen.