‘Lijkwades zijn echt in opmars’
Mijn broer Anne was nog maar pas voor zichzelf begonnen, toen zich een wat grotere uitvaart aandiende waarbij Dinny in de catering wel wat hulp kon gebruiken. Mij werd gevraagd of ik een keertje wilde helpen, en daarna ben ik eigenlijk nooit meer weggegaan.
Erica de Boer-Besems
Aulamedewerkster en maker van lijkwades
Afscheidsdienst
Op de achtergrond ben ik ook wel aanwezig bij de afscheidsdienst, maar ik word vooral ingezet bij de catering na de plechtigheid. Je merkt dat er op zo’n moment toch een zekere spanning van de gasten is afgevallen, waardoor de sfeer over het algemeen minder verdrietig is.
Lijkwades
Sinds kort heb ik er trouwens nog een nieuwe taak bij. Anne heeft mij gevraagd om lijkwades te maken, aangezien ik daar thuis de juiste apparatuur én de ruimte voor heb. Je komt lijkwades tegenwoordig steeds vaker tegen bij uitvaarten. Het is echt in opmars, want niet iedereen vindt het idee van een kist prettig. Ik schat dat er van de dertig uitvaarten bij twee wordt gebruikgemaakt van een wade. Voor veel aanwezigen is het de eerste keer dat ze een overledene zien die in een doek is gewikkeld. Sommigen spreekt dit zó aan, dat ze besluiten hier zelf ook voor te kiezen.
Niet iedereen vindt het idee van een kist prettig
Alternatief voor de kist
Een lijkwade is een grote doek, meestal gemaakt van een zachte stof zoals bijvoorbeeld flanel, waar de overledene in wordt opgebaard als alternatief voor een kist. Over het algemeen is een lijkwade gemaakt van een stof in een lichte, neutrale kleur. Maar omdat we de lijkwades nu zelf gaan maken, kunnen we meer meedenken met nabestaanden wanneer zij andere wensen hebben.
In wade gewikkeld
De overledene wordt op een speciale manier in de wade gewikkeld. Daar ben ik overigens zelf niet bij aanwezig hoor; ik lever alleen de wade. Dat is de taak van onze verzorgers. De familie mag het natuurlijk zelf ook doen en daarbij kan die door onze medewerkers begeleid worden.
Specialisten in jouw buurt
-
Als je jong bent, denk je meestal niet veel na over de dag waarop je je laatste adem uitblaast. Voor de meeste mensen is het opbouwen van hun leven een grotere prioriteit dan het afbouwen ervan. Dat is volkomen logisch, maar toch is het verstandig om eens te kijken of je je zaken goed geregeld hebt. -
De dood is onlosmakelijk verbonden met het leven, maar we denken er liever niet te veel over na. We schuiven dat onderwerp meestal ver voor ons uit. -
Wanneer het einde van het leven nadert, kunnen gedachten over de eigen uitvaart naar de oppervlakte komen. Hoewel dit onderwerp voor velen gevoelig is, is het van groot belang om uw wensen duidelijk vast te leggen en te bespreken met uw naasten. -
We verzekeren ons voor van alles en nog wat en over de ene verzekering denken we liever net wat langer na dan de andere. Toch denken en praten we liever nog niet altijd over een uitvaartverzekering. Ook al praten we er niet veel over, zo’n 70 procent van de Nederlanders heeft een uitvaartverzekering afgesloten. -
Heb jij weleens nagedacht over rouwvervoer? Meestal wordt een rouwauto gebruikt om de overledene naar de laatste rustplaats te vervoeren, maar er zijn nog zoveel meer mogelijkheden. -
Een groene uitvaart: waarom zou je daar, wanneer je altijd milieubewust leeft en duurzame keuzes maakt, niet voor kiezen? Er zijn veel mogelijkheden om de impact van jouw afscheid op het milieu zo klein mogelijk te maken. -
Ooit heb je er eentje afgesloten: een uitvaartverzekering. Maar weet je eigenlijk (nog) wel voor welke soort verzekering je hebt gekozen? -
Ieder mens is uniek en waarom zou iedere uitvaart daarom ook niet uniek zijn? Waar vroeger ‘standaard’ nog de norm was, mag een uitvaart nu bijzonder zijn. Passend bij de persoon die is overleden. -
Als afscheidsfotograaf kan ik jou heel goed vertellen waarom je als nabestaande een afscheid moet laten vastleggen, maar het is nog beter als je hoort wat andere nabestaanden hiervan vinden. De mensen die al eerder de keuze hebben moeten maken om het afscheid van hun dierbare te laten fotograferen. Want dat is het natuurlijk. Al krijg ik ook wel eens de vraag waarom je zoiets triests zou laten fotograferen. -
Kinderen en rouw. Dat zijn twee begrippen die je het liefst niet naast elkaar ziet staan. Kinderen zouden een onbezorgde jeugd moeten hebben en daar hoort de dood, en dus ook rouw, niet in thuis.