borstkanker

De maand van de borstkanker

Sonja (53): ‘Oktober is jaren geleden uitgeroepen tot borstkankermaand. De cijfers liegen er niet om. In Nederland wordt één op de zeven vrouwen ermee geconfronteerd. En in oktober staan we daar extra bij stil. Jaarlijks krijgen dus ruim 17.000 vrouwen te horen dat ze borstkanker hebben. Ik was daar twee jaar geleden ook één van. Ik ben niet zo iemand die makkelijk over haar gevoelens praat. Ook niet toen ik kanker kreeg. Wat ik echter niet door had, is dat je kanker niet alleen hebt. Nee, je hele gezin heeft het. En daar ging het dus bijna mis.’

Bevolkingsonderzoek

‘Ik had meegedaan aan het bevolkingsonderzoek borstkanker. Daar werden afwijkingen geconstateerd die sterk wezen op kwaadaardigheid. Daarna ging alles vrij snel. Er volgden meer onderzoeken en drie weken later was ik al geopereerd. Ik wist me geen raad met alle emoties die op me afkwamen. Angst, want hoe zou dit aflopen, en verdriet om het verlies van mijn borst. Ik voelde me verraden door mijn lichaam.’

Zorgen

‘Ik vond het ineens moeilijk om intiem te zijn met mijn man. Het was ook net of Richard en ik elkaar niet meer begrepen. Ik geloof dat hij het ook moeilijk had met mijn ziek zijn, maar dat uitte hij niet echt zo. Het was net of mijn borstkanker tussen ons in was komen te staan. Onze beide puberdochters reageerden ook heel verschillend. De oudste was enorm behulpzaam en nam mij vooral tijdens de chemokuren alles uit handen, terwijl de jongste zich helemaal afsloot en zich terugtrok. Het was net alsof het haar helemaal niets deed dat ik ziek was. Ik maakte me veel zorgen over haar.’

Paardenmeisje

‘Via een vriendin hoorde ik over Coachingspraktijk Klaar met Kanker. Er wordt daar gewerkt met paarden. Omdat onze jongste altijd een ‘paardenmeisje’ is geweest, hoopte ik dat ze zich hierdoor weer wat open zou kunnen stellen. Ik heb gebeld voor meer informatie en kreeg een uitnodiging om te komen kennismaken.’

‘Ik durf voor het eerst ook te vertellen wat er met me is gebeurd’

Coaching

‘De eerste ontmoeting met José Wienk van Coachingspraktijk Klaar met Kanker was heel prettig. José heeft zelf ook borstkanker gehad én voorstadium 2 van baarmoederhalskanker. Het zorgde voor herkenning, José had aan een half woord genoeg. Toen ze hoorde hoe de situatie binnen mijn gezin was veranderd sinds ik kanker had, stelde ze een paar gezinssessies voor. Daar moest ik even over nadenken. Ik was bang dat het niks voor Richard was, want hij houdt beslist niet van paarden. Maar José legde uit dat dat helemaal niet belangrijk was.’

Gevoelens uiten

‘Ze heeft niets te veel gezegd. Het is zo bijzonder om te zien wat er tijdens die sessies gebeurde. Richard toont zijn zorgen om mij veel meer. Onze jongste is helemaal veranderd en de oudste heeft geleerd dat zij niet alle verantwoordelijkheid op zich hoeft te nemen. En ik? Ik heb gewerkt aan mijn lichaamsbeleving, zelfvertrouwen, angst en toekomstverwachtingen. Ik durf voor het eerst ook te vertellen wat er met me is gebeurd. Wat borstkanker bij mij heeft teweeggebracht. Dat is een grote stap voor me geweest. Maar het is goed om het met anderen te delen. Zeker in een maand als deze, waarin borstkanker centraal staat.’

– Wegens privacyredenen is de naam Sonja gefingeerd

Paarden

José: ‘Tijdens therapie en coaching met paarden gebeuren zulke mooie, ontroerende en helende dingen. Paarden geven zoveel inzichten en handvatten. Het is beslist niet zweverig, zoals nog vaak wordt gedacht, maar het is gebaseerd op het natuurlijke kuddegedrag. Als prooi- en vluchtdier heeft een paard het noodzakelijke aangeboren vermogen om nieuwe situaties en emoties en behoeftes bij mensen en dieren te ‘scannen’ en op de juiste manier in te schatten. Als je angstig bent voor paarden hoeft dat zéker geen belemmering te zijn: ik houd voortdurend zowel jouw veiligheid en welzijn, als die van de paarden in het oog. Bovendien kun je er steeds voor kiezen om uit de coachring te stappen, zonder dat dat afbreuk doet aan de sessie.’

Datum: 26 oktober 2018