Last van eenzaamheid? Pak dit stap voor stap aan
Eenzaamheid. Veel mensen hebben ermee te maken, weinigen realiseren zich dat het een probleem is. Er kunnen ontzettend veel uiteenlopende redenen zijn waardoor jij je eenzaam voelt. Misschien ben je erg verlegen, vind je het moeilijk contacten te verdiepen of heb je een vol en druk bestaan waarin je weinig ruimte hebt ingeruimd voor het opbouwen en onderhouden van vriendschappen. Wat de reden ook is: als je er last van hebt, dan is dat erg vervelend.
Zelf iets veranderen
Mariska van der Zee is eenzaamheidscoach, en vertelt: ‘Veel mensen hopen dat er iets verandert, maar dat gebeurt niet vanzelf. In mijn praktijk Hersenkracht help ik je om dat ‘iets’ heel concreet te maken. Om je een beeld te geven bij wat er nodig is heb ik zeven essentiële aspecten voor je uitgewerkt in een stappenplan. De eerste aspecten, kennis over eenzaamheid, zelfkennis en het stellen van doelen zijn in eerdere artikelen beschreven. De volgende stap, waar ik het toch vaak spaak zie lopen, is de uitvoering van doelen. Dit komt omdat het vaak nog te abstract en te groot is, waardoor je vaak geen idee hebt waar je moet beginnen.’
Ontdek je mogelijkheden
Wanneer je een doel hebt gesteld, is het handig om dit op te delen in kleinere, behapbare stukjes. Mariska: ‘Stel je hebt als doel dat je meer vriendinnen wilt. Bedenk dan eens voor jezelf het volgende: Wil je iedere willekeurige vrouw als vriendin, of heeft deze potentiële vriendin bepaalde eigenschappen? Zo ja, welke eigenschappen heeft deze persoon? Wat zijn haar interesses? Waar zou die persoon te vinden zijn? Zijn dat soort gelegenheden te vinden bij jou in de buurt? Hoe kom je daarachter? Wat ga je dan doen? De mensen die bij mij komen hebben vaak geen idee wat er allemaal is aan activiteiten, cursussen, contactmogelijkheden en dergelijke in hun omgeving. Een van de opdrachten tijdens het coachingstraject is dan ook om je hierin te verdiepen.’
Geen connectie
Het belang van deze stap benoemt Jonna (33) ook. ‘Ondanks dat ik een leuke baan had en een lieve familie, voelde ik me toch vaak slecht. Dan kwam ik op vrijdagmiddag thuis om op de bank te ploffen, en hoefde ik daar in principe tot maandagochtend niet vandaan te komen. Het voelde leeg. Natuurlijk had ik wel wat kennissen, maar met hen voelde ik geen echte connectie. Wanneer ik bijvoorbeeld vertelde dat ik het leuk vind om spellen en legpuzzels te doen, reageerden ze nogal bot dat dat een suffe of ouderwetse bezigheid was. Ik had geen zin meer om in dat soort mensen te investeren. Het was tijd voor nieuwe mensen in mijn leven.’
Erkennen dat ik me eenzaam voelde was een grote doorbraak
Erkennen van eenzaamheid
‘Toen ik vorig jaar oud en nieuw had doorgebracht met mijn ouders, zonder leeftijdsgenoten, besloot ik dat ik het anders wilde. Niet omdat mijn ouders niet gezellig zijn, maar ik merkte opeens op dat ik het nodig had om ook verbinding met anderen aan te gaan. Erkennen dat ik me eenzaam voelde was een grote doorbraak. Toen durfde ik ook de stap te zetten naar hulp, en zo ben ik bij Mariska terecht gekomen. Ik kon best goed formuleren wat ik wilde, maar wist niet hoe ik daar moest komen. Natuurlijk was het ook een beetje angst, ik was bang dat ik geen gelijkgestemden zou vinden en daarom deed ik maar niets.’
Een enorme verandering
‘Met hulp van Mariska ben ik voorzichtig gaan zoeken naar clubjes en spelletjesavonden. Eerst in de wijkgids, en later online. Zo stuitte ik op een oproepje van een jonge vrouw die nog een teamlid zocht om mee te doen aan het NK legpuzzelen. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het leek me perfect voor mij. Ik trok de stoute schoenen aan, en heb een berichtje gestuurd. Even was ik bang een dag te moeten doorbrengen met extreme puzzelgekken, maar het bleek een heel gevarieerde en gezellige groep te zijn. Nu spreken we geregeld af, ook om mee te doen met pubquizzen. De verandering die het oplevert als je een klein beetje moeite doet en je omgeving met open ogen toetreedt, dat had ik nooit kunnen vermoeden. Ik ben zo trots op mijzelf dat ik de stap naar Mariska en de groep puzzelaars gezet heb.’
Hersenkracht
Heb jij last van eenzaamheid en wil je dat aanpakken? Dan is dat dus mogelijk. Bij alle stappen kan Mariska je helpen. Mariska: ‘Ben jij bereid om je gevoelens van eenzaamheid structureel aan te pakken? Dan is het tijd om voor jezelf op te komen en actie te ondernemen. Ik geloof dat iedereen zijn eigen leven kan vormgeven. In mijn praktijk, Hersenkracht, bied ik de cursus Creatief Leven in verschillende vormen aan om je hierbij te helpen. In deze cursus komen alle zeven stappen ruimschoots terug. Daardoor weet jij, na het volgen van de cursus, wat je te doen staat om jouw gevoelens van eenzaamheid aan te pakken.
-
Schiet je bij het minste of geringste uit je slof? Heb je het gevoel dat je elk moment op ontploffen staat, alsof er een bom in je tikt die elk moment af kan gaan?
-
Veel liep dit jaar anders dan je had verwacht. Plannen zijn geannuleerd, aangepast of uitgesteld. Misschien ben je door alle onrust minder productief geweest en is er weinig terechtgekomen van je goede voornemens. Dat is allemaal oké.
-
Een kind wordt geboren als een onbeschreven blad. Deze heeft later nog veel lessen te leren, ervaringen door te maken en ook tijd nodig om zich te ontwikkelen.
-
Je niet gehoord of gezien voelen maakt diepe indruk. We maken dit overal mee, in relaties en/of op het werk.
-
Je draait de kalender om naar de volgende maand. Om de naam van je zus staat een grote, rode cirkel. Nu alweer?! Juist voor één van de belangrijkste personen in jouw leven, weet je nooit een goed cadeau uit te kiezen
-
We vetten onze huid in na het douchen. We vijlen, knippen en lakken onze nagels. We gaan naar de kapper om ons haar te onderhouden.
-
Weet je stiekem wel dat je beter voor jezelf zal moeten zorgen, maar weet je niet hoe je dat moet doen? We leven tegenwoordig zo op de automatische piloot, dat we nauwelijks nog kijken naar wat wij zelf nodig hebben.
-
Een vraag aan alle moeders: hoe vaak heb je écht alleen aandacht voor jezelf? Je kan bijna niet geloven hoe weinig dat is. De hele dag door loop je namelijk op je tenen, ben je aan het rennen, vliegen en dat alles zorgt voor zoveel stress.
-
Lieve hardwerkende vrouw, ik schrijf aan jou.
-
Toen mijn moeder de diagnose ‘terminale kanker’ kreeg, was het alsof de hele bodem onder ons bestaan werd weggeslagen. Na de schok kom je als vanzelf in een rouwproces en verkeer je in standje ‘overleven’.