burn-out

Burn-out eruit, positieve energie erin!

Annemiek liep in maart vorig jaar, toen we in Nederland voor het eerst met een lockdown geconfronteerd werden, al op haar tandvlees. Op haar werk zat ze middenin een hectische periode. Het bedrijf waar ze werkte, had een groot project binnengehaald, waarvoor Annemiek de verantwoording droeg. Daardoor maakte ze lange dagen, wat als alleenstaande moeder niet altijd even goed te combineren was wanneer je nog jonge kinderen hebt. Het lukte haar dan ook maar nét om alle ballen in de lucht te houden.

Vertwijfeling

Maar toen deed het coronavirus zijn intrede in het land. Annemiek vroeg zich vaak vertwijfeld af hoe ze haar werk moest doen, terwijl ze tegelijkertijd de kinderen moest helpen bij hun schoolwerk, ervoor zorgen dat zij zich de rest van de dag binnenshuis vermaakten en het huishouden te doen nu hun hulp in de huishouding niet kon komen.

Burn-out

Gedreven door adrenaline, daarbij vaak gehinderd door haar perfectionisme, lukte het haar uiteindelijk wel om zowel het project van haar werk goed af te ronden, het huishouden draaiende te houden én de periode van het verplicht thuis zitten voor de kinderen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Dat betekende wel dat ze van ’s morgens vroeg tot diep in de nacht in touw was. Toen de maatregelen eenmaal versoepelden en het leven weer langzaam op gang kwam, stortte Annemiek in. Ze was helemaal opgebrand en zat thuis met een burn-out.

Langzaam proces

Via een vriendin van haar, die ik in het verleden vanwege een burn-out heb mogen coachen, kwam Annemiek bij mij terecht. Wanneer je continu met stress te maken hebt, en dus als het ware op adrenaline leeft, put je je lichaam op den duur uit. Je loopt helemaal leeg. De rek is eruit. Herstellen van een burn-out is een langzaam proces. Je hebt tijd nodig om je hele leven opnieuw te leren inrichten. Maar daarnaast is het ook belangrijk om te ontdekken waar en waarom het mis is gegaan.

‘Je wilt wel, maar je (lichaam) kan niet meer!’

Zelfreflectie

Terugkijkend op die eerste lockdown van vorig jaar werd Annemiek zich er langzaam maar zeker van bewust hoe haar perfectionisme haar in de weg had gezeten. Er volgde een periode van zelfreflectie en van twee stappen vooruit en één stap achteruit. En zo kwam na een aantal maanden eindelijk het moment dat haar goede energie terugkwam in plaats van de adrenaline waarop ze leeggelopen was.

Tweede lockdown

Op het moment dat Annemiek weer voorzichtig aan begon met werken, kwam in december de tweede lockdown. Waar de eerste lockdown haar totaal had overvallen en ze puur intuïtief had gehandeld, ging Annemiek dit keer veel gestructureerder te werk. Met een goede vriendin, die kinderen in dezelfde leeftijd had, maakte Annemiek een schema waarin ze om de beurt op elkaars kinderen pasten, zodat zij een paar dagen de handen vrij had voor het huishouden, haar werk en een stukje ontspanning. De dagen dat de kinderen bij haar waren, maakte ze ook echt tijd voor hen vrij om hen te helpen met huiswerk en ’s middags lekker te gaan knutselen of koekjes bakken. En al hoewel ze altijd een perfectionist was geweest, kon ze dat nu gelukkig steeds beter loslaten.

Trots

De rare tijd waarin we leven, vergt voor iedereen de nodige aanpassingen. Maar ik ben ontzettend trots op hoe Annemiek ze haar burn-out heeft overwonnen. Ze schiet niet meer in de rol van kritische ouder waarbij alles perfect moet zijn en ze verzandt ook niet in angstgevoelens over dat ze het allemaal niet aan zou kunnen. Nee, er is balans, en ze is zelfs zo inventief geweest om een manier te bedenken om, ondanks de lockdown, toch af en toe haar handen even vrij te hebben en tijd voor zichzelf in te plannen. Fantastisch om te zien hoe Annemiek gegroeid is!

Datum: 02 maart 2021