‘Een borstamputatie op 24-jarige leeftijd is niet niks’
Mirjam: ‘Toen duidelijk werd dat ik draagster was van het zogenaamde ‘borstkankergen’ voelde ik geen spoortje twijfel: mijn borsten moesten eraf. Er waren al teveel vrouwen in mijn familie aan deze afschuwelijke ziekte overleden en ik wilde niet aan dat rijtje worden toegevoegd.’
Borstkanker
‘Mijn oma van vaders kant, twee tantes en een nicht van mij zijn aan borstkanker overleden. Het zit dus bij mijn vader in de familie en onlangs werd bekend dat hij ook drager is van het BRCA-gen. Daarom hebben mijn zus en ik ons ook aangemeld voor een erfelijkheidsonderzoek. Mijn zus kreeg goed nieuws, maar ik bleek eveneens draagster van het gemuteerde gen. Ik was meteen heel duidelijk in mijn beslissing, maar aan de andere kant voelde het wel dubbel. Ik had geen grote borsten, maar ze maakten wél deel uit van mijn vrouwelijkheid, en daar moest ik dus afscheid van nemen.’
Steun
‘Mijn vriend is een echte ‘borstenman’, maar gelukkig stond hij helemaal achter me en is hij een enorme steun voor me geweest. Hij is zelfs elke keer met me mee geweest naar De BeekmanKlinieken. Daar zijn we echt goed begeleid. We kregen duidelijk uitgelegd wat we konden verwachten.’
Borst reconstrueren
‘Er bleken verschillende manier te zijn om een borst te reconstrueren, en de plastisch chirurg besprak met ons welke methode voor mij het meest geschikt was. Ik kwam in aanmerking voor borstprotheses onder de huid en gelukkig kon dit tijdens dezelfde operatie plaatsvinden waarin de borstamputaties werden gedaan.’
Herstel
‘Wat ik eerst wel heel erg vond, was dat mijn tepels en de tepelhof eromheen ook verwijderd waren. Daardoor zag het er zo raar uit. Zo onecht. De plastisch chirurg had me hier wel op voorbereid en me uitgelegd dat er zes tot twaalf maanden na de operatie een reconstructie van de tepel plaats kon vinden. Gelukkig verliep mijn herstel vlot en ben ik ruim een halfjaar later opnieuw geopereerd. Vanaf dat moment voelde ik me weer compleet.’
Afscheid
‘Al met al is het best een heftige tijd geweest. Het is niet niks als je op 24-jarige leeftijd al afscheid van je borsten moet nemen. Maar het geeft rust en ik ben ontzettend tevreden over het resultaat. Het is heel mooi geworden. Bij De BeekmanKlinieken hebben ze echt een kunststukje verricht!’
‘We kregen duidelijk uitgelegd wat we konden verwachten’
Voel je weer vrouw
Als er bij jou borstkanker is geconstateerd en hiervoor je borst is of wordt weggenomen, kan de plastisch chirurg veel voor je betekenen bij het maken van een nieuwe borst. Zo’n borstreconstructie is bij vrijwel elke vrouw mogelijk. Zelfs als je huid van slechte kwaliteit is door de bestraling die je hebt ondergaan. Er zijn verschillende manieren om een borst te reconstrueren. Welke methode voor jou het meest geschikt is, bespreekt de plastisch chirurg met je.
Borstprothese onder de huid
Als er voldoende soepele en gave huid én onderhuids weefsel aanwezig is, is het implanteren van een prothese onder de huid de eenvoudigste manier om een nieuwe borst te maken. Soms is het mogelijk om dit tijdens dezelfde operatie te doen waarin de borstamputatie plaatsvindt.
Weefselexpansie met expander
Als er niet genoeg huid aanwezig is na de amputatie, maar de huid en onderlaag wel van goede kwaliteit is, kan een prothese worden gebruikt om de huid op te rekken. Dit wordt weefselexpansie genoemd. De prothese voor de weefselexpansie, de expander, is net een lege ballon. Twee tot vier weken na de operatie wordt begonnen met het geleidelijk vullen van de prothese met een fysiologische zoutoplossing. Dit gaat in etappes tot de gewenste cupmaat is bereikt. Daarna volgt een rustperiode van drie tot zes maanden voordat de expander bij een tweede operatie wordt vervangen door een echte prothese.
Borstreconstructie met huid en spier
Het kan ook voorkomen dat er te weinig huid van goede kwaliteit is overgebleven. In dat geval wordt er huid van je rug met de eronder gelegen spier gebruikt om een nieuwe borst van te maken. Meestal wordt er ook een prothese ingebracht.
Reconstructie van de tepel
Naast reconstructie van de borst is reconstructie van de tepel en tepelhof mogelijk. Meestal vindt dit zes tot twaalf maanden na de borstreconstructie plaats.
-
Ze zijn gespannen, opgezet, doen zeer en soms zijn er zelfs wat verhardingen in te voelen. Pijnlijke borsten komen veel voor. Zo’n 70% van de vrouwen heeft er in haar leven weleens last van gehad.
-
Je borsten voelen regelmatig gespannen aan. Ze doen ook zeer. Je bent er al eens mee naar de huisarts geweest, maar het is gelukkig niets kwaadaardigs. Het is wel een verschijnsel dat veel voorkomt.
-
Jij hebt iets wonderlijks gedaan tijdens je zwangerschap. Met jouw lijf heb je een volledig mensje gegroeid. Voetjes, handjes en een minuscuul neusje: alles zit erop en eraan.
-
Vrouwen vermijden het vaak nog om zelf hun borsten te onderzoeken. Dit gebeurt vaak uit angst knobbeltjes of andere onregelmatigheden te vinden, maar vaak is het een kwestie van er niet aan denken.
-
Veel vrouwen die een borstamputatie hebben ondergaan (waarbij de tepel vaak wordt verwijderd), kiezen voor een borstreconstructie, al of niet met een prothese. Het silhouet van de borst is dan weliswaar weer intact, maar veel vrouwen zien het ontbreken van de tepel als een groot gemis.
-
De overgang kan een hele happening zijn. Al op jongere leeftijd heb je wel een idee van wat het inhoudt, maar wanneer je er zelf mee te maken krijgt is het vaak toch anders. De opvliegers, hormonale schommelingen, onregelmatige menstruatie, van vrouw tot vrouw verschilt het waarmee je te maken krijgt.
-
Iedere vrouw heeft eens in de zoveel tijd last van pijnlijke, gevoelige borsten. Meestal zien we dit als normaal, als iets dat erbij hoort. Het gaat vanzelf wel weer over. Bovendien is het niet een onderwerp waar vrouwen vaak over praten, behalve wanneer er sprake is van ziekte.
-
Vaak sta je er niet bij stil, maar ook je borsten hebben een goede verzorging nodig om gezond te blijven. De term ‘borstgezondheid’ is misschien nog niet zo bekend bij iedereen, maar we ervaren als vrouw allemaal weleens het ongemak van pijnlijke borsten. Soms voor even, maar vaak ook voor een langere periode.
-
Bij ongeveer een derde van de vrouwen met borstkanker is operatieve verwijdering van de borst de beste behandeling tegen de ziekte. Na de amputatie kan er meteen een begin gemaakt worden voor een reconstructie.
-
Het wordt nooit meer zoals het was, maar over het algemeen zijn vrouwen heel blij met de reconstructie van hun borst.’ Aan het woord is plastisch chirurg Michiel Tellier. Wekelijks opereert hij samen met de oncologisch chirurg vrouwen met borstkanker.