‘De pijn is weg en ik loop weer soepel’

Zwakke plek

Peter: ‘Eigenlijk was die rug altijd al mijn zwakke plek. Ik denk dat ik ergens halverwege de 20 was toen ik er voor het eerst last van kreeg. Er was niet eens iets speciaals gebeurd. Ik was niet gevallen en ik had ook geen zware dingen getild of zo. Het ontstond vanzelf. En sindsdien speelde het steeds vaker op. De huisarts en fysiotherapeut hebben weinig kunnen uitrichten. Het lopen werd ook steeds lastiger. Het was net alsof ik mijn voeten niet goed meer kon neerzetten. Als de pijn erg hevig was, slikte ik pijnstillers. En ja, dat was op een gegeven moment wel steeds vaker nodig dan voorheen. Vooral als ik weer de hele dag in de auto had gezeten.’

Te mooi om waar te zijn?

Peter had de hoop al opgegeven dat zijn klachten ooit verholpen zouden kunnen worden. ‘Ik heb me er maar bij neergelegd. Het is wat het is. Ik moest er maar mee leren leven. Maar toen kwam mijn vrouw ineens met een verhaal over een zoon van een kennis, volgens mij is hij nog maar 15 jaar, die vanwege scoliose een korset droeg. Omdat de kromming in zijn rug verergerde, zou hij binnen afzienbare tijd geopereerd moeten worden. Hij was bij een mevrouw geweest – Annelies Nijman van Ways of Healing – en na de behandeling stond zijn rug weer recht en had hij geen pijn meer. Zelf ben ik nogal nuchter en dit verhaal leek me eigenlijk te mooi om waar te zijn, maar ik heb me toch door mijn vrouw laten overhalen om ook een keer naar Annelies te gaan. Baat het niet dan schaadt het niet.’

De Geestelijke Oprichting

‘Als ik heel eerlijk ben, was ik eigenlijk een beetje sceptisch toen ik op de datum van de afspraak naar Annelies ging’, bekent Peter eerlijk. ‘Ik ben nu eenmaal iemand die alles wat er gebeurt, wil kunnen verklaren. Maar dat was in dit geval, volgens de informatie die ik op haar website had gevonden, niet mogelijk. Ja, als je gelovig bent misschien wel, maar dat ben ik niet. Ik voelde me wel meteen op mijn gemak bij Annelies. Er gaat iets heel prettigs van haar uit. Na een kennismakingsgesprek onder het genot van een kop koffie begon de behandeling die door haar de ‘Geestelijke Oprichting’ wordt genoemd. Ik moest op een behandelbank gaan liggen. Het enige wat ik uit had moeten doen waren mijn sokken en schoenen. Ik bleek een flinke scheefstand van mijn bekken te hebben en daardoor maar liefst 2 centimeter beenlengteverschil! Annelies heeft me niet eens aangeraakt, ze stond ter hoogte van mijn voeten, en ineens voelde ik een bepaalde stroming in mijn onderrug. Het is niet zo goed uit te leggen. Eigenlijk zou je het zelf eens moeten ervaren om te begrijpen wat ik bedoel. Ik ben absoluut niet anders gaan liggen, maar die 2 centimeter beenlengteverschil was wel ineens verdwenen. Net als de rugpijn!’