Het uitzicht dat Raymond van de Klundert vanaf zijn woonboot op de Amstel heeft, is geen moment hetzelfde. ‘Dit is de plek waar ik als schrijver zo’n dertig à veertig uur per week doorbreng’, schat Raymond, die in de volksmond als Kluun door het leven gaat, terwijl hij door het grote raam naar een groepje snaterende eenden kijkt. ‘Vier jaar geleden ben ik aan dit boek begonnen en de laatste tweeënhalf jaar heb ik het voornamelijk geperfectioneerd. Dat betekende veel schrijven, schrappen en schaven. Het is een rijk verhaal met veel personages en alle lijntjes zijn verbonden met elkaar. Het moest perfect zijn, alles moest kloppen.’

De wereld van de roem

‘Ken je de film Amadeus?’ Kluun gaat er eens goed voor zitten. ‘Een intrigerend verhaal over jaloezie onder mannen. Het is een fabeltje dat dat alleen iets is voor vrouwen, het komt wel degelijk ook bij mannen voor. Er rust een taboe op. In Amadeus haalt componist Antonio Salieri iets intens gemeens uit bij Amadeus Mozart, maar verpakt dit in vriendschap. En dat allemaal omdat hij jaloers is op Mozart. Die frustratie vind je ook bij de hoofdpersoon Kluun in DJ. Hij gaat een autobiografie schrijven over zijn oude schoolvriend Thor. Thor is op dat moment een gevierde dj, de nummer 2 van de wereld, en verdient miljoen euro per jaar. Net als vroeger, toen Thor ook al een populaire jongen was, valt Kluun bij hem in het niet. Dj Thor is die mooie jongen met veel geld, maar door al die roem is hij een karikatuur van zichzelf geworden. Hij wordt geleefd en is eigenlijk helemaal geen leuke jongen meer. Kluun begint jaloers op hem te worden en probeert een list te verzinnen om hem onderuit te halen omdat hij het niet eerlijk vindt dat Thor alles heeft en hij niets. Wanneer Thor in een seksaffaire belandt en daar per ongeluk ook nog eens een niets verhullende video van op internet terechtkomt, wordt hij door de hele wereld uitgekotst. Terwijl Kluun daar heimelijk van geniet en ook nog eens veel succes oogst met zijn autobiografie over dj Thor, ervaart zijn oude schoolvriend zijn nieuwe status als louterend. Kluuns list en verraad hebben hem dan ook uiteindelijk niet gebracht waar hij op hoopte, want de wereld van de roem blijkt leeg en nep.’

Louterend

Alhoewel de schrijver zijn alter ego dezelfde naam heeft gegeven als waarmee hijzelf wordt aangesproken, is het geen autobiografie. ‘Waarom ik de hoofdpersoon Kluun genoemd heb? Omdat ik er na het schrijven van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ achterkwam dat ik de ik-persoon wel Stijn kon noemen, maar iedereen gewoon aannam dat het over mij ging. Dat boek is, net als ‘De weduwnaar’ die daarna verscheen, natuurlijk ook wel gebaseerd op wat mij overkomen is, maar echt een autobiografie is het niet. Stijn is een uit de hand gelopen versie van mezelf.’Kluuns echtgenote Judith overleed aan borstkanker en liet hem achter met hun 3-jarige dochtertje Eva. ‘Ik ben na Juuts overlijden ook een periode helemaal los gegaan, maar op een gegeven moment heb ik toch het licht gezien. Ik wist dat als ik zo doorging het niet goed zou komen. Er moest iets veranderen. Daarom heb ik mezelf losgesneden van mijn omgeving en ben ik samen met Eva door Australië gaan trekken. Dat is misschien wel het meest louterende geweest wat ik ooit gedaan heb, het heeft me weer met beide benen op de grond gezet.’

Op het verkeerde been

‘Ik denk dat DJ, ondanks dat de ik-persoon Kluun heet, het minst autobiografische boek is dat ik geschreven heb. Eigenlijk lijkt de Kluun uit het boek totaal niet op mij. Hij heeft een vechtscheiding achter de rug, terwijl mijn ex, de vrouw met wie ik na Juut trouwde en met wie ik samen twee dochters kreeg, en ik heel goed uit elkaar zijn gegaan. Hij vecht om de voogdij van zijn zoon en dochter, terwijl onze dochters afwisselend bij mijn ex en mij wonen. En zo zijn er nog veel meer tegenstrijdigheden te vinden. Het loopt allemaal een beetje door elkaar, ik vind het leuk om de lezer op die manier op het verkeerde been te zetten’, grijnst Kluun met een ondeugende twinkeling in zijn ogen.

Zinvol

De dancescene waarin dj Thor zich beweegt, is Kluun ook niet vreemd. ‘Ik ben een enorme dancefan, maar die wereld is door de jaren heen ontzettend veranderd, commerciëler geworden en over het algemeen ontzettend nep. Maar in ons dagelijks leven doen we zelf niet anders. We zetten onszelf op een podium door foto’s te posten op social media zodat iedereen zich kan vergapen aan het geweldig leuke leven dat we leiden. En dat wordt vervolgens beloond met allemaal likes en retweets. Roem brengt wel leuke dingen met zich mee, maar is niet zaligmakend. In mijn geval heeft iedereen een mening over me, maar dat doet me niet zoveel. Aan de andere kan krijg ik makkelijker kaartjes voor een concert. Het feit dat ik bekend ben heeft mijn leven niet erg veranderd. Ik geniet, maar ik wil vooral ook een zinnig leven hebben.’