Op een of meer momenten in ons leven ervaren we allemaal een soort verlies. Het kan het verlies van een relatie zijn als gevolg van een relatiebreuk of scheiding, van een baan of bedrijf, van een huisdier, van een geliefde, van gezondheid of het gevoel van veiligheid na een traumatische gebeurtenis. Wat de tragedie ook is, de natuurlijke reactie is om te rouwen. Afhankelijk van de omvang van het verlies, kan het verdriet meer of minder intens zijn. De mate van verdriet varieert ook van persoon tot persoon, afhankelijk van hoe elke persoon met situaties omgaat. Ondanks de verschillen zijn er enkele algemene tips die je kunnen helpen bij het beheren van het rouwproces na een verlies.
Begrijp dat er fasen zijn
Elisabeth Kübler-Ross ontwikkelde een systeem met vijf fasen voor het rouwproces waarin mensen na verlies de neiging hebben om verschillende stadia van emoties te doorlopen. De eerste fase is de ontkenning waarin een persoon niet wil geloven dat de gebeurtenis heeft plaatsgevonden, gevolgd door de tweede fase, namelijk woede. De derde stap is een onderhandelingsproces met zichzelf waarin een persoon iets aanbiedt in ruil voor het verlies dat nooit is gebeurd. De vierde stap is depressie, die vaak slopend is, gevolgd door de laatste fase, namelijk de acceptatie dat het verlies zich heeft voorgedaan. Van daaruit kan een persoon meestal verder gaan met het verlies. Er is geen vaste tijdlijn voor elke fase van verdriet en er zijn situaties waarin een persoon terugvalt naar de vorige fase voordat hij verder gaat met het rouwproces. Als je je bewust bent van de fasen, biedt dit iets voor je coping-mechanisme om gaandeweg te verwerken.
Sta jezelf toe om te rouwen
Zo vaak lopen mensen vast in de eerste paar stadia van verdriet en raken verlamd omdat ze zich niet laten overgeven aan de betrokken emoties. Het is noodzakelijk om jezelf deze achtbaanrit te laten maken en te reageren op de golf van emoties in plaats van te proberen ze te onderdrukken. Het maakt niet uit hoe moeilijk het is om die gevoelens die met het verdriet samenhangen te begraven, ze zullen niet zo blijven, noch zul je echt vooruit kunnen komen. Door jezelf te laten toegeven aan het verdriet, kun je het genezingsproces starten. Ook zorg je hierdoor er voor dat je jezelf toelaat om een crematieverzekering af te sluiten. Verzeker je uitvaart is hierbij natuurlijk ook een optie.
Zoek een therapeut
Net als steungroepen heeft een therapeut verlies geleden door de verhalen en gevoelens van veel patiënten, net als jou, te hebben gehoord. Ze zijn getraind om rouwbegeleiding te geven, waarbij ze samen met jou door de stadia van verdriet gaan en helpen met advies en tactieken voor het omgaan met intense emoties en eventuele hindernissen voor mentale en emotionele genezing die onderweg optreden. De therapeut kan er dan ook voor zorgen dat jij de fasen van verdriet goed doorloopt. Hierdoor kun jij optimaal rouwen.
Leun op je familie en vrienden
Je familie en vrienden verwachten dat je van streek bent en hoewel ze misschien niet weten wat ze moeten doen, willen ze er wel voor je zijn, ook al is het maar om te luisteren en wat genegenheid te tonen. Voel je niet te trots of beschaamd om in deze tijd van nood op hen te steunen. Als je kunt verwoorden wat je van ze nodig hebt, dan is het nog beter. Dit ondersteuningsnetwerk biedt een zorgzame en veilige plek om toevlucht te zoeken in alle stadia van verdriet. Vrienden en familie tolereren alle soorten emoties bij degenen van wie ze houden, dus zullen ze je door die fasen laten gaan en loyaal blijven.
