Hulpverlening en therapie

‘Uiteindelijk ben ik de hulpverlening in gegaan en toen ben ik zelf ook in therapie gegaan. Dit was een hele openbaring. Ik had niet verwacht dat er sprake was geweest van sociale emotionele verwaarlozing in mijn jeugd. Dit werd toen pas duidelijk. Mijn moeder heeft altijd last van angsten gehad en mijn buitensporige gedrag werd door bepaalde omstandigheden getriggerd. Bijvoorbeeld wanneer het ging schemeren, dan kreeg ik een angstgevoel, net als zij dat vroeger had. Het voelde alsof ik mijn innerlijke moeder had meegenomen. Daar heb ik jaren last van gehad. Ik merkte tijdens de therapiesessies pas wat ik gemist had vroeger: aandacht en betrokkenheid. Deze vormen van liefde kende ik helemaal niet. Stukje bij beetje ben ik als persoon met de juiste hulp gegroeid en kon ik mijn angsten loslaten.’

Ervaringsdeskundige

‘Omdat ik zoveel heb meegemaakt, kan ik andere mensen nu goed helpen. Veel mensen merken wel dat er iets niet goed zit in hun leven, maar weten niet waar dit vandaan komt. Er sluimert iets op de achtergrond, maar ze komen er maar niet achter wat het is. Ik vergelijk dit altijd met ‘honger hebben’. Wanneer je zin in eten hebt, dan eet je wat en dan is het klaar. Maar wanneer je emotionele honger hebt, dan heb je een tekort, wat niet zomaar opgevuld kan worden. Je moet erachter komen waar dit vandaan komt. Als er niet in wordt voorzien, dan blijft de honger ook bestaan. Emotionele honger is ook niet altijd zichtbaar: het is geen litteken op je voorhoofd. Je moet jezelf de vraag stellen: ‘Waar heb ik echt behoefte aan?’ en ‘Wat zegt mijn gevoel?’. Laat je ratio hier vooral buiten, want die zal je gevoel bijna altijd tegenspreken.’

Samen komen we eruit

‘Een andere vergelijking die ik maak is die van een auto. Wanneer het knipperlicht van je auto kapot is, en deze blijft constant aanstaan, denk je nog steeds dat je de bocht om wil. Je hebt nu twee keuzes. Je kunt onverantwoord gaan rijden óf je gaat naar de garage. Ik kan die garage voor jou zijn wanneer je hiervoor openstaat.

Van pijn naar kracht en van overleven naar leven zijn belangrijke thema’s in mijn eigen leven én in mijn praktijk. Ben jij een KOPP-kind? Gun jezelf dan een toekomst waarin je niet langer slachtoffer van je eigen herinneringen en reacties bent, maar neem weer de regie over je leven.’

KOPP-kind

Sypke Visser is ervaringsdeskundige en staat in zijn praktijk regelmatig KOPP-kinderen bij. ‘Als KOPP-kind ervaar je in een later stadium van je leven vaak een ‘bestaansleegte’, een gevoel van leegte en identiteitsverlies. Je verleent je gevoel van eigenwaarde aan de zorg voor anderen. Je kunt zelfs last krijgen van het vertonen van extreem gedrag in vrij normale situaties, bijvoorbeeld wanneer je stress ervaart in je relatie, je werk of tijdens je studie.’

Je herbeleeft iedere keer weer je verleden

‘Een dergelijke emotionele lading kan je onbewust aan de traumatische gebeurtenissen uit je verleden herinneren’, legt Sypke uit. ‘Ze laten je het verleden herbeleven omdat die emotionele pijn nog steeds in je binnenste zit. Omdat je als kind niet hebt geleerd om liefde te ontvangen en te geven, maak je veel ruzie met je vriend. Je hebt nooit de kans gekregen om je grenzen aan te geven en daardoor loop je vast in je werk. Je hebt altijd het gevoel gehad dat je niet goed genoeg was. De faalangst die je daardoor ontwikkeld hebt, heeft je belet een goede opleiding te volgen. Zodra je stress ervaart, schiet je weer in die ‘overlevingsstand’ die je jezelf hebt aangeleerd. Als kind zorgde dat ervoor dat je je staande kon houden, maar het zorgt nu alleen maar voor meer stress.’

Stop met overleven, en begin met léven!

Het doel is om te herstellen van de effecten van opgelopen tekorten aan die (liefdevolle) aandacht. Door samen met Sypke in gesprek te gaan, leer je herkennen wanneer je reacties vertoont die met je verleden te maken hebben. ‘Omdat ik ervaringsdeskundige ben, weet ik wat je voelt, maar ik ken ook de stappen die nodig zijn in dit herstelproces. Je bent nu aan het overleven, maar ik help je om weer te kunnen leven!’

Samen komen we eruit!

Sypke: ‘Van pijn naar kracht en van overleven naar leven zijn belangrijke thema’s in mijn eigen leven én in mijn praktijk. Ik heb zelf ondervonden hoe helend het is om ‘oude’ en pijnlijke gevoelens weer in het bewustzijn toe te laten en rustig en veilig opnieuw te doorleven. De kracht die daardoor ontstaat, is van onschatbare waarde. Ben jij een KOPP-kind? Gun jezelf dan een toekomst waarin je niet langer slachtoffer van je eigen herinneringen en reacties bent, maar neem weer de regie over je leven. Ik kan je daarbij helpen. Samen komen we eruit!’