Eva (35): ‘Vrolijk lachend en kletsend komt Tobias met een vriendje het schoolgebouw uitgelopen. Op het moment dat hij me ziet, zwaait hij. Nadat hij zijn vriendje gedag heeft gezegd, rent hij op me af en geeft hij me een knuffel. Ik haal opgelucht adem: dit belooft een ontspannen en gezellige vrije woensdagmiddag te worden. Een middag waarop we misschien wel iets leuks samen kunnen doen, zoals naar de kinderboerderij, of koekjes bakken of zoiets. Maar mijn opgeluchte gevoel blijft niet lang hangen. We zijn de deur nog niet binnen, of zijn humeur slaat weer eens om. Of beter gezegd: hij barst uit in boosheid. Met een knal gooit hij zijn schooltas in de hoek van de gang. Als ik toenadering zoek om te vragen wat er aan de hand is, duwt hij mijn arm weg en stormt hij de trap op naar boven. “Laat me los!’ Even later hoor ik hem zijn kamerdeur met een bons dichtslaan.
Weg gezellige middag.’
Boosheid bij je kind: een kwestie van karakter?
Het verliezen van een spelletje, het moeten eten van een bordje met doperwten in plaats van appelmoes, de controller van de Nintendo die niet meteen reageert. Dingen die voor jou misschien kleine dingetjes lijken, maar die een immense woede-uitbarsting bij je naar de basisschool gaande kind kunnen ontketenen. Stampen, krijsen, met de deuren slaan. Als je kind een licht ontvlambaar karakter heeft, dan moet de omgeving het vaak ontgelden. Vaker dan bijvoorbeeld peuters, speelt het karakter van je kind een grotere rol bij zijn woede-aanvallen. Hoewel je kind gedurende het opgroeien steeds zelfstandiger wordt, heeft hij nog steeds (bij)sturing nodig. Zo is het bij boosheid en woede-uitbarstingen nodig dat hij zijn emoties leert te hanteren. En daar kun jij als ouder bij helpen!
Tips bij boosheid
Heeft je kind een woede-aanval of een driftbui? Het werkt vaak effectiever om je kind de ruimte te geven de boze bui te laten zakken. De boel eerst sussen of zelf boos worden werkt vaak averechts. Dat maakt de boosheid alleen maar erger. Een kind wil gehoord worden en dat kan door te luisteren en begrip te tonen. Hierbij is geduld hebben dé sleutel. Vervolgens heeft je kind natuurlijk wel een begrenzing nodig op zijn gedrag. Probeer hierbij secundair te zijn. Beschrijf eerst wat je merkt (‘Ik hoorde je net met de deur slaan’), en geef erkenning op het gedrag (‘Je voelde je niet prettig volgens mij, wat is er gebeurd?’). Het voorkomen van boosheid en woede-aanvallen is vaak erg lastig, net zoals het altijd adequaat reageren hierop. Merk jij dat je vastloopt en dat je je geen raad weet met de boosheid van je kind? Hulp vragen van een expert op het gebied van opvoeding en gedragsproblematiek is dan helemaal geen zonde: je hoeft het niet alleen te doen!
Vraag hulp!
Is jouw kind vaak boos of heeft hij woede-aanvallen? Dan kan beeldende therapie een goede keus zijn om te helpen. Beeldende therapie is een laagdrempelige, kortdurende therapie om een bewustwordings- en veranderingsproces op gang te brengen bij je kind. Hierbij wordt er gebruik gemaakt van beeldende materialen. Je kind wordt aangemoedigd om zijn gevoelens en emoties te uiten met behulp van verschillende teken- en schildermaterialen, klei, textiel of hout. Ook het fotograferen en een film maken behoren tot de mogelijkheden. Wát je kind maakt en de manier waarop hij aan de slag gaat vertelt veel over hoe hij de wereld om zich heen waarneemt en beleeft. Bewuste én onderbewuste gedachten en gevoelens worden zichtbaar én bespreekbaar. Alle producten die tijdens de therapie worden gemaakt, en het proces waarmee deze tot stand zijn gekomen, worden besproken met de therapeut.
Ook bij andere problemen
Deze therapie kan bij meer problemen worden ingezet. Misschien gaat jouw kind gebukt onder weinig zelfvertrouwen, of is hij onzeker of verlegen. Of misschien heeft hij iets naars meegemaakt, of vindt hij het gewoon lastig om over zijn gevoelens en gedachten te praten. Beeldende therapie kan dan de juiste behandelvorm voor hem zijn. Als ouder word je betrokken bij de behandeling. In overleg met de therapeut bespreek je welk materiaal en welke aanpak het beste bij jouw kind past. Je kunt erop vertrouwen dat jouw kind zich in een veilige sfeer zal bevinden, waarin hij alle vrijheid krijgt om zich te uiten.
‘Ik weet dat ik er nu ook op andere manieren mee kan omgaan’
Tobias blikt terug op de therapie: ‘Samen met Jantien ging ik schilderen en tekenen. Op de grote tafels stond van alles voor me klaar: een echte schildersezel, krijtjes, stiften en potloden in allerlei kleuren, en grote papieren om op te werken. Ik vond mezelf eerst helemaal niet goed in tekenen en schilderen, en telkens wanneer ik iets wilde maken, lukte het helemaal niet. Dan werd ik zo boos, en wilde ik mijn papier verscheuren en alles in een hoekje smijten. Door de gesprekken met Jantien kwam ik erachter dat ik eigenlijk best vaak woedend word als iets niet gaat zoals ik dat wil, of als anderen me niet begrijpen. Ik weet nu ook hoe ik hier op een andere, meer rustigere manier mee kan omgaan. En ik vind het eigenlijk heel leuk om te tekenen en te schilderen. Door het te blijven te proberen en het niet meteen op te geven, merk ik dat ik er eigenlijk helemaal niet zo slecht in ben.’
Over Centrum voor Kindertherapie
‘Mijn kind is snel boos, heeft weinig zelfvertrouwen of is somber en angstig’. ‘Mijn kind is veranderd door de echtscheiding’. ‘Mijn kind wordt gepest of pest andere kinderen’. ‘Ik vind het lastig om met mijn kind te praten, en weet niet wat ik moet doen om hem te bereiken’. Herken je iets in deze voorbeelden? Dan is het een goed idee om eens te praten met een deskundige van het Centrum voor Kindertherapie (CVKT). In het centrum kun je terecht voor kortdurende kinder- en jeugdtherapie. Er werken twee integratief kindertherapeuten, een beeldend therapeut en een opvoedcoach. De specialisten werken samen, en maken waar nodig gebruik van elkaars expertise, zodat jouw kind zo goed mogelijk kan worden geholpen. Het doel? Dat jouw kind én jij als ouder weer zo snel mogelijk goed in jullie vel zitten, en weer met een lach en met zelfvertrouwen de toekomst tegemoet zien!
