‘Een mommy make-over is in principe bedoeld voor vrouwen die vaak een zwangerschap hebben doorgemaakt en last hebben van slapte in de buik of borsten. Ze hebben bijvoorbeeld een vullingsprobleem van de borsten. De behandeling is ook geschikt voor mensen die veel afgevallen zijn,’ legt plastisch chirurg Kalam Ahmed uit.
Mommy make-over
‘De behandeling is een combinatie van een borstcorrectie, in de vorm van een vergroting of lift, en een vorm van een buikcorrectie. Tegenwoordig doen we steeds vaker wel dan niet liposuctie als vast onderdeel van een buikoperatie. Als iemand bij mij komt, hebben we het daar ook vaak over,’ vertelt chirurg Kalam. ‘Het mooie aan liposuctie vind ik het strategisch weghalen van vet om contour te creëren: een sportieve buik, een slanke taille. Ook kunnen we het vet dat verwijderd wordt bij een liposuctie gebruiken om de borsten mee te vullen. Als een patiënt kiest om de vullingsproblemen niet te willen laten opvullen met implantaten, dan is dat een mogelijkheid. We ‘oogsten’ dan het vet uit de buik en gebruiken dat. Een ‘autologe weefseltransplantatie’ noemen we dat. Dat betekent een transplantatie met lichaamseigen materiaal.’
In de media
Kalam: ‘Met zoveel verschillende artsen en chirurgen actief op sociale media, krijgen mensen een veel breder beeld van wat er allemaal mogelijk is en wat daarin de verschillende opties zijn. Vroeger haalden we vaak alleen het buikoverschot weg, maar we doen nu veel meer. Daar is veel meer vraag naar. Mensen willen graag gecontourd worden.’
Oog voor detail
‘We kijken bijvoorbeeld naar de buikspieren. Als die een mate van slapte hebben, kun je dat verstrakken. De vorm verbetert daar ook al door. Wanneer een patiënt een bolling van de buik heeft, is een buikcorrectie niet genoeg om deze ‘terug te duwen’. Opgerekte spieren zorgen ook voor deze bolling en die kun je corrigeren met een aanpassing van de spier. Het ‘reven’ van spieren noemen we dat.’
Een mommy make-over wordt voor jou op maat gemaakt
Realistische verwachtingen
‘Het herstelproces is een belangrijk punt. Ik vind niet dat we dat moeten bagatelliseren,’ stelt de chirurg. ‘Het herstelproces valt vaak zwaar. Soms gebruiken we de spieren van de borsten om de prothese te bedekken en natuurlijk geeft dat een mate van pijn. Bij liposuctie en spierherstel is het geneesproces een pijnlijke aangelegenheid in de eerste weken. Natuurlijk is dit afhankelijk van het individu: de een heeft een hogere pijngrens dan de ander, maar eigenlijk is er bij iedereen wel enige mate van ongemak. Na de operatie moet je het rustig aan doen en geven we vaak sterke pijnstillers mee. Toch zien we dat het ergste na twee weken begint af te nemen. Mensen gaan dan weer wandelen of een klein boodschapje doen. Als ik mijn patiënten na twee weken zie voor controle, zijn ze bijna altijd wel mobiel. Natuurlijk, ze springen niet uit de stoel en huppelen de gang door, maar ze lopen zelf vanuit de wachtkamer naar de spreekkamer.’
Blij
‘Ik zeg weleens dat het net is als een baby krijgen. De zwangerschap is lastig en de bevalling is zwaar, maar dat vergeet je al snel erna. Waarom? Omdat je blij bent met het resultaat. Bij een cosmetische ingreep zie ik dat ook zo. De patiënt is blij met het herstel van de contouren naar de vorm die ze voorheen ook hadden, of graag wensten.’
